زندگی بی‌آب گوارا نیست/ الهایی؛ شهری چشم انتظار
گروه اجتماعی ـ کمبود آب هر روز بیش از پیش در جهان حس می‌شود و ساکنان مناطق محروم و روستاییان که به هر دلیل، زیرساخت‌ها دیر به آنها رسیده و یا اصلا نرسیده، اولین گلایه‌مندان از کمبود این مایه حیاتی هستند. الهایی شهری واقع در ۳۵ کیلومتری اهواز است و شغل بیشتر این مردمان کشاورزی است و اکنون از نبود آب سالم در رنج هستند؛ شهری چشم انتظار آب برای جلوگیری از نابودی زمین‌های کشاورزی، احشام و زندگی‌شان.
به گزارش ایکنا از خوزستان، کمبود آب هر روز بیش از پیش در جهان احساس می شود و کسانی که این کمبود را بیش از سایرین حس می کنند بی شک ساکنان شهرهای بزرگ نیستند که هر لحظه اراده کنند شیرهای آب را باز کرده با خاطری آسوده از آن استفاده می‌کنند؛ بلکه ساکنان مناطق محروم و روستائیان ـ که به هر دلیل از زیرساخت‌ها دیر به آنها رسیده و یا از آن بی بهره هستند ـ اولین شاکیان کمبود این مایه حیاتی هستند.
این مسأله گاه به دلیل تصمیمات نادرست در حوزه آب، سدسازی و انتقال آب و مسائل دیگر، در برخی از مناطق بیش از جاهای دیگر خود را نشان داده و چهره تشنه زمین و رودخانه‌ها را دگرگون کرده است.
الهایی یکی از این نقاط دردمند است؛ شهری چشم انتظار آب. الهایی شهری است در 35 کیلومتری اهواز که امروز برای جلوگیری از نابودی زمین‌های کشاورزی، احشام و زندگی مردم خود تشنه آب است.
بر حسب دستورات دینی، ما مأمور به آبادانی زمین هستیم و از منظر قرآن کریم این یک وظیفه است: «هُوَ أَنْشَأَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ وَاسْتَعْمَرَكُمْ فِيهَا» (و او شما را از زمین به وجود آورد و از شما خواست که در آن آبادانی کنید).
قرآن و سنت پیامبر اسلام(ص) ـ که اولین مفسر قرآن است ـ دستورات و توصیه‌هایی در حوزه آب و محیط زیست و کشاورزی دارد که متأسفانه کمتر به فرهنگ عمومی جامعه ما انتقال پیدا کرده است و ما کمتر آبادانی زمین و حفظ سرمایه‌های محیط زیستی خود را به عنوان یک وظیفه الهی نگاه می‌کنیم؛ در حالیکه بخشی از توصیه‌های دینی ما در زمینه رفتار انسان با جهان پیرامون خود از جمله طبیعت است.
امام صادق(ع) در سخنی فرمودند: زندگی بدون داشتن سه چیز بر انسان گوارا نیست؛ هوای تمیز، آب فراوان و گوارا، و زمین حاصلخیز که داشتن این سه امر حیاتی در زندگی کاملا به عملکرد انسان‌ها وابسته است.
امروز مردم شهر الهایی که عمدتا کشاورز هستند، از نبود آب برای کشاورزی گلایه دارند.
یکی از اهالی این شهر درباره نبود آب سالم برای شرب و کشاورزی به خبرنگار ایکنا گفت: ما آب شرب سالم در شهرمان نداریم، جوانان این شهر، بیشترشان کشاورزی می‌کنند اما الان که آب سالم نیست بیکار شده‌اند. ما اگر آب خوب و سالم داشته باشیم نمی‌رویم در شهر کار کنیم. زمین هست اما آب نیست. آب که نیست جوانان هم بیکار هستند.
وی ادامه داد: آب را در وسط شهر الهایی تصفیه می‌کنند و ما می‌رویم بشکه‌ای 700 تا 1000 هزار تومان می‌خریم. لوله‌کشی داریم اما آب ما غیرقابل شرب است. وقتی با این آب لباس می‌شوریم شوره می‌زند، چون نمک دارد. سال گذشته هم آب نداشتیم ولی اعتراض کردیم و مشکل حل شد اما امسال آب قطع شده است.
ما نزدیک به 42، 43 سال است که اینجا داریم زندگی می‌کنیم. خواسته ما این است که مشکل آب ما حل شود که جوانان ما بیکار نشوند. درآمد بیشتر ما از کشاورزی است. وقتی آب کشاورزی را قطع کنند ما چه کنیم؟ ما بدون آب فلج شدیم. با مسئولان هم صحبت کردیم اما جوابی به ما ندادند. دو سه سال پیش استاندار آمد این وضعیت را دید؛ چند ماه پیش هم آقای ساری و آقای الباجی آمدند و وضعیت ما را دیدند و با آنها صحبت کردیم گفتند کارتان درست می‌شود.
الان برای اینکه آب شرب خودمان را تامین کنیم؛ متوسط روزی 6 بشکه آب می‌خریم، البته این تعداد به تعداد اعضای خانواده بستگی دارد، که هزینه آن بیشتر هم می‌شود.
یکی دیگر از اهالی این شهر درباره طرح 550 هزار هکتاری مقام معظم رهبری که بزرگترین طرح کشاورزی استان خوزستان به شمار می‌رود، گفت: اجرای این طرح نیاز به تسطیح و کانال‌کشی دارد. به کشاورزان گفته شد که شروع به تسطیح و کانال‌کشی کنند و بعد از آن کم‌کم پول سهم آنها در این قضیه پرداخت می‌شود. کشاورزان در این امر مشارکت کردند اما هنوز آن هزینه‌ها پرداخت نشده است.
انتهای پیام
