به گزارش ایکنا، جهان اقتصاد نوشت: سیاست داخلی و خارجی دو روی یک سکه هستند و به عبارت بهتر سیاست خارجی امتداد سیاست داخلی است. سیاست خارجی ما به این علت در رنج است که نتوانستیم بر طبق الگویی خاصی از مصالحه سیاسی استفاده برده و نکات و اهرم های قدرتمان را تبدیل به این اداره سیاسی کنیم تا منافع ما تضمین شود.
برای نمونه ایران در مبارزه و سرکوب داعش نقش اصلی و محوری داشت اما بعد از رسیدن به مقصود خود و اعتراف بسیاری از رقبا منطقهای و فرا منطقهای به نقش ایران درسوریه و عراق اما نتوانستیم از این دستاورد خود در سوریه و عراق کمال استفاده را بکنیم. نقش ایران در این مورد بر اروپا پوشیده نیست.
خاورمیانه حلقه امنیتی اروپاست و در صورت ادامه آنچه در سوریه و عراق در حال وقوع بوده ا منیت اروپا نیزتحت تاثیر نا امنیهای منطقه خاورمیانه قرار میگرفت کما اینکه چندین بار شاهد بمبگذاری و حوادث مختلف تروریستی درکشورهای اروپایی در زمان اوج گیری قدرت داعش در عراق و سوریه بودیم.
به وجود این یاری بزرگ ایران به امنیت در اروپا اما ایران فاقد استراتژی لازم برای استفاده از این دستاورد بزرگ خود بود. این ضعف استرانژیک باعث گردیده که آمریکا عملا با فشار به ایران در منطقه اجاره ندهد که تهران از هزینههایی که در سوریه و عراق کرده در دوران پسا داعش به نحو احسنت استفاده کند.
این در حالی است که اگر ایران جز سرکوب داعش به فکر استفاده از این دستاورد خود می بود؛ باید قبل از شکست قطعی داعش برای مقابله با آمریکا و نگاه داشتن اروپا در مقابل آمریکا در برابر احتمالاتی که در مورد خروج ترامپ از توافق هسته ای داده میشود از اروپا تضمینهای اساسی میگرفت. تضمینهایی که در مقابل صدمه زدن به داعش از سوی ایران عملا اروپا چارهای نداشت جز اینکه آن تضمینها را به ایران بدهد اما اکنون داعش توسط ایران و به واسطه هزینههای ایران از میان برداشته شده است اما آمریکا حتی قصد دارد علاوه بر فشارهای دیگر به ایران در زمینه اقتصادی اجازه ندهد که تهران عملا از دوران پسا داعش استفاده مطلوب خود را ببرد.
باید از این کاستی درس گرفت و رفتارهای خود را نه براساس برنامههای کوتاه مدت بلکه براساس استراتژی بلند مدت در سیاست خارجی تبیین کرد.
نصرتالله تاجیک – دیپلمات سابق