به گزارش ایکنا از خراسان رضوی، یکی از چالشهایی که هر انسانی میتواند برای خودش طرح کند، این است که اگر در شرایط اقتصادی نامطلوبی قرار داشته باشد و در همین حال، به طور نامعلومی مالی را پیدا کند، چه عکسالعملی خواهد داشت؟
افرادی هستند که پاسخشان به این چالش از پیش آماده است؛ نام و نشانی ندارند و معروف نیستند. هر روز در خیابانهای داغ این شهر شلوغ تردد دارند و در هر شرایطی، خدمت به مردم را رسالت خود میدانند، به ویژه آنکه مردمش از جنس زائران و مجاوران حرم علی ابن موسی الرضا(ع) باشد.
در ساعات پایانی شب 9 مرداد، خانمی با نگرانی، برای یافتن بسته طلا به ارزش 31 میلیون تومان که به گمانش در اتوبوس گم کرده بود، به پایانه اتوبوسرانی زکریا مشهد مراجعه میکند. گشت مستقر در پایانه اتوبوسرانی مأمور میشوند اتوبوسها را بررسی کنند اما چیزی پیدا نمیشود. ادامه ماجرا را از زبان مسئول برنامه ریزی خطوط پایانه زکریا میخوانید.
مجتبی کاظمی شاندیز بیان کرد: همکاران ما شب گذشته اتوبوسها را بررسی کردند اما چیزی پیدا نکردند؛ صبح امروز، بنا به وظیفه، خودم دوباره اتوبوس خط مربوطه یعنی خط 80 را بررسی کردم و دیدم که بسته طلا پشت در اتوبوس مانده بوده و به همین علت همکاران نتوانسته بودند آن را ببیند.
وی با بیان اینکه من بسته را به سازمان رساندم و پس از احراز هویت به صاحبش تحویل داده شد، اضافه کرد: من کار بزرگی نکردم؛ نه تنها من بلکه هرکدام از همکارانم هم بودند، همین کار را میکردند چراکه ما امانتدار مردم هستیم.
کاظمی با اشاره به موارد مشابهی که تلفن همراه، تبلت و سایر اموال شهروندان در اتوبوسها جا مانده و توسط کارکنان و رانندگان سازمان اتوبوسرانی به صاحبانشان تحویل داده شده است، ادامه داد: ما چشم داشتی به اموال مردم نداریم؛ اینکه بتوانیم با بازگرداندن اموال مردم دلشان را شاد کنیم، برای ما کافی است و از هر مادیاتی ارزش بیشتری برایمان دارد.
وی اضافه کرد: اگر کسی مالی را پیدا میکند، باید خودش را جای صاحب آن بگذارد و فکر کند اگر خودش مالش را گم کرده بود، چه حالی میداشت؛ قطعا به این نتیجه میرسد آنچه پیدا کرده را به مالک اصلیاش تحویل بدهد.
مجتبی کاظمی شاندیز، مسئول برنامه ریزی خطوط پایانه زکریا اتوبوسرانی مشهد، است که از سال 86 توفیق خدمت به شهروندان مشهدی، مسافران و زائران امام رضا(ع) را برعهده دارد.
انتهای پیام