شهید حسینی؛ زبان گویای انقلاب اسلامی در پاکستان

به گزارش خبرنگار ایکنا، پاکستان پس از ایران دومین کشور دارای جمعیت شیعه (حدود 20 درصد از کل جمعیت) در جهان است. شیعه در پاکستان دومین گروه مذهبی را از لحاظ جمعیت تشکیل می‌دهد، اما آمار دقیقی از میزان جمعیت آن وجود ندارد.

10 ژانویه 2013 ميلادی پاکستان شاهد یکی از خونین‌ترین روزهای خود بود که در طی آن و به دلیل یک سلسله انفجار تروریستی 115 شهروند این کشور که عمدتاً شیعه مذهب بودند جان خود را از دست دادند.

رهبر شیعیان پاکستان که بود؟

شهید عارف حسینی(ره) رهبر شیعیان پاکستان، در سال 1320 هجری شمسی درخانواده‌ای مذهبی و روحانی در شهر «پاراچنار» پاکستان دیده به جهان گشود.

وی قبل از رسیدن به سن تحصیل، تحت تعلیم پدر بزرگوارش مرحوم «سید فضل حسین» قرار گرفت و پس از گذراندن دوره ابتدایی و متوسطه، برای فراگیری بیشتر علوم دینی در سال 1346 راهی حوزه علمیه نجف اشرف شد.

شهید سید عارف حسینی(ره) در ایام اقامت در نجف اشرف در کنار مردان عمل و اسوه مبارزه قرار گرفت و اولین آشنایی او با شخصیت محبوب امت اسلام، امام خمینی (ره) بود که این آشنایی آغاز تحول فکری و سیاسی در زندگی این شهید بود.

زمانی که وی در عراق بود، به دلیل شرکت در فعالیت‌های انقلابی و شرکت در تظاهرات، در اعتراض به ظلمی که نسبت به «آیت‌الله العظمی حکیم»(ره) اعمال می‌شد، دستگیر و حدود یک ماه زندانی و سپس توسط بعثی‌های جابر از عراق اخراج شد.

وی پس از اخراج از عراق به پاکستان رفت و به فعالیت‌های علمی- سیاسی خود پرداخت و نفوذ گسترده زیادی بین اقشار مختلف امت مسلمان پاکستان پیدا کرد.

وی در سال 1353 دوباره برای فراگیری بیشتر علوم اسلامی، راهی نجف اشرف شد و با ندادن اجازه ورود به کشور عراق، ناگزیر مقیم حوزه علمیه قم شد و در کنار تحصیل به فعالیت‌های سیاسی نیز مشغول شد.

حسینی در حوزه علمیه نجف و قم از محضر اساتیدی چون آیات عظام سید اسدالله مدنی، سید مجتبی لنکرانی، شهید مرتضی مطهری، فاضل لنکرانی، جعفر سبحانی و ناصر مکارم شیرازی کسب فیض کرد.

ورود شهید حسینی(ره) به حوزه علمیه قم همزمان بود با گسترش نهضت جهانی امام خمینی(ره). این شهید هم خود در تظاهرات شرکت می‌کرد هم دیگر طلاب پاکستانی ساکن حوزه علمیه قم را به شرکت در تظاهرات ترغیب می‌کرد. از این رو طلاب غیر ایرانی، بخصوص طلاب پاکستانی، تحت مراقبت شدید ساواک قرار گرفتند و به همین سبب شهید حسینی را پس از شناسایی، دستگیر و از ایران اخراج کردند.

این شهید برای شروع تحول فرهنگی - سیاسی در ساختار جامعه پاکستان اقدامات حساب شده‌ای را انجام داده و شیعیان پاکستان را از ماهیت حکومت نظامی ضیاء الحق آگاه ساخت. وی در ششم جولای 1986 ميلادی اعلام کرد که ما وارد سیاست خواهیم شد. زمانیکه ضیاء الحق، دیکتاتور معروف پاکستان بر سر کار بود، هیچ‌کس جرأت نمی‌کرد علیه ضیاء الحق قیام کند حتی «بی‌نظیر بوتو» که نخست‌وزیر بود نمی‌توانست علیه او ابراز عقیده کند. شهید حسینی(ره) در اوایل رهبری علناً با حکومت ظالم ضیاء الحق مخالفت کرد.

از طرف دولت پیشنهادهای زیادی برای مذاکره شد، اما شهید حسینی آنها را به هیچ وجه قبول نکرد. در سال 1980 دولت قوانینی به تصویب رساند که در آن حقوق شیعیان تضییع شد و شیعیان را در اقلیت قرار دادند. آن زمان که رهبر شیعیان پاکستان مفتی جعفر حسینی(ره) بود اعلام کرد که همه شیعیان جهت اعتراض به این قانون، در «اسلام آباد» تجمع کنند. دولت اعتراض مردم را قبول نکرد و شیعیان به دبیرخانه (که نخست‌وزیری و مجلس سنا در آن واقع است.) حمله کردند، یکی از شیعیان در این راه شهید شد. نتیجه آن (اعتراضات) به تصویب رسیدن قرار داد بین شیعیان و دولت بود.

یکی از محرکان اصلی این جریان، شهید عارف حسینی بود. بعد از دستگیری مفتی جعفر حسینی(ره) شهید حسینی فعالیت خود را شدت بخشید. شهید عارف حسینی پس از انتخاب به رهبری، قلمرو فعالیت‌های انقلابی خود را گسترش داد. او محور مفاسد اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی را در پاکستان در یک حرکت بنیادی در بافت کلی جامعه پاکستان می دانست و از این جهت انقلاب اسلامی را در پاکستان تنها راه حل آن به حساب می آورد و چنین عقیده داشت: «حل تمام این مشکلات از راه یک انقلاب اسلامی خواهد بود، مانند انقلاب اسلامی که در ایران بر پا شد و دشمن هم امروز به حقانیت آن اعتراف دارد، اکنون آمریکا با اینکه میلیونها دلار صرف کرده است در دل محرومان و مظلومان جهان جای ندارد و به‌رغم همه مخالفت‌های قدرت‌های استکباری، دل محرومان و مظلومان جهان، مالامال از محبت به انقلاب اسلامی ایران و امام خمینی(قدس سره) است.»

رابطه دوستانه شهید حسینی(ره) با رهبران انقلاب اسلامی حکایت از وفاداری وی نسبت به انقلاب اسلامی ایران دارد. در واقع علامه عارف حسین حسینی (ره) زبان گویای انقلاب اسلامی در شبه قاره هند بود. شهید سید عارف حسین حسینی(ره) برای بیداری توده‌های پاکستان چهره سفاک شاه ایران را معرفی کرد و از نهضت اسلامی امام خمینی(قدس سره) که در حال پیروزی بود، حمایت کرد. پس از انقلاب امام خمینی(ره) شهید عارف را به عنوان نماینده خود در پاکستان برگزید.

این شهید عالی‌مقام، جهت گسترش معارف آل محمد(ص) مراکز آموزشی و عبادی زیادی از جمله «دار المعارف الاسلامیة» و چند مسجد و درمانگاه را در شهرهای مختلف این کشور بنا نهاد. شهید عارف حسین حسینی(ره) علاوه بر برجستگی‌های علمی و سیاسی، از صفات اخلاقی خوبی نیز برخوردار بود و به همین جهت خیلی زود توانست در قلوب مسلمانان پاکستان جا باز کرده و خدمات شایسته‌ای را به انجام برساند.

شهید سید عارف حسین حسینی(ره) شامگاه 13 مرداد ماه 1367 از زادگاهش پاراچنار به پیشاور آمد و شب را در مدرسه علمیه «دار المعارف» ماند، قرار بود فردا صبح 14 مرداد برای شرکت در یک مصاحبه مطبوعاتی به لاهور سفر کند و پس از ختم مصاحبه در اجتماع مردم سخنرانی نماید و مسئله‌ای مهم درباره آینده موقعیت سیاسی کشور، اعلام کند، مردم از شهرهای دور و نزدیک گرد هم آمده بودند تا به سخنان رهبر خویش گوش فرا دهند.

شهید حسینی(ره) نماز صبح جمعه را اقامه و پس از به‌جا آوردن فریضه الهی براي تجدید وضو طرف وضوخانه که طبقه دوم مدرسه علمیه دارالمعارف بود، می‌رود و پس از وضو همان‌طور که از پله‌ها پایین می‌آید، به دست جنایتکاران ناشناسی که خدمتکار استکبار بودند هدف گلوله‌ای قرار می‌گیرد و به محض اصابت گلوله‌ها با فریاد لا اله الّا الله، قامت بلند او نقش بر زمین می‌گردد.

صبح جمعه همان روز «14 مرداد ماه 1367» خبر شهادت سیّد عارف حسین حسینی(ره) از تلویزیون پاکستان پخش و به گوش مسلمانان بخصوص شیعیان تحت ستم می‌رسد، دلهای آنان از این مصیبت شکسته‌شده و با چشمان اشک‌آلود به همدیگر تسلیت می‌گویند.

امام خمینی(ره) آیت‌الله جنتی را به عنوان فرستاده ویژه خود به مراسم تشییع شهید سید عارف حسین حسینی اعزام کردند. حضرت امام(ره) در پیام تسلیت خود فرمودند: اینجانب فرزند عزیزی را از دست داده‌ام. خداوند تعالی به همه ما توفیق تحمل مصائب و توان ادامه راه بر فروغ شهیدان را بیشتر از پیش، کرامت فرماید و توطئه و مکر ستمگران را به خودشان برگرداند و ملت پر کرامت اسلام را در مسیر جهاد و شهادت، ثابت‌قدم نگهدارد.

انتهای پیام