رسول اولیازاده: عکاسی حج، نیایش عکاسانه است/ مسجد الحرام؛ زیباترین سوژه عکاسی

رسول اولیازاده؛ هنرمند عکاس در گفت‌و‌گو با خبرنگار ایکنا با بیان اینکه عکاسی حج مخاطب جهانی دارد، اظهار کرد: من سال 85 و سال 87 به سفر حج مشرف شدم. در سال 85 وقتی خواستم به سفر حج بروم زمانی را برای خودم در نظر گرفتم تا بتوانم عکس‌هایی که از سوی دوستان عکاسم از مناسک حج گرفته شده را به خوبی ببینم و ارزیابی کنم. هدفم از بررسی عکس‌ها این بود تا بدانم از چه چیزهایی می‌خواهم در این سفر الهی عکاسی کنم. در زمان عکاسی نیز به هیچ‌وجه سلیقه یا گرایش سیاسی‌ام را در کارم دخیل نکردم. برای مثال اگر می‌خواستم از اقدامات پلیس عکسی بگیرم، هم از اقدامات خوب آنها عکس می‌گرفتم و هم زمانی که برای حجاج مزاحمتی ایجاد می‌کردند آن را در کارم مد نظر قرار می‌دادم.

وی افزود: در آن سفر سوژه قرآن را به طور ویژه در نظر گرفتم. در این حوزه عکس‌هایی گرفتم که شاید تا به آن روز کسی نگرفته بود، چون پیشتر عکس‌هایی که در این حوزه ثبت شده بود را دیده بودم. موضوع دیگری که در آن سفر توجه من را جلب کرد بحث حجاج خردسال بود. در ایام حج عده زیادی کودک هستند که هنوز حج به آنها واجب نیست، اما به دلایل مختلف آنها به این سفر آمده بودند و این مسئله سوژه‌ای بود که به نظرم بسیار زیبا بود.

این عکاس در بخش دیگری از سخنان خود تصریح کرد: بحث دیگری که در عکاسی حج به آن پرداختم، موضوع مساجد در شهرهای مکه و مدینه بود. من با دوچرخه‌ای که داشتم تمام مکه و مدینه را بازدید کردم و از تمامی بخش‌های آن عکس گرفتم. این عکسها جدا از ترسیم زیبایی‌های معنوی این دو شهر به نوعی معماری اسلامی در مساجد عربستان را هم به ثبت می‌رساند.

وی در پاسخ به این سوال که مجموعه عکس‌هایش از حج چه بازخوردی داشته است؟ اینگونه توضیح داد: از مجموعه کارهایم نمایشگاه‌های داخلی و خارجی بسیاری برگزار شده است، اما درباره تاثیرگذاری این عکس‌ها باید بگویم وقتی یکی از عکس‌ها که از قبرستان بقیع گرفته شده بود را یکی از دوستانم نشان دادم به شدت منقلب شد و اشک از دیدگانش جاری شد. از این دست عکس‌العمل‌ها در نمایشگاه‌های من زیاد اتفاق افتاده است. این موضوع نیز ربطی به توانایی من در عکاسی ندارد، بلکه از روح معنوی آنجا نشئت گرفته است که مردم عاشق چنین موضوعاتی می‌شوند و اگر تصاویر بکر از این مناظر گرفته شود آن را با هیچ تصویری عوض نخواهند کرد.

این هنرمند عکاس درباره دستاوردهای داخلی و خارجی عکس‌های مرتبط با حج چنین گفت: عکس‌های من در نمایشگاه قرآن چند سال پیش به نمایش درآمد. در آن سال بسیاری از عکس‌هایم توسط یکی از سفرنامه‌نویسان خارجی خریده شد تا در کتابی که از سفرش به ایران قرار بود بنویسد منتشر شود. این کتاب در غرب به چاپ رسید و در سطح جهانی فروش نسبتا خوبی داشت. در همان ایام بسیاری با من تماس گرفتند و سوالات گوناگونی درباره‌ این تصاویر از من پرسیدند. عمده سوالات با این مضمون مطرح می‌شد که چگونه می‌توان به زبان تصویر عشق به خداوند را ترسیم کرد.

 این عکاس ادامه داد: موضوع حج هیچ ربطی به جغرافیای خاصی ندارد، بلکه مخاطبان آن سراسر مردم جهان هستند، چراکه جایی در دنیا وجود ندارد که اسلام در آنجا رسوخ نکرده باشد، برای همین ظرفیتی که در عکاسی حج وجود دارد به نوعی قابل مقایسه با هیچ موضوعی نیست. در همین رابطه من می‌خواهم دایره مخاطبانم را وسیع‌تر کنم و به تمام مردم جهان تعمیم دهم، زیرا موضوعی که در حج مطرح می‌شود توحید است. خصیصه‌ای که به مدد فطرت خدا‌جوی تمام انسانها مقبول و پسندیده است.

وی با بیان اینکه در زمان برپایی نمایشگاه‌های حج رایج‌ترین مطلب یک پرسش بود گفت: در اکثر نمایشگاه‌هایی که با موضوع حج برگزار کردم یک سوال بیش از تمام پرسش‌ها مورد توجه بود آن‌هم این‌که من در عربستان سعودی چگونه چنین عکس‌هایی گرفتم؟ چون هر کس که به سفر حج مشرف شده می‌داند که عکاسی در این کشور بسیار دشوار است. این سختی‌ها نیز تنها به ماموران دولتی بر نمی‌گردد، بلکه برخی مواقع حاجیان هم برای ما حاشیه به وجود می‌آوردند. برای مثال در مسجد‌النبی با عکس‌العمل شدید یک حاجی عرب مواجه شدم که معتقد بود عکاسان در آتش جهنم می‌سوزند، در چنین شرایط و جوی من از جانم هزینه کردم تا عکس‌هایی بگیرم که در هنر این سرزمین ماندگار شود.

اولیازاده در پایان تأکید کرد: زیبایی هنر عکاسی با هیچ فیلمی قابل قیاس نیست، چون عکس ثبت یک لحظه است که دیگر تکرار نمی‌شود. برای همین هم ارزش‌های تصویری هنرعکاسی قابل مقایسه با فیلم نیست. در این میان به طور حتم زیباترین عکس‌هایی که من تا به امروز گرفته‌ام مربوط به سفرم به مکه می‌شود.

گفت‌و‌گو از داود کنشلو

انتهای پیام