کوروش زارعی: «رستاخیز» استاندارد سینمای دینی را بالا برد/ جنایات تفکیری‌ها در سینما نمود ندارد
گروه هنر ــ یک بازیگر سینما و تلویزیون گفت: «رستاخیز» از نظر من بهترین کار تولید شده در حوزه سینمای دینی است اما در حق این کار جفا شد و به فراموشخانه سپرده شد، درصورتی‌که این فیلم استانداردهای سینمای دینی ایران را ارتقا داد.
کوروش زارعی بازیگر سینما و تلویزیون در گفت‌و‌گو با خبرنگار ایکنا درباره ضرورت‌های سینمای دینی اظهار کرد: درباره این موضوع تا امروز اظهار نظرهای متفاوتی را شاهد بوده‌ایم که هر یک به نوعی به این بحث پرداخته‌اند، بنابراین سعی می‌کنم از دریچه‌ای به این موضوع ورود کنم که شاید نکات جدیدی در آن یافت شود. برای همین می‌خواهم فیلم سینمایی «رستاخیز» را که به نظرم بهترین و تاثیرگذارترین فیلم در حوزه سینمای دینی است را محور استدلالم قرار دهم.
وی افزود: رستاخیز به فراموشی سپرده شد، چراکه مدیران سینمایی این سرزمین فیلم را در صندوقچه فراموشی گذاشتند تا دیگر از آن یاد نشود. این کم لطفی در شرایطی بود که فیلم مورد نظر حاصل تلاش یک گروه بزرگ بود که 7 یا 8 سال شبانه روز برای این فیلم تلاش کردند تا یک اثر با محوریت اباعبدالله(ع) ساخته شود. کاری که در نهایت با بهترین کیفیت تولید شد، اما تمام این تلاش‌ها با عدم اکران این کار به فراموشی سپرده شد. نکته تاسف‌آور اینکه دلایلی که برای بایکوت این فیلم آورده می‌شد به نظرم به هیچ وجه محکمه‌پسند نبود.
زارعی تاکید کرد: این فیلم می‌توانست در شرایط فعلی کارکرد بسیار خوبی داشته باشد، چراکه امروزه عده‌ای هستند که به اسم اسلام دست به جنایت می‌زنند و اسم خود را هم مسلمان می گذارند، اما در این فیلم می‌بینیم اسلام واقعی، اسلامی است که در کربلا سر آن را بریدند. اسلام واقعی اسلام پسر شیر خدا بود که بی‌گناه خود و خانواده‌اش را از دم تیغ گذراندند و حتی از کشتن فرزند 6 ماهه او هم خودداری نکردند. این نکته را گفتم تا تاکید کنم فرزند شمر، خولی و... امروز در کربلا، سوریه، یمن و... در حال جنایت هستند ولی ما نمود این جنایات را در سینما نمی‌بینیم!
بازیگر فیلم «رستاخیز» گفت: شاید سوال شود در رستاخیز یک روایت تاریخی تصویر می‌شود، پس چرا آن را با وقایع امروز مرتبط می‌کنیم؟ جواب این سوال کاملاً روشن است. آن هم اینکه در آن دوران امام حسین(ع) در مقابل کفار جنگ نکرد، بلکه کسانی در مقابل وی ایستادند که خود را مسلمان دانسته و کارشان را جهاد می‌دانستند؛ غافل از اینکه آنها در مقابل اسلام واقعی به پاخاستند.
زارعی متذکر شد: چرا باید مسلمانی به گونه‌ای در جهان معنا شده باشد که اگر یک زن مسلمان بخواهد با حجاب در اروپا قدم بزند بلافاصله همه وحشت کرده و فکر می‌کنند قرار است حادثه تروریستی در آنجا رخ دهد؟ این اتفاق از آنجا نشئت که ما معرفی مناسبی برای اسلام واقعی که در آن رحمانیت حرف اول را می‌زند، نداشته‌ایم. این نکته را گفتم تا تاکید کنم، چنین حرفی در رستاخیز زده می‌شد، اما افسوس که نگذاشتند پیام این فیلم به گوش جهانیان برسد.
بازیگر سریال «کیمیا» ادامه داد: آفت دیگر سینمای ما در این است که در کشور ما هر مسئول یا مدیری با تولیدات فرهنگی برخورد سلیقه‌ای می‌کند. این اتفاق در همه حوزه‌ها رخ می‌دهد، اما شکل جدی‌تر آن را در حوزه فرهنگ و هنر می‌توان مشاهده کرد. دلیل این اتفاق نیز این است که بسیاری معتقدند این حوزه نیاز به تخصص ندارد و هر فردی می‌تواند در قبال آن اظهار نظر کند. در چنین شرایطی فیلمی که درباره امام حسین(ع) تولید شده است مظلوم واقع شود، همانگونه که امام حسین(ع) خود مظلوم بود.
این بازیگر با تاکید بر اینکه نقد باید به شکل اصولی مطرح شود، گفت: نمی‌خواهم بگویم تمام نقدهایی که به رستاخیز شد به اهمیت و بی‌ربط بود، شاید در این میان نقدهایی نیز صحیح بوده باشد، اما احمدرضا درویش؛ کارگردان رستاخیز سعی کرد با کوتاه کردن یک فیلم 3 ساعته به دو ساعت و پانزده دقیقه نظرات دیگران را لحاظ کند، اما متاسفانه با وجود اینکه فرزند خود را مثله کرد باز هم مخالفان این فیلم رضایت ندادند و تنها با بایکوت این کار ارزشمند لبخند رضایت بر لبانشان نشست.
زارعی تاکید کرد: با توضیحاتی که دادم می‌خواهم این نتیجه را بگیرم که اگر ما به دنبال استانداردسازی در سینمای دینی هستیم باید یک رویکردی را به صورت ویژه مد نظر قرار دهیم. آن هم اینکه فیلم رستاخیز یکی از بهترین الگوهایی بود که می‌توانست استانداردهای سینمای دینی را برای ما تعریف کند، اما این فیلم به فراموش خانه سپرده شد تا ما هنوز شاهد فیلم‌هایی باشیم که به اسم سینمای دینی تولید می‌شوند، اما هیچگونه مخاطب و تماشاگری ندارد.
وی در پایان گفت: متاسفانه این روزها آثاری به عنوان سینمای دینی تولید می‌شوند که نه تنها به استانداردهای این گونه سینمایی نزدیک نیستند، بلکه به نوعی این معنا را در سینما به حاشیه رانده‌اند، چون تماشاگر با دیدن کارهایی که به این اسم در سینما تولید می‌شود نسبت به این ژانر ذهنیت خوبی نخواهد داشت. برای رهایی از این وضعیت پیشنهاد می‌کنم که گروهی تشکیل شود که با دقت دست به پژوهش و نگارش متون سینمایی بزند در ادامه از وجود کارگردانان خبره هم بهره گیرد تا بتوانند از یک فیلم‌نامه خوب کار خوبی تولید کنند و در انتها نیز شرایط اکران تولیدات مورد نظر به شکل مطلوبی فراهم شود. در این صورت می‌توان امیدوار بود که ما سینمای فاخری در این زمینه داشته باشیم.
گفت‌و‌گو از داود کنشلو
انتهای پیام
