به گزارش کانون خبرنگاران ایکنا، نبأ؛ امام جواد(عليه السّلام) همانند پدران گرامىاش آينه تمامنماى والايىها و بزرگوارىهايى بود كه دارنده آنها را شايسته امامت و رهبرى انقلابى - الهى مىكرد. حضرتش در هفت سالگى، امامت عامه را برعهده گرفت. اگرچه در آن روزگار رهبرى و امامت خردسالى امرى نامأنوس بود و شايد بودند كسانى كه كينهتوزانه بر آن خرده مىگرفتند، اما حكمت الهى پيش از او نيز چنين اقتضا كرده بود و حضرت عيسى بن مريم عليه السّلام در حالى كه در گهواره بود به مقام نبوت دست يافت.
تاريخ در لابهلاى امامت زودهنگام امام جواد عليه السّلام اين باور و اعتقاد شيعه دوازده امامى را تأييد كرد كه «امامت منصبى الهى است و خداوند آن را به شايستگان و كمال يافتگان همه روزگاران مىبخشد»، چرا كه آن بزرگوار، در عين خردسالى با عالمان بزرگ عصر خود مباحثه کرده و با دانش خدا داده و برهان رسايش بر آنان پيروز شد، آنچنان كه عالمان و حاكمان عصر او در برابر آن سر تسليم فرود آورده، بدان اعتراف كردند.
*موقعیتشناس باشیم
قالَ عليهالسلام: مَنْ لَمْ يَعْرِفِ الْمَوارِدَ أعْيَتْهُ الْمَصادِرُ. (بحارالانوار، ج۶۸، ص۳۴۰)
فرمود: هركس موقعيتشناس نباشد، جريانات، او را مىربايد و هلاک خواهد شد.
*بدون دلیل سرزنش نکنیم
مَنْ عَتَبَ مِنْ غَيْرِ ارْتِيابٍ أعْتَبَ مِنْ غَيْرِ اسْتِعْتابٍ. (بحارالانوار، ج۷۱، ص۱۸۱)
سرزنش كردن ديگران بدون علّت و دليل، سبب ناراحتى و خشم خواهد گشت، درحالىكه رضايت آنان نيز كسب نخواهد كرد.
*مونس انسان در تنهایی
عَلَيْكُمْ بِطَلَبِ الْعِلْمِ، فَإنَّ طَلَبَهُ فَريضَةٌ وَالْبَحْثَ عَنْهُ نافِلَةٌ، وَ هُوَ صِلَةُ بَيْنَ الاْخْوانِ، وَ دَليلٌ عَلَى الْمُرُوَّةِ، وَ تُحْفَةٌ فِى الْمَجالِسِ، وَ صاحِبٌ فِى السَّفَرِ، وَ أنْسٌ فِى الْغُرْبَةِ. (بحارالانوار، ج۷۵، ص۸۰)
بر شما باد به تحصيل علم و معرفت، چون فراگيرى آن واجب و بحث پيرامون آن مستحب و پُرفائده است. علم وسيله كمک به دوستان و برادران است، دليل و نشانه مروّت و جوانمردى است، هديه و سرگرمى در مجالس است، همدم و رفيق انسان در مسافرت است؛ و انيس و مونس انسان در تنهایى است.
*همنشينى با بىخردان سبب فساد و تباهى
فَسادُ الاْخْلاقِ بِمُعاشَرَةِ السُّفَهاءِ، وَ صَلاحُ الاْخلاقِ بِمُنافَسَةِ الْعُقَلاءِ. (بحارالانوار، ج۷۵، ص۸۲)
معاشرت و همنشينى با بىخردان و افراد لااُبالى سبب فساد و تباهى اخلاق خواهد شد؛ و معاشرت و رفاقت با خردمندان هوشيار، موجب رشد و كمال اخلاق است.
*چهار شرط توبه
التَّوْبَةُ عَلى أرْبَع دَعائِم: نَدَمٌ بِالْقَلْبِ، وَاسْتِغْفارٌ بِاللِّسانِ، وَ عَمَلٌ بِالْجَوارِحِ، وَ عَزْمٌ أنْ لايَعُودَ. (کشفالغمه، ج۲، ص۳۴۹)
شرايط پذيرش توبه چهار چيز است: پشيمانى قلبى، استغفار با زبان، جبران كردن گناه نسبت به همان گناه و تصميم جدى بر اينكه ديگر مرتكب آن گناه نشود.
*سه ویژگی نیکان
ثَلاثٌ مِنْ عَمَلِ الاْبْرارِ: إقامَةُ الْفَرائِض، وَاجْتِنابُ الْمَحارِم، واحْتِراسٌ مِنَ الْغَفْلَةِ فِى الدّين. (بحارالانوار، ج۵، ص۸۱)
سه چيز از كارهاى نيكان است: انجام واجبات الهى، ترک و دورى از گناهان، مواظبت و رعايت مسائل و احكام دين.
*راهکاری برای عبور از سختیهای محشر
مَنْ زارَ قَبْرَ اخيهِ الْمُؤْمِنِ فَجَلَسَ عِنْدَ قَبْرِهِ وَاسْتَقْبَلَ الْقِبْلَةَ وَ وَضَعَ يَدَهُ عَلَى الْقَبْرِ وَ قَرَأَ: «إنّا أنْزَلْناهُ فى لَيْلَةِ الْقَدْرِ» سَبْعَ مَرّاتٍ، أمِنَ مِنَ الْفَزَعَ الاْكْبَرِ. (وسائلالشیعه، ج۳، ص۲۲۷)
فرمود: هركس بر بالين قبر مؤمنى حضور يابد و رو به قبله بنشيند و دست خود را روى قبر بگذارد و هفت مرتبه سوره مباركه «إنّا أنزلناه» را بخواند از شدايد و سختیهاى صحراى محشر در امان قرار مىگيرد.
*راه رسیدن به رضوان الهی
ثَلاثٌ يَبْلُغْنَ بِالْعَبْدِ رِضْوانَ اللّهِ: كَثْرَةُ الاْسْتِغْفارِ، وَ خَفْضِ الْجْانِبِ، وَ كَثْرَةِ الصَّدَقَةَ. (بحارالانوار، ج۷۵، ص۸۱)
سه چيز، سبب رسيدن به رضوان خداى متعال است:
١. نسبت به گناهان و خطاها، زياد استغفار و اظهار ندامت كردن؛
٢. اهل تواضع و فروتن بودن؛
٣. صدقه و كارهاى خير بسيار انجام دادن.
*خصلتهای زینتبخش
التَّواضُعُ زينَةُ الْحَسَبِ، وَالْفَصاحَةُ زينَةُ الْكَلامِ، وَ الْعَدْلُ زينَةُ الاْيمانِ، وَالسَّكينَةُ زينَةُ الْعِبادَةِ، وَالْحِفْظُ زينُةُ الرِّوايَةِ. (بحارالانوار، ج۷۵، ص۹۱)
تواضع و فروتنى زينتبخش حسب و شرف، فصاحت زينتبخش كلام، عدالت زينتبخش ايمان و اعتقادات، وقار و ادب زينتبخش اعمال و عبادات؛ و دقّت در ضبط و حفظ آن، زينتبخش نقل روايت و سخن است.
اکبر پوستچیان
انتهای پیام