به گزارش ایکنا؛ مجید معارف، استاد دانشکده الهیات دانشگاه تهران امروز در اولین سمینار دومین کنفرانس قرآنپژوهی پیشرفت در مرکز تحقیقات استراتژیک توسعه(رشد) گفت: دین به معنای عام ممکن است به خرافات و برخی باورهای نادرست گره بخورد ولی دین به معنای خاص ناشی از یک امر قدسی است.
وی افزود: در تعبیر قرآن هم «شرع لکم ...» بیان شده که موید این مطلب است؛ این دین که مرتبط با متافیزیک است مجموعه سیستمی از عقائد و اخلاق و احکام است و مهمترین ویژگی آن مبنادادن است.
معارف تصریح کرد: ارائه مبنا و معیار در اخلاق و عقائد و احکام و حتی حقیقت، مهمترین رسالت و وظیفه دین است و این دین است که حقیقت را روشن میکند.
وی با بیان اینکه انتظار از دین این است که پاسخ ما را در هر سه قلمرو بدهد که البته در اینجا بحث توسعه دینی مطرح میشود اظهار کرد: توسعه از زمانی است که دین میتواند همراهی با عقل کند از این رو ما در ادبیات خود از عقل به عنوان حجت سخن به میان میآوریم و وقتی عقل بتواند در کنار دین بنشیند توسعه دینی رخ میدهد.
استاد دانشگاه تهران با بیان اینکه قرآن و دین به این معنای تبیان برای همه چیز است عنوان کرد: ما از ظاهر قرآن خیلی چیزها را بیرون نمیآوریم و حرفهای عقلا و حکمای بشری غریبه از حرفهای دینی در معنای توسعه دینی نیست، ولی اگر میگوییم قرآن تبیان برای همه چیز است دارای مکانیزم خاصی است.
معارف با اشاره به تعبیر کتاب مقدس برای قرآن بیان کرد: کتاب مقدس بارها در این کنفرانس شنیده شد در حالی که تعبیر کتاب مقدس جفا بر قرآن است؛ ذهنیت از کتاب مقدس انصراف بر تورات و انجیل است که ما در مورد این دو کتاب حرفهایی را به راحتی میزنیم، ولی در مورد قرآن نمیتوانیم این حرفها را بزنیم از جمله در بحث تاریخمندی، اصالت و تحریفزدگی.
معارف تصریح کرد: اینکه قرآن را کنار تورات و انجیل با آن تاریخ و مشکلات قرار داده و هر سه را در عنصر تاریخیت مشترک بدانیم کم لطفی به قرآن است.
انتهای پیام