تئاتر آزاد را به واسطه شنیده‌ها قضاوت نکنیم / تئاتر آزاد؛ تنها گونه مستقل در هنر نمایش

مهدی پورعلی کارگردان و بازیگر تئاتر در گفت‌‌و‌گو با خبرنگار ایکنا درباره جایگاه تئاتر آزاد در هنر نمایش اظهار کرد: من برای اولین‌بار در آموزشگاه تئاتر تهران بازیگری را آموختم. در ادامه بازیگری را در آموزشگاه سینمایی اندیشه زیر نظر اساتیدی چون، حمید ابراهیمی، علیرضا خمسه و پرستو گلستانی تجربه کردم. بعد از از آموزش‌های آکادمیک، کار در تئاتر را آغاز کردم و تا به امروز که بیش از یک دهه از حضورم در تئاتر می‌گذرد در کارهای بسیاری هم به‌عنوان بازیگر حضور داشته‌ام، اما در مقام کارگردان اولین کار را هم اکنون روی صحنه برده‌ام.

وی در پاسخ به این سوال که چرا برای اولین کارش در حوزه کارگردانی تئاتر آزاد را برای کار کردن انتخاب کرده است، گفت: من به‌عنوان بازیگر در چند تئاتر مذهبی حضور داشته‌ام و این سبک کار را هم بسیار دوست دارم، اما متاسفانه کار کردن در این حوزه نیاز به حمایت‌هایی دارد که من از داشتن آن محروم هستم. به همین جهت سعی کرم در اولین کارم، تئاتر آزاد را تجربه کنم تا بتوانم در آغاز حضورم را تثبیت کنم تا در ادامه بتوانم کارم را روی صحنه ببرم، اما متاسفانه آنگونه که فکر می‌کردم نشد، چون تا به امروز که نزدیک به دو هفته از روی صحنه رفتن کارم می‌گذرد ضرر مادی بسیاری کرده‌ام.

 پورعلی با بیان این‌که تئاتر آزاد  به شکل مستقل اجرا می‌شود، گفت: اکثر کارهایی که در سالن‌های خوب تهران روی صحنه می‌روند با حمایت‌های نهادهای دولتی اجرا می‌شوند، اما تئاتر آزاد کاملاً مستقل از کمک‌های دولتی است، برای همین بهتر است هنرمندانی که تئاتر آزاد را کوچک می‌شمارند به این نکته توجه داشته باشند که این حوزه روی پای خود ایستاده است، بدون اینکه بخواهد از کمک‌های دولتی بهره برد. مطلب بعد اینکه ما اکثرا در سالن‌هایی کار خود را روی صحنه می‌بریم که شرایط مطلوبی ندارد، حتی به لحاظ موقعیت مکانی نیز کارهای ما معمولاً در سالن‌های خوبی اجرا نمی‌شود در چنین شرایطی اگر بتوانید مستقل بمانید به نظرم اتفاق خوبی را رقم زده‌اید.

وی با انتقاد از این مطلب که نگاه به تئاتر آزاد در کشور ما مطلوب نیست، گفت: متاسفانه نگاهی که به تئاتر آزاد می‌شود به نظرم به هیچ وجه مطلوب نظر نیست، حتی باید بگویم که در برخی مواقع غیر منصفانه است، زیرا این تصور پیرامون این شکل از تئاتر به وجود آمده است که در آن هیچگونه تفکر و ارزش‌های هنری حاکم نیست و تنها شرط در این قبیل تولیدات خنده‌های تماشاگر است! این گفته به هیچ وجه درست نیست، زیرا در تئاتر آزاد نیز متن وجود دارد و برای دریافت مجوز همان مراحلی طی می‌شود که دیگر سبک‌های تئاتر هم آن را تجربه می‌کنند. در ضمن مجوزی که برای کار ما صادر می‌شود از همان وزارتخانه است که تئاترهای جدی ان اجازه را دریافت می‌کنند.

پورعلی تاکید کرد: نکته آزار دهنده دیگر که باعث رنجش هنرمندانی که در این عرصه کار می‌کنند می‌شود این مطلب است که تئاتر آزاد کاری عاری از تفکر است که در آن اخلاقیات اسلامی مد نظر قرار نمی‌گیرد. این نکته بسیار آزار دهنده است، چون در بسیاری از مواقع نکاتی را که ما به عنوان شوخی در کارمان مطرح می‌کنیم بازگو کننده دردهای مردم است، اما چون زبان طنز برای آن انتخاب می‌شود بیشتر بر دل مردم می‌نشیند، حتی ما نقدهایی هم به اتفاقات مهم جهان در کارمان داریم. برای مثال شوخی با رئیس‌جمهور فعلی آمریکا یکی از بخش‌هایی است که در کار ما مد نظر قرار گرفته است.

وی متذکر شد: من در چندین کار مذهبی به عنوان بازیگر حضور داشته‌ام، اما این قبیل کارها به دلایل مختلف که جای بازگویی آن اینجا نیست با تماشاگر ارتباط برقرار نمی‌کند، زیرا مستقیم‌گویی شاخصه اصلی اینگونه کارهاست، اما در تئاتر آزاد به موضوعات مورد نظر به شکل مستتر پرداخته می‌شود، البته نمی‌خواهم برای کارم لباس ارزشی بدوزم، اما مطمئن باشید زبان هنر گسترده است، برای همین راه بازگویی مفاهیم ارزشی تنها در یک شکل خلاصه نمی‌شود.

پورعلی درباره چرایی استقبالی که از طرف مردم نسبت به تئاتر آزاد صورت می‌گیرد، اظهار کرد: همه می‌دانیم مردم کشورمان با مشکلات عدیده اقتصادی مواجه هستند، به نحوی‌که گذران زندگی برای آنها مشکل شده است. برای همین در چنین شرایطی آنها در پی این هستند برای لحظاتی که هم شده این سختی‌ها را فراموش کنند. برای همین از آثاری که در حوزه تئاتر آزاد اجرا می‌شود استقبال هم می‌شود. این رویکرد می‌تواند پیامی مهم برای همه کسانی که در تئاتر مشغول فعالیت هستند داشته باشند، آن هم این‌که در کنار پیام‌رسانی به جذابیت کار نیز توجه داشته باشیم، والا مردم حاضر نیستند برای کاری که قرار است حوصله آنها را سر ببرد، پول خرج کنند.

وی در پایان تاکید کرد: هنر این سرزمین زمانی رشد می‌کند که تمامی بخش‌های آن بارور شود، برای همین نباید سبک‌های مختلف هنری را با هم قیاس کرد. در کلامی دیگر آنچه اهمیت دارد کیفیت بالای کارهای هنر در حوزه مربوطه به خود است، والا زبان گویش آن می‌تواند به اشکال مختلف باشد.

گفت‌و‌گو از داود کنشلو

انتهای پیام