به گزارش ایکنا از قزوین، تکریم و تعظیم شهیدان، این اسوههای ایثار و شهامت شکر نعمت به شمار میرود چرا که شهدا حق بزرگی بر گردن یکایک ما دارند. در سال جاری استان قزوین میزبان بزرگترین رخداد فرهنگی یعنی برگزاری کنگره ملی ۳ هزار شهید استان قزوین است. در این راستا زین پس خبرگزاری ایکنا به معرفی شهدایی از خیل شهدای استان قزوین که سالروز تولدشان است میپردازد تا به این بهانه رهتوشهای از باغ معرفت و بصیرت شهدا را برای خود به ارمغان آوریم.
شهید متولد امروز: علی یارمحمدی 21 ساله
شهید علی یارمحمدی بیست و هشتم مرداد ۱۳۴۲، در شهر تهران به دنیا آمد. پدرش فرهاد، نانوا بود و مادرش زیور نام داشت. تا پایان دوره متوسطه در رشته عمران درس خواند و دیپلم گرفت. سال ۱۳۶۲ ازدواج کرد. بهعنوان پاسدار در جبهه حضور یافت.
بیستم فروردین ۱۳۶۳، در دشت آزادگان بر اثر اصابت ترکش به پا،شهید شد. مزار او در گلزار شهدای شهر قزوین قرار دارد. برادرش رمضانعلی یارمحمدی نیز به شهادت رسیده است.
عدهای از خدا بیخبر دهان باز کردهاند تا در اولین فرصت انقلابمان را ببلعند
این شهید بزرگوار در وصیتنامه خویش چنین نگاشته است:
«قبل از هر چیز خدا را شُکر میگویم که شهادتْ این فیض بزرگ را نصیبم نمود. خدا را شُکر که نعمتهای بیکران خود را شامل حال ما نمود و به ما این آگاهى را داد که پیرو امام امت باشیم.
از ملت شهیدپرور میخواهم امام را تنها نگذارند و مطیع فرامین او باشند؛ زیرا او از اول عُمرش، ما را فراموش نکرده است. فرامین او همواره روشنگر راه رهروان در ظلمت شب مانده است. او نایب امید مستضعفان جهان است که چشم جهانیان به او دوخته شده است. هرگز او را تنها نگذارید و وحدت خود را حفظ کنید.
مسئلهی جنگ را سرلوحهی کارهاى خویش قرار دهید و هرگز احساس خستگى نکنید. این انقلاب، حاصل خون هزاران شهید در خاک و خون خفته است که نهال اسلام را آبیارى کردند. پس بهخوبی از آن محافظت نمایید؛ زیرا امانت الهى است.
عدهای از خدا بیخبر دهان باز کردهاند تا در اولین فرصت انقلابمان را ببلعند و آن را از مسیر اصلیش منحرف نمایند و به دست نسلهای بعد بسپارند. خداوند وعده داده است که هرکس دینش را یارى کند، او نیز آنها را یارى میکند؛ باشد تا صاحب اصلیش امام زمان(عج) تشریففرما گردند و این ودیعه را تحویل گیرند. همیشه هوشیار باشید و حضور خود را در صحنه حفظ کنید. هرگز از انحرافهایی که ممکن است مسیر انقلاب را عوض نماید، غافل نباشید؛ چرا که به فرمودهی امام عزیز، این کشور و ملت از خارج آسیبى نخواهند دید. چرا؟ چون ملت، آمریکا و شوروى را شناخته است. این ملت، دیگر ملت سابق نیست و از طبلهای توخالى آنان هراسى به دل ندارد و نگرانى از دشمنان داخلى است که باید آنان را شناسایى کرد و لازمهی این کار، اتحاد و همدل بودن با یکدیگر است.
خداوند به خاطر عدم شُکرگزارى نعمتهایش، درهاى نعمت را به رویمان میبندد. بعضى کارهاى ناشایست و خلاف شرعى که بعضى از مسئولان بىصلاحیت و فرصتطلب -که میان مردم شهیدپرور جا باز کردهاند تا در فرصتى مناسب زهر خود را بریزند- انجام میدهند و این کار را بهحساب انقلاب و اسلام میگذارند، اینان انگلهای انقلاباند که براى برانداختن انقلاب ایستادهاند؛ پس ما باید گوشبهفرمان رهبر خود باشیم و ایشان را الگوى خود قرار دهیم.
هر کس اندکى پاى خود را از راه امام کج نهاد، آنان را ارشاد و در صورت اصلاح نشدن به مردم معرفى کنید و رسوایشان سازید. این انقلاب باید پابرجا بماند و هرکس در هر لباس و مقامى -که برابر انقلاب بایستد- باید نابود شود. از مَنیَّت هاى شیطانى بپرهیزید؛ همواره، رضاى خدا را در نظر داشته باشید و از تفرقه و نفاق بپرهیزید؛ باشد که مورد رحمت خدا قرار گیرید.
برادران عزیز دانشآموز! شمایی که در سنگر علم و دانش به تحصیل مشغولید، کوشا باشید که همچون سایر برادران رزمنده -که با کفر در ستیزند- شما نیز باید با خوب درس خواندن، سنگر مدرسه را حفظ کنید تا -ان شاء الله- با خوب درس خواندن شما، کشور به خودکفایى کامل برسد و با جنگ اقتصادى -که با آن دست به گریبان هستیم- بر دشمنان غلبه کنیم تا قسمتى از وظایف شرعى خود را نسبت به انقلاب خونبار اسلامیمان ادا کرده باشیم. در کنار درس خواندن به فرا گرفتن احکام مقدس اسلامى و آموزش نظامى نیز بپردازید تا کشور از تهدید اجانب به دور بماند و تشکیل ارتش بیستمیلیونی تحقق یابد.
خانوادهام! خوشحال باشید که از خانوادهی شما هم شهیدى تقدیم انقلاب گردید؛ باشد که نزد خدا و خانوادهی شهدا روسفید باشید. حجاب خود را حفظ کنید که از خون من کوبندهتر است. من نمیگویم گریه نکنید؛ ولى براى علیاکبر(ع) و امام حسین(ع) گریه کنید. در دعاهایتان پیروزى اسلام بر کفر را از خدا بخواهید و وقتى خبر شهادتم را شنیدید، جلوى درب منزل را همچون جشن عروسى، چراغانى کنید؛ زیرا من عروسیم را در جبهه و در سنگر شهادت انجام دادم. »
على یار محمدى
روحش شاد و راهش پر رهرو
انتهای پیام