به گزارش خبرنگار ایکنا؛ ماهنامه فرهنگی تاریخی «شاهد یاران» در تازهترین شماره خود که در مردادماه امسال از سوی بنیاد شهید و امور ایثارگران به چاپ رسیده است، به شهدای 27 دی دانشگاه تبریز با عنوان «سروقامتان» پرداخته است.
در زمستان سال 1365 از جمعی از دانشجویان دانشگاه تبریز که خود را پس از امتحانات میان ترم آماده اعزام به جبهه کرده بودند، خواسته شد به جای اعزام به جبهه به عنوان نیروهای متخصص بسیجی در ساخت قطعات خمپاره در کارگاه دانشکده فنی در ساعات غیردرسی فعالیت کنند. دانشجویان با شور و شوق خاصی به این فراخوانی لبیک گفتند و با استفاده از امکانات محدود و دستگاههای تراشکاری موجود در دانشکده فنی ساخت قطعات نظامی مورد نیاز رزمندگان مستقر در جبهه را در اوایل دی ماه سال 1365 آغاز کردند.
حدود سه هفته از فعالیت كارگاه فنی سپری شد و لحظه عروج سرو قامتان عاشق و شروع غم مادران فداكار فرا رسید. بچهها بعد از اقامه نماز و قرائت دعای توسل دستگاههای تراشكاری را روشن کردند. همزمان با غرش دستگاههای تراشكاری، ناگهان صدای مهیبی شنیده شد و نوری به رنگ بنفش فضای كارگاه را روشن كرد. شعلههای آتش و بوی سوختگی فضا را پر کرد. در آن لحظه وقتی راكت به سقف كارگاه اصابت كرد، زمزمه یا حسین(ع) و یا فاطمه زهرای(س) بچهها بر صداهای گوشخراش ماشینهای تراشكاری چیره شد. زمزمه عزیزانی بود كه هنوز پرنكشیده و در حال عروج بودند. گویی فرشتگان استقبالكننده صف بسته و سرود یا حسین سرمیدادند؛ چرا كه این عزیزان مانند شهدای كربلا شهید شدند.
حسین سیفلو، رئیس وقت دانشگاه تبریز درباره عروج 22 کبوتر خونینبال دانشگاه تبریز عنوان میگوید؛ همه اساتید و دانشجویان دانشکدهها به ویژه دانشکده فنی به نحوی در پشتیبانی از جنگ بسیج شده بودند. اساتید و دانشجویان یا به جبهه میرفتند و یا در همان کاکراه بمباران شده در زمینه تهیه ابزار جنگی تا جایی که در توان داشتند فعالیت میکردند.
وی در بخش دیگری می افزاید؛ وارد کارگاه شدم و از نزدیک اجساد بیجان، یا نیمه جان، شهدا را که در گوشه و کنار افتاده بود، مشاهده کردم. دفاتر و کتابهای درسی پراکنده شده بود. مردم در عین حال که به سر و صورت خود میزدند و فریاد می کشیدند. اجساد شهدا و مجروحان را زیر آوارها و دستگاههای تراشکاری بیرون می کشیدند.
در بخشهای دیگری از این ماهنامه، گفتوگوهایی با عباس خامه یار، معاون بینالملل سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و مسئول وقت سازمان دانشجویان مسلمان دانشگاه تبریز، جمالالدین شکوری از بازماندگان بمباران کارگاه فنی، خانواده شهید یعقوب اسماعیلزاده، همسر شهید حسینزاده و ... درباره این حادثه خونین انجام شده است.
یادآور میشود، صد و پنجاه و چهارمین شماره از ماهنامه فرهنگی تاریخی «شاهد یاران» از سوی بنیاد شهید و امور ایثارگران با بهای 8 هزار تومان منتشر شده است.
انتهای پیام