مدال بندگی را با افتخار به گردن بیاویزیم

حجت‌الاسلام عبدالله بحرانی، مدرس حوزه و دانشگاه در گفت‌وگو با ایکنا از خوزستان درباره دعای پرفیض عرفه و آموزه‌های آن بیان کرد: دعای پرفیض عرفه توسط حضرت سیدالشهدا(ع) در صحرای عرفات خوانده شده است و در حقیقت این دعا، خداشناسی و ابعاد خداشناسی را به انسان یاد می‌دهد. همان‌طور که می‌دانید مهم‌ترین رکن در بعثت پیامبران توحید است و این توحید به گونه‌ای است که پیامبر خداوند تبارک و تعالی 124 هزار پیامبر برای آن فرستاد تا ذات مقدس خود را به مردم بشناساند.

دعای عرفه جلوه‌ای از مباحث خداشناسی را به منصه ظهور می‌رساند
وی با بیان اینکه عرفه به معنای عرفان و شناخت است و حضرت اباعبدالله الحسین(ع) در این دعا جلوه‌ای از مباحث خداشناسی را به منصه ظهور می‌رساند، در ادامه به برخی از فرازهای دعای عرفه پرداخت و گفت: امام دعا را با یادآوری نعمت‌های الهی شروع می‌کند؛ نعمت‌های الهی بسیار زیاد هستند و امام برخی از آنها را برمی‌شمارد: «اَلْحَمْدُ لله الَّذى لَيْسَ لِقَضآئِهِ دافِعٌ وَلا لِعَطائِهِ مانِعٌ» انسان ذاتا موجودی نیازمند است و این نیاز او را به سمت خالق بی‌نیاز سوق می‌دهد.

چگونگی عرضه نیاز به پیشگاه خداوند تبارک و تعالی توسط امام حسین(ع)
این مدرس حوزه توضیح داد: امام به ما یاد می‌دهد که برای عرضه نیاز به پیشگاه خداوند تبارک و تعالی چه راهی را طی کنیم؛ پس اول این است که نعم الهی را بر خودمان بشماریم؛ بازگو کنیم؛ این زمینه‌ساز درخواست از خدا و اجابت دعا است. موضوع دیگری که در ابتدای دعای عرفه به آن می‌رسیم این است که حضرت اباعبدالله(ع) به یگانگی و وحدانیت خداوند شهادت می‌دهد؛ در ادامه برخی از مراحل خلقت را بازگو می‌کند و در این اثنا نعم معنوی را هم برمی‌شمارد:«خداوند تو را شکر می‌کنم که در دولت ائمه کفر به دنیا نیامدم؛ بلکه در دولت ائمه ایمان به دنیا آمدم.» یعنی خداوندا زمانی که برای من مقرر کردی زمان ایمان و اعتقاد به ذات مقدس تو بوده است؛ این نعمت است. نعمت‌های معنوی از نعمت‌های بسیار بزرگی هستند که شکر آنها لازم است.

بحرانی ادامه داد: امام مراحل خلقت را می‌فرماید: تو مرا از کجا به کجا آوردی تو مرا به دنیا آوردی و مرا در آغوش مهربان مادران قرار دادی و دل مادران را نسبت به من مهربان کردی. ببینید حضرت ابی‌عبدالله الحسین(ع) چه نکات ریزی را ذکر می‌کند. بعد تک‌تک اعضا را به شهادت وا می‌دارد؛ خیلی جالب است که تک‌تک اعضای انسان شهادت به عظمت خداوندی بدهد. حضرت می‌فرماید: مژه‌ها، چشم من، حدقه، تک‌تک قسمت‌های چشم، بینی و قسمت‌های آن و دهان و قسمت‌های آن، رگ‌ها و تمام اعضای بدن من به عظمت و وحدانیت تو شهادت می‌دهد و اگر بخواهم سال‌های سال نعمت‌های تو را برشمارم و بتوانم شکر آنها را به جا بیاورم نخواهم توانست.

این مدرس حوزه و دانشگاه گفت: امام به ما یاد می‌دهد که چطور در محضر خداوند نیازهای خود را بخواهیم و چطور وارد بشویم که گناهان ما پاک شده و پرده‌ای که بین ما و خدا ایجاد شده رقیق‌تر شود. بالاخره همه ما به ذات اقدس الهی نیازمندیم؛ اما باید یاد بگیریم چطور به درگاه خداوند برویم. باید یاد بگیریم نباید فقط در سختی‌ها نزد او برویم؛ در هنگام راحتی و آسایش هم باید به درگاه الهی متصل شویم و این صدا باید آَشنای ملائک و عرش الهی باشد.

باید یاد بگیریم مدال بندگی را با افتخار تمام به گردن بیاویزیم
وی با بیان اینکه آنچه اهل‌بیت(ع) از ما می‌خواهند در قدم اول بندگی است، گفت: این مهم‌ترین قدم انسان است. باید یاد بگیریم مدال بندگی را با افتخار تمام به گردن بیاویزیم و بنده خوبی باشیم. بندگی خداوند مهم‌ترین دستاورد و پیامی است که روز عرفه برای ما دارد. اگر انسان به کمک این دعا خدا را بهتر بشناسد بیشتر در معرض اجابت قرار می‌گیرد.

انتهای پیام