حجتالاسلام والمسلمین مصطفی سمیعیان، مدیر مدرسه علمیه امام رضا(ع) در گفتوگو با ایکنا؛ با تبریک روز عرفه گفت: واژه عرفه ریشه در معرفت و شناخت دارد و فلسفه اصلی آن رسیدن انسان به معرفت توحیدی و معرفتالنفس است.
سمیعیان ادامه داد: یکی از شب و روزهایی که در روایات و متون دینی مورد تاکید قرار گرفته و برای شب و روز آن عباداتی هم بیان شده روز عرفه است؛ در این روز مخصوصا عبادت، توسل و دعا بسیار وارد شده و به خصوص در روز عرفه دعای مخصوص امام حسین (ع) در این روز خوانده میشود.
وی تصریح کرد: از مضامین ادعیهای که برای این ایام وارد شده به این میرسیم که عرفه زمینهای برای بالابردن معرفت است و نه صرف خواندن دعا؛ بنابراین باید تاکید ما بر این باشد که از فرصت عرفه در راستای تقویت بعد معنوی و توحیدی بهره ببریم.
مدیر مدرسه علمیه امام رضا (ع) با بیان اینکه برای این روز که در زمره اعیاد باید محسوب شود، غسل و ادعیهای وارد شده است، بیان کرد: یکی از اموری که در این روز توصیه شده است زیارت بارگاه مطهر امام حسین (ع) است و در روایت داریم که اگر کسی در چنین روزی توفیق بیابد که در زیر بقعه مقدسه امام حسین (ع) باشد از ثواب هزار حج و هزار عمره و هزار جهاد بالاتر است یا روایت است که اگر کسی توفیق یابد که در این روز در تحت قُبّه مقدّسه آن حضرت باشد ثوابش از کسى که در عرفات است، کمتر نیست.
سمیعیان عنوان کرد: عرفه روزی است که انسان به گناهانش اعتراف و اقرار کند و معرفت خود را نسبت به جایگاه ذلیلانه خود در برابر جایگاه منیع الهی ارتقا دهد و بداند که برای زندگی مطلوب در تنگناها و خوشیها نباید خدا را فراموش کند.
مدیر مدرسه علمیه امام رضا (ع) گفت: حجاج وقتی در عرفه هستند و در شور اعمال حج به سر میبرند در عرفات وقوف میکنند تا به دعا و عبادت بپردازند؛ یعنی ارتباط عرفانی با خدا را که در روزهای گذشته مقدمهچینی کردهاند تقویت کنند همان طور که آدم (ع) در عرفات به خمسه طیبه متوسل شد و توبه کرد.
سمیعیان با بیان اینکه در روایات «اعرف المعارف معرفة النفس» بیان شده است اظهار کرد: اعرف بودن معرفت نفس به اعتبار این است که «من عرف نفسه فقد عرف ربه»؛ یعنی انسان از معرفت نفس به معرفت توحیدی ناب و قرآنی دست یابد که بر خلاف معارفی است که ما اکتسابا به دست میآوریم.
سمیعیان تصریح کرد: عرفه را نباید فقط یک روز ببینیم که در عصر آن نمازی میخوانیم و دعایی میکنیم و دعای منسوب به امام حسین (ع) را قرائت میکنیم بلکه باید از آن توشهای برای همه سال کسب کنیم و بدانیم کار نفس ما با یک روز حل نمیشود.
وی ادامه داد: موسی (ع) ۳۰ شب شب در کوه طور به مناجات پرداخت، ولی خداوند این ملاقات را با ده شب دیگر تمام کرد تا موسی (ع) کاملا برای دریافت الواح آماده شود؛ یعنی برای دریافت معنویت و نورانیت الهی باید زمینهسازی کنیم و عرفه مقدمهای برای رسیدن به این درجات است.
مدیر مدرسه علمیه امام رضا (ع) تاکید کرد: کسی که گفتار و رفتار و اعمال او در طول سال رنگ و بویی از خدا و دین ندارد و در کسب درآمدش هم توجهی به حلال و حرام ندارد فرصت یک عصر عرفه اگرچه مصیب ثواب است، ولی او را به آن چیزی که مطلوب است نخواهد رساند.
سمیعیان با اشاره به تسبیحات پیامبر (ص) در روز عرفه به مضمون برخی از تسبیحات اشاره و عنوان کرد: ایشان فرموده است: «سُبْحانَ الَّذى فِى السَّمآءِ عَرْشُهُ سُبْحانَ الَّذى فِى الاَرْضِ حُکْمُهُ؛ سُبْحانَ الَّذى فِى الْقُبوُرِ قَضآؤُهُ سُبْحانَ الَّذى فِى الْبَحْرِ سَبیلُهُ؛ سُبْحانَ الَّذى فِى النّارِ سُلْطانُهُ سُبْحانَ الَّذى فِى الْجَنَّةِ رَحْمَتُهُ؛ سُبْحانَ الَّذى فِى الْقِیمَةِ عَدْلُهُ سُبْحانَ الَّذى رَفَعَ السَّمآءَ سُبْحانَ؛ الَّذى بَسَطَ الاْرْضَ سُبْحانَ الَّذى لا مَلْجَاَ وَلا مَنْجا مِنْهُ اِلاّ اِلَیْهِ؛ سُبْحانَ اللّهِ وَالْحَمْدُ لِلّهِ وَلا اِلهَ اِلا اللّهُ وَاللّهُ اَکْبَرُ»؛ این عبارات در نهایت زیبایی به والاترین مضامین هم اشاره دارد.
وی افزود: اگر به مضامین این تسبیحات توجه کنیم میبینیم در آن نابترین مباحث توحیدی از یکسو، مباحث کلامی و عرفانی و ... به زیبایی بیان شده و مستحب است در عصر روز عرفه این تسبیحات را بخوانیم.
انتهای پیام