انوش معظمی بازیگر سینما و تلویزیون در گفتوگو با خبرنگار ایکنا درباره چرایی پرداختن به آثار عاشورایی در تمامی عرصههای نمایشی اظهار کرد: ما خود را کشوری شیعه میدانیم که اساسش بر پایه عاشورا شکل گرفته است؛ عاشورایی که ایمان داریم برای تمامی اعصار میتواند پیام زندگی به همراه داشته باشد. به همین دلیل اگر قرار باشد درباره این موضوع در سینما یا تلویزیون کار نشود، پس قرار است به چه موضوعاتی بپردازیم؟ آیا این کارهایی که این روزهای به اسم طنز بر پرده سینماها حضور پررنگ دارند سینمای آرمانی و انقلابی مورد نظر ماست؟
بازیگر نقش حرمله در سریال «مختارنامه» تاکید کرد: در شرایط کنونی ما که شاهد هجمههای دینی مختلفی از سوی وهابیت هستیم در حقیقت آنها میخواهند در ذهن جوانان تشکیک ایجاد کنند تا بتوانند پایههای تشیع را از نظر خودشان سست کنند، پس ما باید این خطر را جدی بگیریم و با ساخت آثار سینمایی جذاب درباره دستاوردهای خود سخن بگوییم، حتی قادریم به واسطه این ابزار اندیشههای شیعی را در جهان تبلیغ کنیم، زیرا مطمئنم هر فردی با باورهای شیعی آشنا شود از هر دین و گرایشی مجذوب آن خواهد شد.
وی درباره آسیبهایی که در این حوزه وجود دارد توضیح داد: متاسفانه فرهنگ عاشورا را در نشان دادن مناسک و پختن نذری استحاله کردهایم. اما تصور رایج ما از کار عاشورایی در تمامی حوزههای هنر همین گرایشهاست. برای مثال وقتی یک نمایشگاه عکس با عنوان عاشورا برپا میشود رایجترین عکسها آنهایی است که در آن مراسم نذری پزی و عزاداریها مشاهده میشود، البته نمیگویم به این حوزهها نباید پرداخت، ولی این شکل تنها یک بخشی از معنای عاشورا است، ما 99 درصد این عرصه را رها کردهایم و هرسال حول همین محور میگردیم.
این بازیگر تاکید کرد: فلسفه عاشورا اگر به درستی در کارهای هنری مورد توجه قرار بگیرد میتواند با هرگونه تفکر وهابی، داعشی و سلفی مبارزه کند، زیرا وقتی عاشورا را بررسی میکنیم در آن لحظه به لحظه فقط شاهد عاشقی و زیبایی هستیم که به هیچوجه با خشونتی که داعش منادی آن است همخوان نیست. امام حسین(ع) وقتی کودک شش ماهه خود را بر دست گرفت و فریاد مظلومیت سر داد به جهانیان آموخت که شیوه او مسیر خشونتطلبی نیست، پس بیایم عاشورا را فراتر از آنچه رایج است در کارهایمان مدنظر قرار دهیم.
وی در پاسخ به این سوال که موضوعات عاشورایی در قالب سریال بهتر تصویر میشوند یا در قالب کارهای سینمایی گفت: اگر منظور ما مخاطب ایرانی است، مسلماً سریال کارکرد بیشتری دارد، اما اگر هدفمان مخاطب بینالمللی است باید سینما را عرصه فعالیت قرار دهیم.
معظمی در بخش دیگری از این گفتوگو درباره برخوردی که با فیلم سینمایی رستاخیز شد، گفت: باور من این است برخوردی که با این فیلم صورت گرفت ناشی از عقدهگشاییهای سیاسی بود، والا چگونه میشود فیلمی که نزدیک به سه ساعت ارادت به امام حسین(ع) است اجازه نمایش پیدا نکند. من در این کار حضور داشتهام و به خوبی باورهایی که در کار حاکم بود را احساس کردم. قبل از اینکه این فیلم ساخته شود فتوای ساخت آن توسط چند مرجع صادر شد، پس چگونه میتوان از این کار اشکال فقهی گرفت. به همین جهت میتوان نتیجه گرفت که این اثر سینمایی تنها قربانی عقدهگشایهای سیاسی شد.
این بازیگر ادامه داد: خبر موثق دارم که بعد از ساخت فیلم رستاخیز چند پروژه عاشورایی دیگر در دستور کار قرار گرفت که در یکی از آنها نیز از من دعوت به عمل آمد، اما متاسفانه با برخوردی که با رستاخیز شد دیگر فیلمسازی به خود اجازه نزدیک شدن به این حوزه را نمیدهد، زیرا کدام تهیهکننده جرات میکند برای فیلمی چنین سرمایه گذاری عظیمی انجام دهد، اما زمان اکران، فیلم قربانی برخی تنگ نظریها و اظهار نظرهای سلیقهای شود؟
بازیگر فیلم رستاخیز تاکید کرد: با برخوردی که با فیلم رستاخیز صورت گرفت چگونه دم از تبلیغ آموزههای عاشورایی در سینما میزنیم؟ آیا این کار با کیفیتی بالا در پی تبلیغ عاشورا نبود که ما با آن چنین برخوردی کردیم! در جهان امروز حتی افرادی که دغدغه فرهنگ ندارند هم بر این امر واقفند که سینما زبانی بسیار قوی برای تبلیغ آموزههای دینی و اخلاقی است، اما متاسفانه در کشور ما برخی اعمال سلیقهها و غرضورزیهای سیاسی باعث شده که دست ما از این حوزه کوتاه شود! نکته دیگر که سبب کم کاری در این حوزه شده مسائل مادی است به ویژه در شرایط فعلی که کشور ما به شدت با مشکلات مالی درگیر است سرمایه گذاری در چنین حوزههایی دور از ذهن به نظر میرسد، مگر اینکه بخش دولتی در این زمینه سرمایهگذاری لازم را انجام دهد.
این بازیگر در پایان تاکید کرد: مشکل دیگری که بر سر راه تولیدات عاشورایی وجود دارد داشتن متولی متعدد است. منظور اینکه فیلمساز نمیداند برای ساخت کار مورد نظرش باید از چند جا مجوز بگیرد، چون همانگونه که رستاخیز نیز از مرجع بزرگ اجازه کار گرفته بود، اما وقتی یک یا دو مرجع با کار مخالفت کردند تمام رضایتهای گرفته شده فراموش شد. برای همین حتماً باید در این حوزه یک وحدت رویه شکل گیرد تا فیلمساز بداند اگر از جایی اجازه دریافت کرد، دیگر پیرامون نمایش فیلم نگرانی نخواهد داشت.
گفتوگو از داود کنشلو
انتهای پیام