شاهنامه یک منبع مهم معرفتی بشمار می‌رود
کد خبر: 3744092
تعداد نظرات: ۱ نظر
تاریخ انتشار : ۱۳ شهريور ۱۳۹۷ - ۱۶:۱۹

شاهنامه یک منبع مهم معرفتی بشمار می‌رود

گروه فرهنگی - معاون فرهنگی و اجتماعی شهرداری مشهد با بیان اینکه شاهنامه فردوسی یکی از موارد معرفت بخشی است، افزود: از معارف و آموزه‌هایی که در قالب حکایات و داستان‌های زیادی در شاهنامه وجود دارند، می‌توان به عنوان یک دست‌مایه برای اندیشیدن در باب آسیب‌شناسی مسائل امروز استفاده کرد و با توجه اندکی، هماهنگی بین مباحث مورد نظر فردوسی و مضامین دینی کاملا آشکار خواهد بود.

شاهنامه یک منبع مهم معرفتی بشمار می‌رودبه گزارش ایکنا از خراسان رضوی، هادی بختیاری صبح امروز ، 13 شهریور در تالار شهر مشهد در خصوص هماهنگی شاهنامه و قرآن گفت: حتی در ادبیاتی که در این دو کتاب به کار برده شده، با وجود اینکه زبان آن‌ها متفاوت است، هماهنگی خاصی در آن دیده می‌شود. به طور مثال فردوسی در شاهنامه اصطلاح «سرای فریب» را برای اشاره به دنیا به کار برده و در قرآن نیز با اصلاح «دارالغرور» از دنیا یاد می‌شود.
وی ادامه داد: شیوه‌ای که فردوسی در رساندن مفاهیم و مضامین مورد نظرش انتخاب کرده، در باب حکایت‌ها و داستان‌ها آورده شده بود، نزدیکی زیادی به شیوه قرآن کریم داشته است؛ خداوند نیز از داستان‌های زیادی در قرآن برای فهم بیشتر مسائل استفاده کرد. این مساله نشان دهنده یک حق‌گویی و هماهنگی است.
معاون فرهنگی و اجتماعی شهرداری مشهد عنوان کرد: در شهرداری نگاه ما به فردوسی، توس و شاهنامه از منظر‌های مختلفی است. مسئولان در برنامه‌ها و اقدامات مختلفی که طراحی می‌کنند، با نگاه و نظر‌های مختلفی به این موضوع توجه می‌کنند.

هویت شهری، مبحث جدی مطرح در شهرداری
بختیاری تصریح کرد: یکی از مباحث جدی مطرح در شهرداری، هویت شهری است؛ در واقع تا چه حد مشهدی‌ها، در مقابل سوال (کیستی) می‌توانند تصویر واضح و شفاف‌تری از مشهدی بودن ارائه دهند. اکثر مشهدی‌ها در مقابل یک غیرمشهدی خود را به عنوان مفتخر به همسایگی حضرت رضا(ع) معرفی می‌کنند ولی در مقابل این سوال کسی از همسایگی با فردوسی حرفی نمی‌زند.
وی اظهار کرد: ما برای اینکه شهری توسعه یافته داشته باشیم، باید حس تعلق شهروندان به این شهر را افزایش دهیم و مطمئنا یکی از مسائلی که به این موضوع کمک می‌کند، فردوسی است.
معاون فرهنگی و اجتماعی شهرداری مشهد اظهار کرد: شاهنامه فردوسی یکی از موارد معرفت بخشی است که باعث شخصیت بخشیدن به این شهر و شهروندان آن می‌شود. از معارف و آموزه‌هایی که در قالب حکایات و داستان‌های زیادی در شاهنامه وجود دارند، می‌توان به عنوان یک دست‌مایه برای اندیشیدن در باب آسیب شناسی مسائل امروز استفاده کرد و با توجه اندکی، هماهنگی بین مباحث مورد نظر فردوسی و مضامین دینی کاملا آشکار خواهد بود.

شناخت دادگری منجر به شناخت بی‌دادگری می‌شود
بختیاری اظهار کرد: یکی از مسائل مهمی که فردوسی در باب مملکت داری و حکومت، به طور خاص و با نگاه اصیلی به آن اشاره دارد، موضوع «دادگری» است. شناخت دادگری می‌تواند بی دادگری را هم به ما معرفی کند و حتی قادر به بر هم زدن نظم طبیعت نیز می‌شود.
وی افزود: وقتی به وضعیت محیط زیست، چالش‌ها و آینده تاریک آن نگاه می‌کنیم، متوجه اثرات رفتار بی دادگرانه خود می‌شویم. این موضوع، تنها مربوط به حاکمان و مسئولان نیست بلکه شهروندان نیز باید دادگرانه رفتار کنند تا این وضعیت به یک وضعیت شایسته انسانی تبدیل شود.
معاون فرهنگی و اجتماعی شهرداری مشهد ادامه داد: به عقیده من برای مدیران شهری، این دغدغه که چطور می‌شود شهری مبتنی بر دادگری ساخت، یک پرسش جدی است. چطور می‌توان نظام‌ها، فرآیند‌ها، ساختار‌ها و زیرساخت‌ها را به نحوی تنظیم کرد که وضعیت ما دائما از بی دادگری به دادگری نزدیک شود؟

انتهای پیام

انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
Sheni
|
United States of America
|
۱۳۹۷/۰۶/۱۶ - ۱۷:۰۵
0
0
خیلی خوب بود.
خیلی جالب بوده ک همچین شباهتی بین این دو کتاب دیده شده.
عالی
captcha