اهدای قرآن خطیِ «باباکوهی» به کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی
گروه فعالیت های قرآنی- قرآن خطی ارزشمندی مربوط به قرن دوازدهم هجری قمری که سال‌ها توسط چوپانی معروف به «باباکوهی» در صحرا تلاوت می‌شد، به واسطه یکی از خادمیاران حرم رضوی وقف کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی شد.
به گزارش ایکنا از خراسان رضوی و به نقل از پایگاه اطلاع رسانی آستان قدس رضوی، حجت‌الاسلام محمدحسن نوری‌نيا، رئیس اداره مخطوطات سازمان کتابخانه‌ها، موزه‌ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی، اظهار کرد: چوپانی معروف به باباکوهی که سال‌ها هنگام چرای گوسفندان، قرآنی خطی به قدمت قرن دوازدهم را تلاوت می‌کرده است، در اواخر عمر آن را به یکی از خادمیاران حرم رضوی سپرد تا بتواند آن را از هر آسیبی حفظ کند. این خادم‌یار نیز قرآن را به کتابخانه مرکزی حرم اهدا کرده است.
وی با بیان اینکه نوع کاغذ، نوع مرکب و کیفیت جلوه خط روی کاغذ، قدمت این مصحف شریف را اواخر قرن دوازدهم یا اوایل قرن سیزدهم نشان می‌دهد، به ویژگی‌های این قرآن خطی اشاره کرد و گفت: خط آن نسخ، جدول‌کشی به سرخی، سجاوندی‌ها و نشانه فواصل بین آیات به ترنج و نشان‌ها در حاشیه به خط رقاع است.
حجت الاسلام نوری نیا ادامه داد: این قرآن یک مرتبه صحافی شده و چون متأسفانه صحاف، آشنا به نسخه خطی نبوده است، به نسخه بسیار آسیب زده که در نتیجه، سربرگ‌ها، کمند صفحات و برخی نشان‌ها در صحافی اولیه از بین رفته است. همچنین کتابت آن، به قلم کاتبی معمولی انجام گرفته که نشان از اهمیت کتابت قرآن در همه دوره‌ها و بین همه اقشار دارد.
نوری‌نيا با تأکید بر اینکه نسخه‌های خطی قدیمی را جهت حفظ یا مرمت، تنها باید به کسانی سپرد که آشنایی با نسخ خطی دارند، افزود: توصیه ما به همه کسانی که چنین نسخه‌هایی را در منزل نگهداری می‌کنند این است که با کارشناسان مرکز مرمت کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی مشورت کنند و راهنمایی بگیرند. این مرکز، در قبال گرفتن تصویر نسخه، کتب خطی را مرمت نموده و به مالکان تحویل می‌دهد.
در ادامه ناصر حسینیان، خادم‌یار حرم رضوی که از مجروحان و جانبازان جنگ است، گفت: طی مأموریت‌هایی که در گذشته به شهرهای مختلف برای آموزش و روشنگری مردم داشتیم، در محور جاده قدیم قوچان و روستاهای آن، با پیرمرد چوپانی معروف به باباکوهی آشنا شدم که خانه کوچکی در روستای دهشک نزدیک پل فردوسی داشت اما بیشتر عمرش را به چراندن گوسفندها در کوه و بیابان می‌گذراند.
وی ادامه داد: در مأموریت‌هایم گاه به او سر می‌زدم و به سبب آشنایی و انسی که با او پیدا کردم. حدود 27 سال قبل که سال‌های آخر عمرش بود، یک بار قرآنی را از پشت خورجین الاغ خود در آورد و گفت: «این قرآن را که از پدرم و او از پدرش و همین‌طور از پدرانشان به من رسیده همیشه تلاوت می‌کنم. پنجاه سال همراهم بوده و بیشتر وقت‌هایی که در صحرا هستم، به خاطر تلاوت این قرآن با وضو هستم و چون شرایط خوبی برای نگهداری آن ندارم، کمی آسیب دیده است».
این خادم‌یار حرم رضوی افزود: با توجه به اینکه باباکوهی از نفاست قرآن باخبر بود، آن را به من سپرد تا از آسیب بیشتر حفظش کنم و خواست به جای آن برایش قرآن دیگری ببرم که تلاوت کند. من هم قرآنی با خط درشت‌تر و قطع بزرگ‌تر و چاپ جدید برایش بردم.
حسینیان انگیزه خود را از اهدای این قرآن به کتابخانه حضرت رضا(ع) اینگونه عنوان کرد: زمانی که خادم‌یار حرم شدم، تحقیق کردم و به این نتیجه رسیدم که اینجا، هم مرکز مطمئنی برای نگهداری آثار خطی قدیمی دارد و هم با دقت بالایی آثار را مرمت می‌کنند و با تحقیقات بیشتر اطمینان پیدا کردم که اگر قرآن را به این مجموعه بسپارم تا به درستی مرمت و حفظ می‌شود.
وی با بیان اینکه این قرآن متعلق به باباکوهی است و باید به نام ایشان ثبت شود، با ابراز خرسندی از اینکه نام او و برادر شهیدش نیز همراه با نام باباکوهی، در کنار نام واقفینی همچون شیخ بهایی و رهبر معظم انقلاب قرار می‌گیرد، گفت: بسیار خوشحالم و افتخار می‌کنم که واسطه اهدای این قرآن شدم. امیدوارم روز واپسین به همین واسطه مورد تفضل قرار گیریم و رستگار شویم و امام رضا(ع) ما را مورد لطف و عنایت خود قرار دهد.
انتهای پیام
