به گزارش ایکنا؛ شماره 25 فصلنامه علمی ترویجی «پژوهشهای مهدوی» ویژه تابستان 97 به صاحبامتیازی موسسه آينده روشن (پژوهشكده مهدويت) و مدیرمسئولی سيد مسعود پورسيد آقايي منتشر شد.
عناوین مقالات منتشره بدین قرار است: «نقش ایرانیان در عصر ظهور»، «بررسی و نقد دیدگاه تاثیرگذاری منفی باور به مهدویت در مسیر پیشرفت تمدنی اسلام»، «نقدی بر ادعای همنامی پدر پیامبر اسلام و پدر مهدی موعود»، «حکومت مهدوی و تحقق عدالت فرهنگی در پرتو رشد معرفتی»، «یهود در عصر ظهور»، «پرچمهای باطل در آستانه ظهور (ابقع، اصهب، سفیانی)».
در چکیده مقاله «نقدی بر ادعای همنامی پدر پیامبر اسلام و پدر مهدی موعود» اثر عبدالرحمن باقرزاده میخوانیم: «آینده بشریت دغدغه همه انسانها و اعتقاد به منجی در آخرالزمان فصل مشترک همه ادیان آسمانی بلکه غیرآسمانی است. کسانی که از ستم گسترده جهان نگران بوده و همواره به دنبال روزنه امیدی برای برون رفت جهان از این وضع نامطلوب هستند، علاقمندانه در پی کشف زوایای زندگی منجی موعود برآمده و خواهان رفع ابهام از این باور عمومی میباشند؛ لذا محققان دینی خصوصاً پژوهشگران شیعه، دائماً در مقام تبیین این حقیقت والا برآمده و به معرفی موعود ادیان بر اساس باورهای مذهبی خود میپردازند.
آشنایی با نسب آن نقطه روشنای امید بشری از جمله ضرورتهای انکارناپذیر در این راستا میباشد. با عنایت به ضرورت مزبور، و به دنبال ادعای برخی از مشاهیر اهل سنت مانند ابنتیمیه، این سوال در اذهان خودنمایی مینماید که علاوه بر همنامی آخرین پیامبر آسمانی و آخرین منجی بشریت، آیا به راستی پدران آنان نیز همنام میباشند؟ ضرورت پیشگفته و سوال فوق، نگارنده را بر آن داشت تا با روش تحقیق کتابخانهای به پژوهش در این موضوع پرداخته و حقیقت امر را با تکیه بر منابع معتبر عامه تبیین نماید که مقاله حاضر نتیجه پژوهش مزبور بوده و یافتههای آن حاکی از عدم صحت انگاره فوق میباشد.»
دوران ظهور حضرت، ولی عصر (عج) دوران سختی و مواجهه با اقوام و گروههای مختلف فکری و عقیدتی، من جمله قوم یهود است. با توجه به تاریخچه زندگی قوم یهود و نقش آنان در ایجاد جنگهای مختلف، سوال این است که آیا این قوم لجوج با ظهور حضرت، تسلیم شده و دست از فتنهانگیزی بر میدارند یا همچنان در جبهه باطل قرار داشته و به جنگ افروزی و مانع تراشی در برابر ایشان میپردازند؟
مقاله «یهود در عصر ظهور» تألیف امالبنین حیدری امین درصدد پاسخگویی به این پرسش است. در این مقاله میخوانیم: «روایات مرتبط به وقایع پس از ظهور، بیانگر حضور موثر یهود در جبهه باطل و جنگ افروزی و فتنه انگیزی مداوم آنان و یاری رساندن به دشمنان امام به شیوههای گوناگون و نیز چگونگی مواجهه حضرت با ایشان است. این مواجهه به صورتهای مختلف بیان شده، از جمله دعوت یهودیان به اسلام با اقامه دلیل و ایمان آوردن آنان، اخراج این قوم از شهرهای عربی و پرداخت جزیه و در صورت مقاومت و فتنهانگیزی، مقابله و نبرد سختی با آنان شکل میگیرد. این اخبار مختلف حاکی از حضور طولانی مدت یهود و اقدامات گوناگون از ناحیه آنان پس از ظهور حضرت میباشد.
همچنین از روایات برداشت میشود که همسویی خاصی میان دجال و یهود وجود دارد که در نهایت امام زمان (ع) با شکست دجال و تصرف این سرزمین وارد مسجدالاقصی میگردند.»
یکی دیگر از مقالاتی که در این شماره انتشار یافته است مقالهای با عنوان «حکومت مهدوی و تحقق عدالت فرهنگی در پرتو رشد معرفتی» اثر زهرا فرزانگان است. «عدالت اجتماعی در حکومت امام مهدی (عج) معیاری شاخص در مباحث مهدویت میباشد. چرا که احادیث فراوانی در آخرالزمان از گسترش عدالت به دست مهدی موعود (عج) سخن میگویند.
عدالت فرهنگی یکی از ابعاد مهم ایجاد عدالت در اجتماع است که تحقق آن ساز و کار گستردهای در عصر ظهور میطلبد. این مقاله با استفاده از منابع تفسیری و روایی با شیوه توصیفی و تحلیلی در پی تبیین زمینههای تحقق گسترش عدالت فرهنگی در عصر ظهور میباشد و نتایج ذیل حاصل شده است: ایجاد زمینههای لازم جهت برخورداری همگان از حقوق اساسی خویش در عرصه فرهنگ، چون حق بهرهمندی از حیات طیبه انسانی نیازمند رشد معرفتی بشر برای ارتقاء سطح ایمانی و اخلاقی خویش است؛ حکومت مهدوی با اولویت دادن به برنامههای فرهنگی مناسب جهت احیاء کتاب و سنت و انجام اصلاحات فرهنگی تمهیدات لازم برای رشد معرفتی انسانها را فراهم نموده، بدین طریق گام بلندی در تحقق عدالت در عرصه فرهنگ برخواهد داشت.»
در چکیده مقاله «نقش ایرانیان در عصر ظهور» میخوانیم: «در میان روایاتی که مربوط به ظهور و عصر ظهور است، اخباری یافت میشود که نظر به ایران و شهرهای او دارد که در یک نگاه کلی ناظر به وقایعی است که در ایران یا از ایران، قبل و بعد از ظهور محقق خواهد شد. لکن با نگاه دقیق به روایات که مبتنی بر اصول حدیث شناسانه باشد، به این نتیجه میرسیم که از ایران قبل از قیام حضرت بقیه الله (عج) قیامی شکل میگیرد که در نهایت به قیام حضرت حجت (عج) منتهی خواهد شد.
اما این واقعه چقدر با ظهور فاصله دارد معلوم نیست، ولی حتماً متصل به ظهور است. در رابطه با وقایع پس از ظهور و نقش ایرانیان در آن برهه از ادله عام که ناظر به فضایل ایرانیان هستند، به نحو عام و کلی میتوان برای ایرانیان در آن زمان هم، نقش بسزایی قائل شد، اما به نحو خاص که کم و کیف نقش ایشان مشخص باشد، مطلبی علمی که مبتنی بر ادله متقن باشد نمیتوان ارائه کرد.»
انتهای پیام