به گزارش ایکنا از خراسانجنوبی، دوباره محرم از راه رسید و شهر سیاه پوش عزای مردان و زنانی شد که تاریخ هیچ گاه مانند آنها را نخواهد دید.
این عطر محرم است که به شهر رسیده، باید این عطر را با تمام وجود استشمام کرد و از این فرصت طلایی برای تعالی نهایت بهره را برد.
مقام معظم رهبری در جایی میفرمایند: «یکی از بزرگترین نعمتها، نعمت خاطره و یاد حسینبنعلی(ع)، یعنی نعمت مجالس عزا، نعمت محرم و نعمت عاشورا برای جامعه شیعیِ ماست».
همچنین ایشان در جایی دیگر میفرمایند: «قدر مجالس عزاداری را بدانند، از این مجالس استفاده کنند و روحاً و قلباً این مجالس را وسیلهای برای ایجاد ارتباط و اتصال هرچه محکمتر میان خودشان و حسینبنعلی(ع)، خاندان پیغمبر و روح اسلام و قرآن قرار دهند».
محرم در واقع آزادگی و ایثار را یادآوری میکند، دو اصلی که یکی از نیازهای اصلی جامعه متعالی است، نیازهایی که انسان را به پروردگار نزدیکتر میکند.
محرم را در ناله خلاصه نکنیم
باید به این نکته توجه داشته باشیم که محرم را تنها در پوشیدن لباس سیاه و اشک و گریه خلاصه نکنیم، گرچه همین اشک نیز برای امام حسین(ع) و یاران باوفایش بسیار ارزشمند بوده و نشان از اخلاص قلبی انسانها دارد اما باید از این اشکها به اصل عاشورا برسیم، اصلی که برای آن خونها ریخته شد.
ما در محرم در مراسم عزا شرکت میکنیم، لباس عزا بر تن کودکان خود کرده و در هیئتها حضور مییابیم اما نباید از یاد ببریم که فلسفه عاشورا را نیز برای کودکان خود تعریف کنیم. باید با زبان کودکانه در کنار بیان مصیبتهای کربلا به او بگوییم همه اینها در نظر حضرت زینب(س) جز زیبایی نبود.
چه خوب است وقتی لباس عزا بر تن کودکان خود میکنیم به آنان بگوییم در کربلا چه گذشت تا پژواک صدای کربلا در گوششان بپیچد و تا ابد در ذهنشان نهادینه شود. باید کودکمان متوجه شود که محرم تنها ناله و آه نیست، باید از کودکی به فرزندمان یاد دهیم که اگر محرم را خوب درک کرد، مَحرم پروردگار میشود.
هر سال در طول ایام محرم و صفر در سوگ مینشینیم، در هیئتهای عزاداری شرکت کرده و تنها همین تمام دنیایی است که ما از محرم برای کودک خود میسازیم.
نکته دیگر توجه به زیارت عاشورا و مفاهیم عمیق آن نه تنها در این ایام بلکه در تمام روزهای زندگی است، نباید سلامهایی را که در زیارت عاشورا نثار بزرگوارترین انسانها میکنیم و لعنتهایی را که بر دشمنان اهل بیت(ع) میفرستیم تنها بر زبانمان جاری باشد، بلکه باید با تمام وجود این سلامها را درک کرده و از آن به فلسفه عاشورا برسیم.
هر محرمی که آغاز میشود از خود بپرسیم چرا چراغ راه امام حسین(ع) و یاران ایشان تا کنون روشن مانده اگر پاسخ این سوال راه پیدا کردیم حتما راه را نیز یافتهایم.
چرا امام حسین(ع) این راه را انتخاب کرد؟ چرا همراه خانوادهاش در مسیر کربلا قرار گرفت؟ راز ماندگاری این مسیر چیست؟ و سوالهای بسیار دیگری که پاسخش مسیر زندگی یک انسان مسلمان را روشن تر میسازد.
باید در پی درک راستین محرم بود. درکی که تا ابد با انسان همراه باشد و او را به تعالی برساند. شرکت ظاهری در مراسم عزاداری و یا خواندن زیارتها بدون درک معانی آن نمیتواند مسیر خوبی برای رسیدن به تعالی باشد.
محرم 1440 نیز مانند محرمهای سالهای گذشته میگذرد اما نباید بگذاریم حال خوبی را که در این ایام به دست آوردهایم نیز به راحتی از ما گذر کند.
یادداشت زهرا حمیدی
انتهای پیام