به گزارش خبرنگار ایکنا؛ عبدالمجید فرایی، شاعر پیشکسوت آئینیسرا و از اهالی شهرری است. وی به مناسبت ایام سوگواری شهادت حضرت سیدالشهدا(ع) شعری را سروده و به آن حضرت و یاران باوفایش تقدیم کرده است.
«مرا در خویش، پالایید مادر
سپس، با معرفت زایید مادر
از آن لحظه، که تربت ریخت کامم
لبالب از ولایت کرد، جامم
من کودک، هوایی کرد مادر
مرا هم، کربلایی کرد مادر
مرا، دلداده کوی حسین کرد
اسیر خلق نیکوی حسین کرد
چه شبها، تا سحر بیدارمیماند
بگوشم قصه عباس(ع) میخواند
به من، از تشنگی میگفت: مادر
ز سقای جوانمرد و دلاور
ز عباس گرانقدر و وفادار
به من میداد، درس و مشق ایثار
در آنجا بود آب، اما ننوشید
خدا بود و فرات و نور خورشید
علیاصغر، حدیث دیگری داشت
به جانم غصه را، از کودکی کاشت
نه شیر و آب، تیر تیز دادند
هزاران داغ، بر دلها نهادند
ز زینب گفت: مادر، بیخ گوشم
خداوندا: ز سر میبرد هوشم
زنی که صبر، از او شرمگین بود
مصیبت بیش ازحد، سهمگین بود
هزاران صحنه را، میدید زینب
هزاران بار، میرنجید زینب
ولی فرزند زهرا(س) دم نیاورد
چو فولادی، به ابرو خم نیاورد
یزید از او، سؤالی کرد، جانسوز
به شام شوم، با آهنگ پیروز
بگو: زینب، خدایت را، چه دیدی
حدیث جانگزایت را، چه دیدی
جوابش داد، او والاترین بود
تماشا کردمش، زیباترین بود
به جز زیبایی مطلق، ندیدم
بلایش را، به جان و دل خریدم
مرا با اشک، مادر شیر میداد
زعشق و معرفت اکسیر میداد»
انتهای پیام