ارمغان 23 دوره برپایی نمایشگاه مطبوعات چه بود؟/ بودن یا نبودن آخر هفته مشخص می‌شود
گروه جامعه ــ اما و اگرهای برپایی این دوره از نمایشگاه مطبوعات اهالی رسانه را به فکر دستاوردهای نمایشگاهی می‌اندازد که هم از آن انتظار کارستان دارند، ارمغانی که بعد از بیست و سه دوره برپایی هنوز نتوانسته است خود را اثبات کند و انتهای این هفته تکلیف برپایی آن مشخص می‌شود.
به گزارش ایکنا؛ از یک ماه قبل زمزمه عدم برگزاری نمایشگاه مطبوعات مطرح شد. خبر جدی‌تر شد وقتی محمد سلطانی‌فر، معاون مطبوعاتی وزیر ارشاد اعلام کرد که با توجه به مشکلات اقتصادی گزینه عدم برگزاری نمایشگاه مطبوعات یکی از گزینه‌های تصمیم‌گیری مسئولان است.
اما به راستی آیا باید برای برگزار نشدن نمایشگاه مطبوعات غمگین باشیم؟ چند درصد از مردم دغدغه برگزاری این نمایشگاه را دارند یا فکر می‌کنند برگزاری آن ضروری است؟ برگزاری این نمایشگاه چه دردی از مردم یا حتی اصحاب رسانه را درمان می‌کند؟ آیا اصحاب رسانه پس از 23 سال برگزاری این نمایشگاه توانسته‌اند ساده‌ترین حق خود یعنی «بیمه خبرنگاری» را کسب کنند؟
البته قدر مسلم در پاسخ به این سؤال عده‌ای تأکید خواهند کرد که نمایشگاه مطبوعات یک نمایشگاه تخصصی ویژه اصحاب رسانه و محلی برای تبادل فکر، اندیشه، هم‌افزایی، دید و بازدید، برگزاری کارگاه‌ها و نشست‌های تخصصی در حوزه رسانه و بررسی وضعیت رسانه‌ای کشور طی یک سال و ... است اما به راستی کدامیک از نمایشگاه‌های مطبوعات که طی این سالیان برگزار شده است موفق به تأثیرگذاری عمیق و موفق بر رسانه‌ها شده است.
البته در گذشته، یعنی زمانی که فضای مجازی تا این حد گسترده نبود و هنوز هم مردم علاقه‌مند به مطالعه نشریات کاغذی بودند و نمایشگاه مطبوعات و نمایشگاه کتاب در کنار هم برگزار می‌شد، بسیاری از مردم امکان ارتباط نزدیک با مسئولان رسانههای مورد علاقه خود را در نمایشگاه مطبوعات پیدا می‌کردند و به طور کلی نمایشگاه مطبوعات شلوغ‌تر، مردمی‌تر برگزار می‌شد؛ باید گفت محلی برای ارتباط مستقیم‌تر مردم و رسانه‌ها بود.
اما طی سال‌های اخیر نمایشگاه مطبوعات و نمایشگاه کتاب از هم جدا شدند و همین مسئله موجب شد عملاً حضور مردم در نمایشگاه مطبوعات کاهش و این نمایشگاه نه محلی برای تبادل فکر و اندیشه برای اصحاب رسانه بلکه بیشتر به بلند‌گویی بلند‌تر برای مسئولان تبدیل شود. چراکه در این نمایشگاه به محض ورود یک مسئول ده‌ها خبرنگار وی را احاطه کرده و در تلاش برای دعوت مقام مسئول به غرفه مطبوع خود به رقابت با هم می‌پرداختند.
و صد البته مسئولان هم که ده‌ها گوش شنوا و قلم آماده نگارش را یک جا می‌دیدند از این فرصت کمال استفاده را کرده و در تلاش برای راضی کردن اصحاب رسانه به غرفه‌های متعدد نمایشگاه مطبوعات سر می‌زدند. مسئله مهمی که اکنون به عنوان دلیل عدم برگزاری نمایشگاه مطبوعات مطرح می‌شود نبود بودجه است، اما به راستی چرا پس از 25 سال هیچ فکری برای استقلال و سودآوری یک نمایشگاه رسانه‌ای صورت نگرفته است؟ طبیعی است رسانه‌هایی که از نظر مالی به دولت وابسته باشند قدر مسلم برای برگزاری نمایشگاه هم به دولت وابسته هستند و از آنجایی که ما در کشور رسانه مستقل سودآور از نظر اقتصادی نداریم عملاً هیچ توجیه منطقی برای برگزاری نمایشگاه مطبوعات وجود ندارد.
نگاهی کوتاه به تمام نمایشگاه‌های رسانه‌ای و غیررسانه‌ای در جهان از سودآور بودن مادی و معنوی این نمایشگاه‌ها به عنوان اولین گزینه بقا حکایت دارد. گزینه‌ای که در قریب به اتفاق نمایشگاه‌های ایران نادیده گرفته می‌شود و این یک امر طبیعی است وقتی دولت پول برگزاری نمایشگاه را می‌دهد چرا باید خود را به سختی انداخت و اندیشید که برای سودآوری مادی و معنوی یک نمایشگاه چه باید کرد؟
البته اگر نمایشگاه مطبوعات خارج از کلیشه همیشگی خود، محل هم‌افزایی و همفکری و نه صرفاً همجایی مطبوعات و رسانه‌ها بود، اگر رسانههای ایران قدرت، استقلال رأی، استقلال مالی و وابستگی بیشتر به مردم و نه دولت را داشتند بی شک در شرایط اقتصادی حاکم برگزاری نمایشگاه مطبوعات یکی از ملزومات کاهش تنش اجتماعی، گردهمایی و همفکری نخبگان رسانه‌ای برای آرام کردن مردم و ایجاد فضای مناسب و قوی مطالبه دقیق از مسئولان می‌شد اما افسوس که رسانههای ایران تا رسیدن به این جایگاه راه بلندی را دارند و اینکه پایان هفته جاری برگزاری یا عدم برگزاری نمایشگاه مطبوعات مشخص می‌شود نیز تأثیر چندانی در شرایط حاکم ندارد.
انتهای پیام
