سیدمحمود حسینی در گفتوگو با ایکنا از اصفهان اظهار کرد: حمله صدام به ایران در شرایطی رخ داد که کمتر از بیست ماه از پیروزی انقلاب اسلامی میگذشت و نهادهای حکومتی و نیروهای مسلح انسجام لازم را نداشتند، چون شاه در جریان انقلاب یک اشتباه استراتژیک انجام داد و آن این بود که ارتش را در برابر مردم قرار داد؛ با اینکه بدنه ارتش از جنگ با مردم نافرمانی کرد، ولی تعدادی از فرماندهان ارتش به دلیل جنگ با مردم بعد از انقلاب تصفیه شدند و زمانی هم که بختیار با کمک قدرتهای خارجی کوتای نوژه را طراحی کرد، بخش دیگری از نیروهای ارتش از دور خارج شدند.
وی افزود: سال 59 و در آغاز حمله عراق به ایران، شرایط نابسامانی بر ارتش حاکم بود و مدت زیادی از شکلگیری سپاه و بسیج نمیگذشت، لذا صدام فرصت را مناسب دید، چون فردی ماجراجو و استیلاطلب بود، علاوه بر اینکه اساسنامه حزب بعث مناطق عربنشین کشورهای همسایه را جزء خاک عراق میدانست، بنابراین صدام تصور کرد که مانعی بر سر راه وی وجود ندارد. هر چند چنین شرایطی در ماههای ابتدایی جنگ خسارتهای زیادی به ما وارد کرد و شهرهایی مثل خرمشهر، مهران و نفت شهر به اشغال دشمن درآمد، ولی مقاومت مردم و همراهی آنها با نیروهای مسلح مانع از پیشروی موردنظر دشمن شده و مشخص شد که ظرفیت مقاومت در مردم بسیار قوی است.
استاندار اسبق اصفهان ادامه داد: نیروی هوایی نیز ظرفیت بالایی در جنگ از خود نشان داد و فردای حمله هوایی عراق به فرودگاه مهرآباد، بغداد را مورد هجوم گسترده قرار داد و در مرزها مانع پیشروی تانکهای پیشرفته نیروی زمینی عراق شد. در کمتر از دو سال برخی از مناطق اشغالی آزادسازی و حصر آبادان شکسته شد و خسارات زیادی به نیروهای مهاجم وارد آمد. مردم با جان و مال و تمام امکانات خود از سرزمینشان دفاع کرده و نشان دادند که تمام آحاد مردم ایران از اقوام و مذاهب مختلف در بزنگاهها حضور یافته و از سرزمینشان دفاع میکنند.
استفاده از ظرفیتهای مردمی، رمز پیروزی در دفاع مقدس بود
حسینی تصریح کرد: مهمترین درسی که از جنگ آموختیم، این بود که اگر به مردم تکیه کنیم، از نظرات و مشارکتشان بهرهمند شویم و در انسجام آنها بکوشیم، میتوانند از خطرناکترین بحرانها و بزرگترین مشکلات عبور کنند و حتی در شرایط صلح نیز میتوان به نحو احسن از این ظرفیت استفاده کرد که به نظر من، با توجه به سبک مدیریت و نوع نگاه به توسعه که بعد از جنگ شکل گرفت، نه وحدت دوران دفاع مقدس استمرار یافت و نه ظرفیتهای مردمی مورد استفاده قرار گرفت؛ در واقع توسعه کشور با نگاهی از بالا به پایین برنامهریزی شد و امروز ضرورت دارد که همچون دوران دفاع مقدس از ظرفیتهای مردمی به منظور رفع مشکلات استفاده کنیم.
وی خاطرنشان کرد: در جریان جنگ تحمیلی، ابرقدرتها و کشورهای همسو با آنها در منطقه از ظرفیتها و وحدت و انسجام مردم ایران آگاه شده و متوجه شدند نمیتوان به سادگی برای تجزیه و فروپاشی این کشور برنامهریزی کرد؛ از طرف دیگر دریافتند که اگر امنیت ایران برقرار نباشد، امنیت منطقه نیز برقرار نخواهد بود و به توازن و تعادل در امنیت منطقهای تن دادند. امروز نیز همین تأثیر در نظام بینالملل پابرجا است و دشمن در مجموع علاقمند به درگیری نظامی با جمهوری اسلامی نیست و بیشتر درصدد تعامل با این قدرت منطقهای است.
استاندار اسبق اصفهان بیان کرد: با هشت سال دفاع مقدس، نظام جمهوری اسلامی نیز دریافت که ایثار و پایداری و ظرفیتها و توانمندیهای مردم چیز کمی نیست و این درسآموزی را به دنبال داشت که نظام میتواند برای برقراری صلح در منطقه با حفظ اقتدار خود گام بردارد و با کشورهای منطقه تعامل بیشتری داشته باشد.
استفاده ابزاری از دفاع مقدس تبعات منفی به دنبال دارد
وی با بیان اینکه اگر جنگ بعد از فتح خرمشهر به صلح ختم میشد، به نفع ایران و کشورهای منطقه بود، افزود: بعد از فتح خرمشهر، علیرغم اینکه هنوز بخشهایی از کشور در اشغال بعثیها بود، امام دستور متارکه جنگ را داده و اعلام کردند یک گلوله هم نباید شلیک شود؛ ولی امروز در شرایطی نیستیم که به تمام اطلاعات محرمانه و دیدگاههای ابرقدرتها در آن زمان اشراف پیدا کنیم و این اطلاعات همگانی شده باشد. در واقع ایران بعد از فتح خرمشهر آمادگی انجام صلح را داشت و امام نیز دستور آن را داده بودند، ولی باید شرایط آن زمان را در نظر گرفت و اطلاعات بیشتری در اختیار داشت تا بتوان قضاوت و تحلیل درستی از وقایع انجام داد، فکر میکنم در حال حاضر شرایط برای داشتن یک قضاوت قطعی فراهم نیست.
حسینی تصریح کرد: هیچ جریان و قدرت سیاسی حق ندارد از دفاع جانانه مردم در هشت سال دفاع مقدس و خون شهیدان برای تحکیم موقعیت و توجیه کارهای خود سوءاستفاده کند. زمانی که مردم در آن مقطع به میدان آمدند، با تمام وجود از جان و مال و امکانات خود مایه گذاشتند و نباید گروهها یا نهادهایی شهدا و خانوادههای آنها را منحصرا به خود منتسب سازند، این کار هم از نظر اخلاقی نکوهیده است و هم آثار و تبعات منفی به دنبال دارد.
وی افزود: بسیاری از جانبازان جنگ و خانوادههای شهدا هستند که به دنبال تشکیل پرونده نرفتند و ایثارگری خود و فرزندانشان را ابزاری برای رسیدن به حطام دنیا قرار ندادند؛ البته یاد و راه شهدا باید زنده بماند، ولی همگان و به خصوص جانبازان و خانوادههای شهدا باید مواظب باشند که از این ارزشها سوءاستفاده نشود. در واقع فراموشی یاد شهدا و بهرهبرداری ابزاری از ایثارگران به بغضی فرو خورده در میان رزمندگان و خانوادههای ایثارگران تبدیل شده است.
انتهای پیام