محرم در کارائیب؛ از قتل عام شیعیان تا نماد مبارزه با سرکوب و استبداد
گروه بین‌الملل – آیین‌های بزرگداشت حماسه کربلا بین مسلمانان منطقه کارائیب، قدمتی صد و پنجاه ساله دارد؛ نخستین بار، کارگران شیعه هندی این آیین‌ها را وارد این منطقه کردند. اکنون برگزاری مراسم محرم رنگ و بویی بومی به خود گرفته است.
این بخشی از مراسم معروف به «حوسی» است، یک آیین دینی که مسلمانان ترینیداد آن را در ایام محرم انجام می دهند.
امروزه مردم ترینیداد در مراسم حوسی، شناورهای رنگی و زیبایی درست می‌کنند که به آن «تجه» (برگرفته از واژه تعزیه) می‌گویند که آنها را از مسیر چند خیابان عبور می‌دهند و به دریا می اندازند؛ این شناورها از چوب، کاغذ، بامبو و پولک درست می‌شود.
همزمان با نواخته شدن طبل‌ها، جمعیت این شناورها را که طولی بین سه تا ده متر دارند، همراهی می‌کنند؛ درست مانند آنچه در شهر «لکهنو» در شمال هند انجام می‌شود. تجه ها شبیه به ماکت مقبره‌ها در هند هستند. پیشاپیش این تدجه ها دو مرد حرکت می‌کنند که در دست یکی از آنها یک هلال به رنگ سبز و در دست دیگری هلالی سرخ رنگ قرار دارد. هلال قرمز نشانهای از خون امام حسین (ع) و هلال سبز نشانهای از شهادت امام حسن (ع) است.
این آیین، با سنت‌های منطقه کارائیب در هم آمیخته و رنگ و بویی بومی به خود گرفته، اما بسیاری از مسلمانان منطقه معتقدند که باید ماهیت حزن آلود این آیین حفظ شود و سنت‌های محلی در جهت عزاداری و گرامی‌داشت یاد شهدای کربلا باشد مانند آنچه در هند و عراق انجام می‌شود.
برای مسلمانان این منطقه، برگزاری این مراسم نمادی از مبارزه با سرکوب و استبدادی است که در گذشته و تا حدودی در زمان حال با آن مواجه بوده و هستند؛ آنها با انجام آیین‌هایی از این دست می‌کوشند در برابر به حاشیه رانده شدن در فرهنگ ترینیدادی مقاومت کنند.
جمهوری ترینیداد و توباگو کشوری کوچک در جنوب دریای کارائیب است. این کشور در شمال شرق ونزوئلا و جنوب گرانادا قرار دارد و از دو جزیره اصلی ترینیداد و توباگو و چند جزیره کوچک تشکیل شده است.
جمعیت این کشور نزدیک به یک میلیون و 400 هزار نفر برآورد شده است. با توجه به تولید ناخالص داخلی بالا، ترینیداد یکی از ثروتمندترین کشورهای این منطقه به شمار می‌رود که منابع زیادی از نفت و گاز دارد که باعث رونق و شکوفایی اقتصادی آن شده است.
این کشور جزو مستعمرات انگلستان بوده و در سال ۱۹۶۲ توانست استقلال خود را به دست آورد. رئیس حکومت در این کشور رئیس‌جمهور است که با رای نمایندگان مجلس سنا برای دوره‌ای پنج ساله انتخاب می‌شود. رئیس دولت نخست وزیر است که ریاست کابینه را به عهده دارد.
سابقه ورود اسلام به این کشور به نیمه دوم قرن هجدهم میلادی برمی گردد. اما مهمترین گروه مسلمانان در اواسط قرن نوزدهم و بعد از 1838م وارد این کشور شدند. تخمین زده می شود 13 درصد از جمعیت این کشور مسلمان باشند. مسلمانان هندی تبار که شیعیان بخشی از آنها هستند بیشتر در جنوب این کشور زندگی می کنند.
انتهای پیام
