ابوعلی چلدابی، جانباز شیمیایی، در گفتوگو با خبرنگار ایکنا، با اشاره به مشکلات جانبازان بهویژه جانبازان شیمیایی، اظهار کرد: متأسفانه امکانات رفاهی و داروییمان در دشت آزادگان بسیار ضعیف است، تا جایی که ناچارم داروهایم را از بازار آزاد و به زحمت تهیه کنم. من روزانه از چهار اسپری استفاده میکنم و همه این داروها را ناگزیر به صورت آزاد خریداری میکنم.
وی ادامه داد: چندین بار برای رفع این مشکل به بنیاد شهید و امور ایثارگران مراجعه کردم و گفتند چارهای نیست و این بیمه از سوی تهران تعیین شده و غیرقابل تغییر است. جانبازان دیگری هم هستند که از وضعیت بیمه دی ناراضی هستند و نیاز است برای رفع مشکلات بیمه جانبازان تصمیمات جدیتری اتخاد شود و در نوع انتخاب بیمه برای جانبازان تجدید نظر صورت گیرد.
این جانباز شیمیایی تصریح کرد: عدم رسیدگی به معضلات جانبازان باعث شده برای پیگیری خواستههای بهحقمان شرمگین باشیم و به همین دلیل تصمیم گرفتهام که دیگر برای هیچ مسئلهای به بنیاد مراجعه نکنم زیرا عملکرد آنها اینقدر ضعیف است که سادهترین مشکلات جانبازان شیمیایی را نمیتوانند رفع و رجوع کنند.
وی بیان کرد: در گذشته سالی یکی دو بار تسهیلات سفر به مشهد مقدس را برای جانبازان فراهم میکردند که متاسفانه این برنامه نیز کنسل شده است. همچنین برنامههای ورزشی که برای بهبود بیماریمان بسیار مفید بود نیز دیگر برگزار نمیشود زیرا هوای منطقه ما بسیار آلوده است و امکان ورزش در هوای آزاد را نداریم.
چلدابی اظهار کرد: در گذشته به مناسبتهای مختلف همچون روز جانباز گاهی مسئولان بنیاد استان به دیدار ما میآمدند و از نزدیک در جریان مشکلاتمان قرار میگرفتند اما چندسالی است که این دیدارها کنسل شده و کسی به سراغمان نمیآید. هماکنون در اورژانس بیمارستان شهدای نفت سوسنگرد به عنوان پرستار مشغول به کار هستم و شاید این فعالیت یکی از عواملی است که توانستهام کمی مشکلاتم را پشت سر بگذارم. در سوسنگرد هفت جانباز شیمیایی داشتیم که تاکنون دو نفر از آنها به خیل شهدا پیوستهاند و با این وضعیت معلوم نیست ما پنج نفر هم تا چه زمانی بتوانیم این شرایط را ادامه دهیم.
وی افزود: بیمه دی که اکنون بیمه طرف قرارداد با بنیاد شهید است بیمه مناسبی نیست و خدمات دندانپزشکی، چشمپزشکی، سونوگرافی، حتی بسیاری از داروها را شامل نمیشود. متاسفانه امکانات پزشکی در دشتآزادگان هم بسیار ضعیف است و برای بسیاری از مراحل درمانی نیاز است به اهواز مراجعه کنیم. البته بیمارستان ویژه بنیاد شهید که عملاً برای ما کارایی ندارد و به همین جهت هیچگاه به آن مراجعه نمیکنیم.
چلدابی اظهار کرد: من در جزیره مجنون شیمیایی شدم و سپس در بمباران فاو دچار حراجت شدم که به همین جهت دو ماه در کما بودم. جانبازان شیمیایی عموماً از سیستم ایمنی ضعیف رنج میبرند و مخصوصاً جانبازانی که در جنوب زندگی میکنند مشکلاتشان به دلیل گرد و غبار مداوم بیشتر از سایرین است. امسال که دود ناشی از آتشهای هورالعظیم هم مضاعف شده و هر روز راه نفسمان را تنگتر میکند به همین جهت میزان مصرف داروهایمان هم افزایش یافته است.
او در پایان بیان کرد: جای تأسف است که مسئولان هیچ برنامهای برای انتقال فرهنگ ایثار و شهادت در جامعه ندارند و عملکرد آنها اغلب شعاری است. عیادت و دلجویی از جانبازان تنها به تهران محدود میشود و کسی به خود زحمت نمیدهد تا از جانبازان شهرهای کوچک عیادت کند. امیدوارم حداقل این تبعیضها اندکی کمرنگ شود.
انتهای پیام