وقتی سکوت، ناآگاهی و خماری مرگ بار می‌آورد/ خودتان به فرزندانتان بگویید الکل چیست
گروه جامعه ــ اسلام همیشه از آگاهی صحبت می‌کند، اما قوانین نانوشته همیشه ما را به سکوت وا می‌دارد. سکوتی که موجب شده آسیب‌های اجتماعی نه در ظاهر اما در لایه زیرین جامعه بنیان‌ها را تخریب کند. این سکوت گناهی است که باید شکسته شود.
نمی‌دانیم کجای اسلام نوشته است از آسیب‌های اجتماعی حرف نزنید تا ترویج نشود، وقتی قرآن را باز می‌کنیم آیات مربوط به بیان معضلات و راهکارهای رفع آن را می‌بینیم و حکم مربوط به برخی از این آسیب‌ها هم ذکر شده است؛ اما قوانین نانوشته بدون دلیل در کشور ما بیش از قوانین نوشته شده که اجرا نمی‌شوند، قربانی می‌گیرند.
قوانین نانوشته‌ای مانند انکار بدون دلیل و منطق وجود بیماری‌های مقاربتی همانند ایدز که سال‌ها در ایران حاکم بود. قانون عجیبی که موجب شد هیچ آموزشی به مردم در خصوص پیشگیری از ابتلا به ایدز داده نشود و همین مسئله منجر به ابتلای تعداد زیادی انسان بی‌گناه و به دنیا آمدن کودکان HIV+ شد. به راستی آنانی که با جهلشان اجازه ندادند آموزش پیشگیری از ابتلا به ایدز در ایران ارائه شود، اکنون که بچه‌های بی‌گناه با ایدز به دنیا آمده‌اند، عذاب وجدان ندارند؟
چندی پیش یکی از مسئولان بهزیستی در خصوص تعداد دختران فراری صحبت کرده بود، آن فرد اکنون دیگر مسئول نیست! اما آیا کنار گذاشتن آن فرد موجب می‌شود دیگر دختری از خانه فرار نکند؟! حرف نزدن از ایدز منجر می‌شود این بیماری در کشور وجود نداشته باشد؟ صحبت نکردن از همجنس‌گرایی، کودک‌آزاری، تجاوز به عنف، زنای با محارم و ... این آسیب‌ها را در کشور نابود می‌کند؟ اگر چنین فکری می‌کنید سری به دادگاه‌ها بزنید یا خیلی ساده پای صحبت‌های یک قاضی یا وکیل خانواده بنشینید.
این قوانین نانوشته در خصوص مشروبات الکلی نیز در کنار قوانین سخت نوشته شده در مورد آن وجود دارد. حرف زدن در خصوص مشروبات الکلی تا مدت‌ها در رسانه‌ها یک تابو بود و کسی در خصوص آمارهای مربوط به مصرف آن صحبت نمی‌کرد، تنها اخباری در این خصوص منتشر می‌شد که حاکی از دستگیری توزیع‌کنندگان این مشروبات و تصویر امحای بطری‌ها توسط نیروی انتظامی بود. البته گاهاً نیز اخباری از مصرف مشروبات الکلی دست‌ساز و صدماتی که اغلب منجر به نابینایی یا فوت مصرف کنندگان شده، منتشر می‌شد.
آنقدر در این خصوص صحبت نکردیم و آگاهی ندادیم که بسیاری فکر کردند اصلاً چنین آسیبی در کشور وجود ندارد؛ اما وجود داشت و با انکار عمیق و ریشه‌دار شد. همین شد که بچه‌ها در سنین بسیار کم هم با این آسیب مواجه شدند در حالی که نمی‌دانستند وقتی در یک مهمانی بسیار ساده و یا در کنار دوستانشان وقتی لیوانی جلوی آنها گرفته می‌شود باید چه کار کنند.
قوانین نوشته شده در خصوص مشروبات الکلی در ایران هم فقط در خصوص مجازات توزیع کنندگان و مصرف کنندگان این مشروبات است یعنی خلأ بزرگ آموزش و پیشگیری داریم و هیچ نهادی مسئول آموزش پیشگیری از مصرف مشروبات الکلی نیست. نکته جالب اینکه چندی پیش که راه‌اندازی مرکز ترک اعتیاد به الکل در کشور مطرح شد، برخی چنان جبهه گرفتند و اعتراض کردند که گویی در این کشور زندگی نمی‌کنند و اصلاً خبر ندارند که همانقدر که خرید مواد مخدر در کشور راحت است، خرید مشروبات الکلی هم راحت است.
تا اینکه ناگهان موج گسترده مصرف مشروبات تقلبی و افزایش افرادی که در اثر مصرف این محصولات تقلبی مسموم شده یا بینایی و یا حتی جانشان را از دست دادند در کشور ایجاد شد. البته این اتفاق کاملاً قابل پیش‌بینی بود. با بالا رفتن دلار قیمت این نوشیدنی‌ها نیز افزایش یافت و طبیعی است که عده‌ای سودجو دست به تولید خانگی آن دست بزنند.
«تعقل» تنها تفاوت انسان با سایر موجودات است، سایر موجودات غریزه دارند و بر اساس آن رفتار می‌کنند اما انسانی که تعقل ندارد، موجودی خطرناک است. مشروبات الکلی هم همین تعقل را زائل می‌کنند. علاوه بر تمام آسیب‌های جسمانی مصرف الکل یکی از مهم‌ترین دلایل حرام بودن مصرف آن در اسلام همین است.
خداوند در آیه 43 سوره نساء می‌فرماید: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَقْرَبُوا الصَّلَاةَ وَأَنْتُمْ سُكَارَى حَتَّى تَعْلَمُوا مَا تَقُولُونَ؛ ای اهل ایمان! در حالی که مستید به نماز نزدیک نشوید تا زمانی که [مستیِ شما برطرف شود و از روی هوشیاری] بدانید [که در حال نماز] چه می‌گویید». اما ما به جای تفسیر این آیه که بسیار لطیف و نرم و با خطابی مهربانانه در خصوص شرب خمر صحبت کرده است، و به جای بیان دلایل حرام بودن مصرف مشروبات الکلی و یاد دادن این مسئله به فرزندانمان که اگر در جایی به شما چنین نوشیدنی تعارف شد، همانطور که اگر سیگار یا مواد مخدر تعارف شد، باید آن را رد کنید، فقط از مجازات شلاق سخن می‌گوییم.
حال که هیچ نهاد و سازمانی در کشور حاضر نیست صحبت‌های کارشناسی و تخصصی در این خصوص انجام دهد، خانواده‌ها باید بدانند فرزندانشان در خطر هستند. پس خودشان باید به فرزندانشان بیاموزند که انسان تا وقتی انسان است شرف و احترام دارد. اگر تعقل را از او بگیرند به خود و دیگران آسیب می‌زند پس باید به خاطر احترام به جایگاه انسانی خود تعقلش را هر لحظه و برای همیشه حفظ کند و در مقابل هر تعارفی پذیرنده نباشد.
انتهای پیام
