به گزارش ایکنا از چهارمحال و بختیاری، به نقل از ایسنا مهدی پژوهش در خصوص طرح انتقال آب بهشتآباد، تصریح کرد: متاسفانه فکر اساسی در خصوص طرحهای بهشتآباد و تونل سوم کوهرنگ صورت نگرفته و اکنون مردم استان برای طرح بهشتآباد این گونه میاندیشند که به دلیل شرایط اقتصادی و تامین نشدن اعتبار مربوط به طرحها و دیگر مشکلات موجود در کشور جلوی طرح بهشتآباد گرفته شده است، در حالی که به اعتقاد من کارها در پشت پرده در حال انجام شدن است.
وی ادامه داد: اقدامات اولیه انتقال آب به صورت خاموش در حال انجام است و متاسفانه این گونه طرحها غیرقانونی بوده و ضربههای بسیاری در طرحهای انتقال آب از جمله خشک شدن چشمه بیرگان، کاهش آب چاههای دشت زرین و خشک شدن چشمههای کوهرنگ به مردم چهارمحال و بختیاری وارد شده است.
پژوهش گفت: صحبتهای استان همجوار برآمده از فکر و تصمیمات آنها بوده و در حال حاضر طرح بهشتآباد به صورت کند در حال انجام است، این در حالی است که قصد دارند بعد از احداث سد تونل سوم کوهرنگ، به سراغ طرح بهشتآباد بروند.
عضو کمیته ملی کارون ادامه داد: این در حالی است که استان همجوار افتتاح پروژه بن به بروجن را به شرط احداث تونل سوم کوهرنگ و بهشتآباد اعلام میکند.
وی با ابراز این عقیده که استان پایین دست در تصمیمات دولتی تاثیر بسزایی دارد و نیروهای بسیاری از این استان در بدنه دولت فعالیت دارند، گفت: در واقع تلاش میکنند از طرحهایی که به صورت غیرقانونی در کشور در حال اجراست، چشمپوشی کرده تا از این طریق به اهداف خود برسند.
پژوهش گفت: متاسفانه مسئولان استانی تصور میکنند اعتبار طرح بهشتآباد تامین نخواهد شد و احداث آن غیرممکن است، به همین دلیل به این طرح توجهی نمیکنند، بنابراین اگر از هم اکنون مقابل طرح بهشتآباد نایستیم، با شرایط بسیار نامناسبی رو به رو خواهیم بود.
پژوهش تصریح کرد: هر فردی در چهارمحال و بختیاری بخواهد از منافع آب استان دفاع کند مسئولان استان همجوار به سراغ مقامات بالادست رفته و در این خصوص از آنها شکایت میکنند، نمایندگان استان پایین دست با هر تخصصی در مورد آب نظر و ایده میدهند و مردم را نیز تحریک میکنند و در این زمینه کسی نمیتواند مقابل آنها بایستد و شکایتی علیه آنها انجام دهد.
وی ادامه داد: طرحهای انتقال آب نه تنها مردم استان همجوار و زاینده رود را سیراب نخواهد کرد بلکه روز به روز استان پایین دست به دلیل طرحهای توسعه طلبانه خود، با خشکی بیشتر مواجه خواهد بود، همچنین علاوه بر نابودی خود، به استانهایی همچون چهارمحال و بختیاری که هیچ سودی از تونلها و طرحهای انتقال آب نمیبرد ضربه مهلکی وارد میکنند.
پژوهش تاکید کرد: لازم است مسئولان استان و سازمانهای مردم نهاد دست به دست یکدیگر داده و جلوی طرح بهشتآباد را بگیرند.
عضو هیات علمی دانشگاه شهرکرد در ادامه با اشاره به بازچرخانی آب زایندهرود، افزود: با توجه به شرایط سخت آبی در استان پایین دست دو نظر و اختلاف وجود دارد، عدهای معتقدند اگر بازچرخانی آب انجام شود نمیتوان طرحهای انتقال آب را با فشار بیشتر بر چهارمحال و بختیاری و دولت تحمیل کرد، ولی عدهای معتقدند علاوه بر اجرای بازچرخانی، باید طرحهای انتقال آب نیز انجام شده تا از این طریق زاینده رود احیا و فشارهایی برای اجرای بهشتآباد اعمال شود.
پژوهش گفت: بازچرخانی آب به معنای نهی شدن و نفی شدن طرحهای انتقال غیر قانونی آب از چهارمحال و بختیاری به استان همجوار نیست، بلکه آنها قصد دارند از این طریق با احیای دوباره زاینده رود، توریست را به سمت استان خود هدایت کنند و با زور طرح بهشتآباد را به ثمر برسانند.
وی در ادامه با اشاره به اینکه سد زایندهرود در مدت یکسال نخواهد توانست میزان آبی که در گذشته در این سد بوده را از طریق بارندگیها جبران کند، تصریح کرد: اگر در سالهای بعد بارندگیها مطلوب باشد باز هم جایگزین آبهایی که هدر رفته و استفاده شده نخواهد بود.
عضو هیات علمی دانشگاه شهرکرد با اشاره به تصمیم شورای عالی آب در خصوص میزان سهمیه آب سد زایندهرود برای کشاورزی، تصریح کرد: سهم اختصاصی برای کشاورزی در اصفهان حدود ۱۳ میلیون متر مکعب است و این سهم برای کشاورزی چهارمحال و بختیاری با توجه به سه برابر بودن باغات، ۴۰ میلیون متر مکعب در نظر گرفته شده است.
وی در خصوص سهمیه آب استان از سد زاینده رود، ادامه داد: با توجه به زیادهخواهیهای استان همجوار سهم آب چهارمحال و بختیاری از سد زایندهرود برای سال آینده کمتر خواهد شد و باغات استان که ثمره زحمت کشاورزان بوده و تنها راه امرار معاش مردم این استان است از بین خواهند رفت و وضعیت استانی که بیشترین نرخ بیکاری را دارد بدتر خواهد شد.
پژوهش بیان کرد: با توجه به شرایط بحرانی آب در تابستان امسال، متاسفانه سهم آب برای باغات استان همجوار افزایش یافت، در صورتی که با افزایش سهمیه آب این استان، بایستی سهمیه آب باغات چهارمحال و بختیاری نیز افزایش مییافت، ولی استان پایین دست به منظور عدم برداشت چهارمحال و بختیاری از آب سد، تمامی کنتورها و برق کنتورهای چهارمحال و بختیاری را قطع کردند تا آب سد تنها سهم استان پایین دست شود.
وی در ادامه با اشاره به ممنوعیت کشت برنج در کشور به جز استانهای شمالی، بیان کرد: در اصفهان نه تنها کشت برنج کاهش نیافته بلکه افزایش نیز داشته است، حال این سوال مطرح است که چرا با توجه به شرایط بحرانی آب و اینکه تامین آب شرب مردم اصفهان در اولویت است باید توسعه فازهای فولاد اصفهان و برنجکاری صورت گیرد؟
عضو کمیته ملی کارون گفت: چرا وقتی آبی از چهارمحال و بختیاری برای ۳۳ طرح قانونی زایندهرود برداشت میشود سریعا جلوی آن طرحها گرفته شده و انتقال آب برای آنها ممنوع میشود؟ این چگونه است که در مقابل حق چهارمحال و بختیاری قانون شدیدا میایستد در حالی که حق با این استان است، ولی در مقابل طرحهایی از جمله شکستن لوله انتقال آب به یزد، که خسارتهای فراوانی به کشور وارد میکند کسی جوابگو نیست.
وی ادامه داد: چرا نباید مدیریت منابع آب در اصفهان آغاز شود؟ چرا نباید کشاورزی را در اصفهان تغییر یا تعدیل و یا تعطیل کنیم؟ چه لزومی دارد که در شرق اصفهان کشاورزی کم بازده با تبخیر بالا انجام شود؟ چرا دولت برای چندین سال به کشاورزان اصفهان خسارت پرداخت نمیکند تا از این طریق، آب صرف شرب مردم اصفهان شود؟
پژوهش اضافه کرد: متاسفانه در کشور بحث مدیریت پایدار مطرح نیست، بلکه هر استانی که دارای قدرت بیشتری باشد میتواند از منافع دیگر استانها به هر طریقی استفاده کند.
وی در خصوص کشت صیفیجات پرآب، تصریح کرد: متاسفانه به کشتهای اشتباهی که با توجه به تبخیر بالا در استان همجوار انجام میشود توجهی صورت نمیگیرد، ولی اگر کشت هندوانه با توجه به نیاز آبی بالا، در چهارمحال و بختیاری انجام و آب این محصول به طور کامل تامین میشد، مسئولان استان پاییندست سریعا جلوی کشت این محصول را میگرفتند.
پژوهش خاطرنشان کرد: با توجه به شرایط پیش آمده تا زمانی که مسئولان استان با یکدیگر وحدت کلام پیدا نکنند و در تصمیمات از همفکری مردم، کمیتههای صیانت از آب و سازمانهای مردم نهاد استفاده نکنند، کار به جایی نخواهد رسید.
انتهای پیام