مرتضی پدریان، استاد جامعهشناسی گفتوگو با ایکنا از اصفهان، اظهار کرد: اگر تفاوت نسلها وجود نداشته باشد، جامعه حالت سکون و ثابتی پیدا میکند. اولین عامل تفاوت نسلها، سن و گذر سن است و بهدنبال آن تراکم جمعیت که نوعی انباشتگی اخلاقی و علم است و دیگری پیشرفت و توسعه تکنولوژیهای روز که باعث آشنایی بیشتر نسل نوجوان و جوان نسبت به نسل کهنسال میشود.
وی افزود: در حوزه فکری، نگرشهایی هستند که از طرف کل جامعه بشری در جوامع حرکت میکند و جاری میشود و اعضای جامعه در زمینه انتقال فرهنگ، دچار یکسری تغییرات نگرشی میشوند. فاصله نسلی کاملاً طبیعی و مفید برای جامعه است. اگر فاصله نسلی در جامعه بشری وجود نداشته باشد، جامعه دچار نوعی سکون، ثبات و درجازدگی میشود.
این جامعهشناس ادامه داد: در تفاوت نسلی، نسلهای قبل، نسلهای جدید را میبینند ولی در شکاف نسل، یک دره عمیقی بین نسلها ایجاد میشود که هیچگونه تعامل و کنشی بین نسلها برقرار نمیشود. تفاوت نسلها در حوزههای مختلف خود را نشان میدهد. در بخش دینی، نگرش نسل جوان و نوجوان با نگرش نسل کهنسال متفاوت است. در حوزههای باوری و نگرش به هستی و زندگی و سبک زندگی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی نیز این تفاوت وجود دارد.
پدریان تصریح کرد: اگر بخواهیم وارد چرخه ارزشگذاری شویم، باید گفت که نگرشهای نسل جدید میتواند برای پیشرفت و توسعه و تکامل جامعه، تأثیرگذار باشد. به این دلیل که نسل نو خواهان تغییر وضع موجود و حرکت جامعه رو به جلو هستند، اما نسل میانسال خواهان حفظ وضع موجود جامعه هستند، بنابراین در حالت سکون میماند.
انتهای پیام