علامه تصریح کرد:
روش‌شناسی مدونی برای بهره‌گیری از مبانی قرآنی و دینی در سلامت موجود نیست
گروه سلامت ــ قائم‌مقام دبیرخانه کمیسیون توسعه پژوهش و آموزش عالی در نظام سلامت با بیان اینکه هنوز روش‌شناسی مدونی برای بهره‌گیری از مبانی دینی در حوزه سلامت وجود ندارد، گفت: آنچه تاکنون در حوزه دینی برای سلامت تنقیح شده مربوط به سلامت اخروی است که با مرگ انسان آغاز می‌شود.
حسام‌الدین علامه، قائم مقام دبیرخانه کمیسیون توسعه پژوهش و آموزش عالی، در نظام سلامت در گفت‌وگو با ایکنا با بیان اینکه هنوز روش‌شناسی مدون و قابل دسترسی برای مطالعات میان‌رشته‌ای قرآن و سلامات وجود ندارد، اظهار کرد: عملی شدن این امر نیازمند الزامات و شروطی هم در منابع دینی و قرآنی و هم در منابع و مبادی سلامت است.وی تصریح کرد: باید در نظر بگیریم چیستی سلامت در حوزه دین چه تعریفی داشته و نگاه آن با نگاه پوزیتیویستی و اومانیستی موجود چه تفاوتی دارد؟ نباید هیچ یک از زوایای موجود را کنار بگذاریم، بلکه باید با زاوایه جدیدی به انسان نگاه کنیم.
علامه با تأکید بر اینکه در این حوزه باید علم تولید شود گفت: نقطه خلأ و بزرگ‌ترین مشکل در استفاده از مبانی دینی در حوزه سلامت مباحث روشی است؛ به طور کلی می‌توانیم بگوییم معرفت دینی که تنقیح مسئله عمدتاً به آخرت و یا سلامت اخروی ارتباط دارد و این سلامت با مرگ انسان آغاز می‌شود. قطعاً هیچ روش تجربی به این حوزه دسترسی ندارد.
وی تصریح کرد: از سوی دیگر با اصول فقه و روش دینی اثبات کرده‌ایم که این گزاره دینی در حوزه سلامت اخروی از معصوم صادر شده یا اینکه فهم و برداشت ما این بوده است، آن وقت می‌توانیم این گزاره را در حوزه سلامت اخروی به عنوان یک توصیه در نظر بگیریم.
علامه با بیان اینکه گزاره‌های سلامت زیستی با گزاره‌های دینی متفاوت است، بیان کرد: آنچه مربوط به گزاره‌های سلامت می‌شود زیستی، عینی و مادی بوده و هیچ گریزی نیست که از گزینه‌های تجربی برای اثبات یا رد آن استفاده شود.
وی ادامه داد: زمانی که می‌خواهیم بگوییم این غذا خوب و برای بدن مفید است، در واقع این غذا تأثیری بر روح ما نداشته و فقط به جسم مربوط است و این مسئله هیچ راهی جز استفاده از روش‌های متداول علمی، که امروز به وجود آمده، ندارد.
قائم مقام کمیسیون توسعه آموزش و پژوهش عالی در نظام سلامت با بیان اینکه برخی گزاره‌ها وجود دارند که شامل مؤلفه‌های دینی و معنوی بوده و ناظر بر سلامت انسان است، تصریح کرد: این گزاره به واسطه معنویت بر سلامت روح و از آن طریق بر سلامت روان اثر گذاشته و از طریق روان نیز بر سلامت جسم تأثیر می‌گذارد.
وی تأکید کرد: بررسی این گونه مباحث سخت است، چراکه باید آن را به ابزار تبدیل کرد و برای هر ابزار یک سنجه تعریف کرد. سپس برای سنجه‌ها پرسشنامه‌ای تدوین کنیم یا از روش تجربه زیسته یا سایر حوزه‌هایی که در جامعه‌شناسی فلسفه علم امروزه برای کیفی کردن مسائل دینی و سپس برای کمی کردن آن‌ها کاربرد دارد استفاده کرد.
علامه افزود: لذا در قدم اول و برای اینکه بتوان از گزاره‌های دینی در حوزه سلامت استفاده کنیم، باید نخست روش‌شناسی ایجاد کنیم و با پرهیز از افراط و تفریط و نگاه اخباری‌گری به دنبال توسعه این دانش و بهره‌گیری از آن برای سلامت انسان باشیم.
انتهای پیام
مطالب مرتبط
