چرا باید شعور حسینی را جایگزین شعار کنیم/ از فرهنگ عاشورا فاصله گرفته‌ایم
گروه معارف - یک کارشناس مذهبی گفت: شایسته است که شور، احساسات و هیجانات در عزاداری‌ها و عرض ارادت‌ها همراه با شعور، فهم، تأمل و درک پیرامون قیام عاشورا باشد و هر حرکت موفقی حتما باید با معرفت، شعور و درک همراه باشد و اگر چنانچه این شعور، فهم و بصیرت نباشد، شاید بتوان گفت که آن شور و احساسات به تنهایی فضیلت و ارزش بایسته و شایسته را نداشته باشد.
حجت‌الاسلام مهدی شریعتی‌تبار در گفت‌وگو با ایکنا از خراسان رضوی، اظهار کرد: فلسفه تاکیدی که ائمه(ع) در برگزاری مجالس عاشورا، عزاداری برای سیدالشهدا(ع) و نیز گریه برای امام حسین(ع) داشتند، همه شور و احساسات است که در واقع فلسفه اصلی آن در روایات و احادیث نقل شده که عزاداران حسینی به فلسفه قیام کربلا و اهداف نهضت عاشورا توجه کنند و به تعبیر امام حسین(ع)، ایشان را اسوه و الگوی خود در آزادگی کرامت در حرکت برای دین قرار دهند و از عاشورا به عنوان یک مکتب، درس انسان زیستن را فرا گیرند.
وی افزود: گاهی مداحان در مجالس با صوت خوب و اشعار زیبا در نسل جوان شور ایجاد می‌کنند اما این امر مقدمه‌ای برای شعور، آگاهی و تعمیق اطلاعات دین است. محصول عزاداری‌های محرم و صفر در کنار عشق، شور و احساسات باید نتیجه آن تقویت معرفت دینی، تقویت اخلاق حسینی، تقویت و آگاهی بینش سیاسی، تقویت استحکام بنیان خانواده و نیز تقویت پایبندی به نماز و احکام شرعی باشد چراکه برای امام حسین(ع) و قیام کربلا این موضوعات اتفاق افتاد و در صورتی به این نتایج دست پیدا می‌کنیم که این احساسات، شور و هیجان همراه با شعور، معرفت و آگاهی باشد.
این کارشناس مذهبی در پاسخ به این سوال مبنی بر اینکه آیا عاشورا و قیام امام حسین(ع) می‌تواند الگویی برای نسل به نسل جوامع باشد، عنوان کرد: در فرهنگ اسلامی از رهبر الهی و دینی تعبیر به امام می‌کنیم و مفهوم امام جلودار، الگو و مقتداست؛ بدین معنا فردی باید به او اقتدا شود و آن را الگوی حرکت انسان در مسیر تکاملی خود قرار دهد. نکته دوم ائمه(ع) هستند و در این رابطه حضرت علی(ع) می‌فرماید «هر فردی امامی دارد که به امامش اقتدا میکند و از روی علم امام خود زندگی و عمل میکند» و در ادامه می‌فرماید «امام شما علی بن ابی طالب اینگونه زندگی کرده؛ شما نمی‌توانید اینگونه باشید اما باید این راه را با عمل خودتان تقویت و کمک کنید».
وی اضافه کرد: نکته سوم بیانی است که امام دارند. امام حسین(ع) در یک جمله می‌فرماید «جدم رسول خدا(ص) فرمود، هر فردی مشاهده کند یک قدرت استکباری ستمگری ظلم و ستم میکند، حلال خدا را حرام و حرام را حلال میکند؛ در میان بندگان خدا به ظلم و ستم و تجاوز عمل میکند و آن فرد ساکت باشد و امر به معروف و نهی از منکر نکند و ظلم ستیز نباشد، بر خدا حق است که این انسان ساکت بی‌تفاوت را در جای همان حاکم ستمگر و مستکبر به جهنم ببرد».
امر به معروف و نهی از منکر عنصر مهمی در قیام کربلاست
وی در ادامه اضافه کرد: امام حسین(ع) می‌فرماید «در این زمان (زمان خودشان) جریان حکومتی، یزیدی و بنی امیه اینگونه است و من بایستی به سخن پیامبر(ص) عمل و قیام کنم و شما هم باید من را الگو و اسوه خود قرار دهید». خصوصیات منحصر به فردی در شخصیت امام حسین(ع) وجود دارد که هیچ روزی و رخدادی به عظمت روز عاشورا نیست و آن گستردگی، جامعیت و رهبری امام حسین(ع) اتفاق نیفتاد؛ تا حدی که می‌توان باید الگو گرفت و امر به معروف و نهی از منکر عنصر مهمی در قیام کربلاست که باید به آن توجه کرد.
شریعتی تبار تصریح کرد: مساله ظلم ستیزی و مقاومت در برابر زیاده‌خواهی دشمن که در کربلا بدیهی‌ترین و طبیعی‌ترین نیازهای یک زندگی انسان که آب باشد بر امام حسین(ع) تحریم می‌شود و برای اینکه این عزت و مقاومت را بشکنند، حاضر می‌شوند که شاهد تشنگی و عطش کودکان باشند اما دست به سوی دشمن دراز نکنند و تسلیم خواسته‌های دشمن نشوند. ظلم ستیزی، آزادگی و حُریت عزت، نفس مقاومت و امر به معروف و نهی از منکر مقوله‌هایی است که قیام‌های جاودانه عاشورا را در بر می‌گیرد و حتما باید در جامعه حسینی مورد توجه قرار گیرد و درس‌ها را از مکتب کربلا فرا گیریم و شایسته است منبری‌ها، مداحان، شرکت کنندگان، متولیان مجالس عزاداری امام حسین (ع) به گونه‌ای زمینه‌سازی کنند که به شعور و الهام گرفتن از پیام‌های جاودانه عاشورا که به شدت جامعه حسینی ما به آن‌ها نیازمند است دست پیدا کنیم.
حقایق و واقعیات عاشورا را به درستی و با زبان ادبیات فاخر منتقل کنیم
وی در خصوص چگونگی بیدار کردن شور و شعور حسینی در انسان ها خاطرنشان کرد: یک راه آن این است که حقایق و واقعیاتی که در جریان کربلا و عاشورا اتفاق افتاده را به درستی و با زبان و ادبیات فاخر منتقل کنیم و به نظر می‌رسد که اگر جامعه به آنچه که در عاشورا واقع شده به درستی و زیبایی آشنا شوند، حتما برای افراد شور و شعور به وجود و حاصل می‌شود. این امر عمدتا وظیفه نویسندگان، گویندگان و مطالعه در مورد رخداد عاشورا میسر می‌شود.
این کارشناس مذهبی تصریح کرد: با توجه به اهداف قیام کربلا، شناخت شخصیت امام حسین(ع) به لحاظ اخلاقی و سیاست اجتماعی منجر به این می‌شود که امام حسین(ع) با جایگاهی که داشتند، حاضر شدند برای نجات بشریت، هدایت امت، اصلاح امر جامعه اسلامی در کربلا حضور پیدا کنند و تمام عزیزان و هر چه که در اختیار دارند، در طبق اخلاص برای رضای خدا و هدایت مردم قرار دهند تا به نوعی کشتی نجات امت شوند. فهم، توجه و درک این مسائل به تدریج هم شور، شعور، معرفت، آگاهی، الگو گرفتن و عمل کردن را به همراه خواهد داشت و راه آن تقویت معرفت و آگاهی درست نسبت به شخصیت امام حسین(ع) نسبت به آنچه که در کربلا و صحنه عاشورا رخ داده است.
وی اظهار کرد: گاهی احساس می‌شود که شور و احساسات قوی‌تر از شعور، عمل کردن و الگو گرفتن است و اگر جامعه و جوانان علی رغم این همه توطئه و تبلیغات در فضای حقیقی و مجازی پایبند ارزش‌های انسانی و اسلامی باشند، محصول و نتیجه آن شور و شعور محرم و صفر است که سرمایه‌های ارزشمند ما صحنه عاشورا و کربلا است و باید اعتراف کنیم که ما شاگردان شایسته فاخر درس امام حسین(ع) را فرا نگرفتیم و ظرفیت خیلی بالاتر از این چیزی است که از آن استفاده می‌کنیم و باید کاری کنیم که شایستگی خود و استعداد خودمان را برای بهره‌مندی بیشتر از مکتب عاشورا تقویت کنیم.
شریعتی‌تبار بیان کرد: در حال حاضر ما از شور و شعور حسینی برخوردار هستیم اما نسبت به ظرفیت فرهنگ کربلا فاصله خیلی زیادی وجود دارد و تلاش جمعی و همگانی لازم است تا به آن استاندارد شایسته در بهره‌مندی از مکتب عاشورا و کربلا دست یابیم.
انتهای پیام
