حجت‌السلام والمسلمین احمد سالک:
مجلس برای گسترش نمایش‌های دینی تلاش می‌کند
گروه هنر ــ عضو کمیسیون فرهنگی مجلس اظهار کرد: کمیسیون فرهنگی به همان اندازه‌ای که برای گسترش فعالیت‌های دینی اعتبار مالی و معنوی اختصاص می‌دهد، نسبت به نمایش‌های مذهبی و آیینی هم فعال است و تلاش می‌کند.
به گزارش ایکنا، نمایش مذهبی «رسول» هر شب میزبان علاقه‌مندان به نمایش‌های دینی و آیینی است. شب گذشته، 11 آبان‌ماه اظهارات گوناگونی درباره این رویداد هنری صورت گرفته است که مشروح آن را در زیر می‌خوانید.
حجت‌السلام والمسلمین احمد سالک، عضو کمیسیون فرهنگی مجلس و نماینده مردم اصفهان در مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: یکی از نکات مهمی که نقش اساسی در آموزش و فراگیری مخاطبان دارد، دانستن این موضوع است که ۷۵ درصد فراگیری از راه چشم و ۱۵ درصد از راه گوش صورت می‌گیرد، بنابراین، فیلم، موسیقی، تئاتر و به‌طور کلی هنر نقش بسیار اساسی در آموزش‌های دینی و اسلامی دارد و دلیل اینکه کار‌های محیطی و آثار بزرگ نمایشی بیشتر در ذهن می‌مانند و پیام آن‌ها ماندگار است، همین نکته است.
عضو کمیسیون فرهنگی مجلس ادامه داد: مجلس درباره کمیسیون فرهنگی به همان اندازه‌ای که برای گسترش فعالیت‌های دینی اعتبار مالی و معنوی اختصاص می‌دهد، نسبت به نمایش‌هایی از قبیل: نمایش‌های مذهبی و آیینی هم فعال است و تلاش می‌کند.وی در پاسخ به این سئوال که مجلس چه برنامه‌هایی برای جمع شدن مردم کنار هم در قالب اجرای نمایش‌ها و دیگر اتفاقات هنری دارد، عنوان کرد: مسئولان تئاتر باید ارتباط خود را با مجلس بیشتر کرده و فعالیت‌هایی که صورت می‌گیرد را منعکس کنند تا این فعالیت‌های هنری بیشتر تقویت شود. مردم بسیاری می‌توانند از نمایش‌های محیطی، به شرطی که در چارچوب ارزش‌ها و اعتقادات ما باشد، استفاده کند.
حجت‌الاسلام سالک درباره کمبود‌های موجود در نمایش‌های مذهبی بیان کرد: تربیت نیرو‌هایی که بتوانند در نقش‌های اساسی و ارزشی کار کنند، مهم است و این جزء مسائلی است که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باید در آن سرمایه‌گذاری کند.
عضو کمیسیون فرهنگی مجلس تأکید کرد: دومین موضوع، مربوط به تأمین منابع مادی برای گسترش این فرهنگ است که هر دو این موارد به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باز می‌شود که باید در لایحه بودجه پیش‌بینی شده تا کمیسیون فرهنگی مجلس بتواند از آن حمایت کند.
عضو کمیسیون فرهنگی مجلس ادامه داد: مجلس درباره کمیسیون فرهنگی به همان اندازه‌ای که برای گسترش فعالیت‌های دینی اعتبار مالی و معنوی اختصاص می‌دهد، نسبت به نمایش‌هایی از قبیل: نمایش‌های مذهبی و آیینی هم فعال است و تلاش می‌کند.وی در پاسخ به این سئوال که مجلس چه برنامه‌هایی برای جمع شدن مردم کنار هم در قالب اجرای نمایش‌ها و دیگر اتفاقات هنری دارد، عنوان کرد: مسئولان تئاتر باید ارتباط خود را با مجلس بیشتر کرده و فعالیت‌هایی که صورت می‌گیرد را منعکس کنند تا این فعالیت‌های هنری بیشتر تقویت شود. مردم بسیاری می‌توانند از نمایش‌های محیطی، به شرطی که در چارچوب ارزش‌ها و اعتقادات ما باشد، استفاده کند.
حجت‌الاسلام سالک درباره کمبود‌های موجود در نمایش‌های مذهبی بیان کرد: تربیت نیرو‌هایی که بتوانند در نقش‌های اساسی و ارزشی کار کنند، مهم است و این جزء مسائلی است که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باید در آن سرمایه‌گذاری کند.
عضو کمیسیون فرهنگی مجلس تأکید کرد: دومین موضوع، مربوط به تأمین منابع مادی برای گسترش این فرهنگ است که هر دو این موارد به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باز می‌شود که باید در لایحه بودجه پیش‌بینی شده تا کمیسیون فرهنگی مجلس بتواند از آن حمایت کند.
سامان خلیلیان: آشفتگی اقتصادی یکی از دلایل استقبال مخاطبان از نمایشگاه محیطی
سامان خلیلیان، مدیر نمایش‌های خیابانی مرکز هنر‌های نمایشی درباره نمایش‌های محیطی گفت: هر اتفاقی که بیرون از سالن نمایش می‌افتد برای مردم جذاب است و قرار نیست به صورت محیرالعقول کاری انجام دهید و مردم بر اثر آن علاقه‌مند به تماشای نمایش شوند، البته در این وضعیت آشفته اقتصادی که مردم توانایی رفتن به سالن‌های نمایش را ندارند، هر اتفاقی خارج از سالن‌های نمایش می‌تواند برای آن‌ها جذاب باشد.بازیگر نمایش «رستم و سهراب» در پاسخ به این پرسش که آیا نمایش‌های میدانی می‌تواند فرهنگ تئاتر دیدن را در بین مردم زنده کند، گفت: به نظرم نمایش‌های میدانی می‌تواند به شدت مردم را تحت تأثیر قرار دهد و به این قائلم که تئاتر باید به دل مردم بیاید. دیدن یک تئاتر معمولی برای یک خانواده شاید ۲۰۰ هزار تومان هزینه داشته باشد و دیدن نمایش‌ها به صورت رایگان می‌تواند مردم را با فرهنگ دیدن تئاتر آشنا کند.
خلیلیان با اشاره به فرهنگ باب شده این روز‌ها در تئاتر بیان کرد: در حال حاضر مردم برای تماشای تئاتری که بازیگر چهره نداشته باشد، ریالی خرج نمی‌کنند و متأسفانه این‌گونه شده که افراد می‌خواهند بازیگر را از نزدیک ببینند تا با او عکس بگیرند و این تبدیل به فرهنگ شده است.
کارگردان نمایش خیابانی «پسرک بازیگوش» درباره اینکه فنون اجرای نمایش محیطی چگونه باید باشد، تصریح کرد: انتخاب محیط و جغرافیا برای اجرای نمایش‌های محیطی اهمیت دارد و این به صرف فراخ بودن یک زمین نیست.
کارگردان نمایش «آیات» درباره ویژگی نمایش میدانی نیز عنوان کرد: نمایش میدانی در ذات خود نوعی نمایش ایرانی است و بیشتر خودش را مینیمال می‌کند؛ یعنی یک فضای باز میدانی در اختیار می‌گیرد و بدون کمترین آکسسوار اجرا می‌شود.
خلیلیان تصریح کرد: نمایش در فضای باز در اسلوب تئاتر محیطی و در وضعیت نمایش ایرانی و تعزیه نمی‌گنجد و در حقیقت نمایش وارد یک فضای میدانی شده است. هر لوکیشنی تقسیم‌بندی فضای نوری خود را دارد و با امکاناتی که ما در ایران داریم، شاید چندان آن‌طور نباشد، اما قطعاً فضاسازی با نور ایجاد می‌شود.
وی درباره نگاه رایجی که در رابطه با نمایش محیطی وجود دارد نیز تأکید کرد: دوستان ما در این عرصه منتظر کمک دولتی هستند، اما در خارج از کشور این طور نیست و به طور عمومی بقای تئاتر‌ها با مردم است. تنها برای هنرمندانی که بیشتر در فضای تئاتر محیطی کار می‌کنند، شهرداری مکان‌هایی را برای اجرا مهیا می‌کند و ارتزاق گروه‌های هنری نیز از همین راه است؛ مگر کمپانی‌های بسیار بزرگ و بین‌المللی که باز هم ارتزاق آن‌ها از روابط بین کشور‌ها و حضور در جشنواره‌هاست.
بازیگر نمایش «خیابان یک طرفه» افزود: معمولا درآمد هنرمندان خیابانی و محیطی بیشتر از خود مردم است و در انتها از مردم بابت نمایشی که دیدند، مبلغی در حد توان خودشان دریافت می‌کنند و این یک فرهنگ عمومی در خارج از کشور است. در ایران نیز چنین فرهنگی را از ایام قدیم داشتیم که نقالان و پهلوانان میدانی بعد از اجرای نمایش هزینه را از مردم دریافت می‌کردند و یک بازار عرضه و تقاضا بود.
وی درباره نگاه رایجی که در رابطه با نمایش محیطی وجود دارد نیز تأکید کرد: دوستان ما در این عرصه منتظر کمک دولتی هستند، اما در خارج از کشور این طور نیست و به طور عمومی بقای تئاتر‌ها با مردم است. تنها برای هنرمندانی که بیشتر در فضای تئاتر محیطی کار می‌کنند، شهرداری مکان‌هایی را برای اجرا مهیا می‌کند و ارتزاق گروه‌های هنری نیز از همین راه است؛ مگر کمپانی‌های بسیار بزرگ و بین‌المللی که باز هم ارتزاق آن‌ها از روابط بین کشور‌ها و حضور در جشنواره‌هاست.
بازیگر نمایش «خیابان یک طرفه» افزود: معمولا درآمد هنرمندان خیابانی و محیطی بیشتر از خود مردم است و در انتها از مردم بابت نمایشی که دیدند، مبلغی در حد توان خودشان دریافت می‌کنند و این یک فرهنگ عمومی در خارج از کشور است. در ایران نیز چنین فرهنگی را از ایام قدیم داشتیم که نقالان و پهلوانان میدانی بعد از اجرای نمایش هزینه را از مردم دریافت می‌کردند و یک بازار عرضه و تقاضا بود.
خلیلیان در پایان سخنانش تصریح کرد: در حال حاضر شکل تئاتر محیطی به این صورت است که همه منتظرند، دولت پولی به آن‌ها بدهد. ما در حال تلاشیم که فضا‌هایی را با مجوز‌های مشخص ایجاد کنیم تا گروه‌ها بتوانند از صبح تا بعد از ظهر اجرا کنند و پاتوقی برای اجرای هنرمندان و گرایش مردم به این نوع تئاتر شود.
حق‌شناس: مجموعه عباس‌آباد تلاش می‌کند به فلسفه ذاتی خود برگردد
محمدجواد حق‌شناس رئیس کمیسیون فرهنگی- اجتماعی شورای شهر تهران نیز درباره فعالیت‌های فرهنگی و هنری که در منطقه ۱۰ انجام می‌شود، گفت: فکر می‌کنم با روندی که به تدریج شکل می‌گیرد، در حال نزدیک شدن به رویکرد اصلی و ذاتی حوزه عباس آباد هستیم. مجموعه‌ای که از زمان شکل گیری قرار بود تبدیل به قلب فرهنگی تهران شود، اما متأسفانه چند دهه گذشته از رویکرد خود فاصله گرفت و به جای اینکه خود را برای رویداد‌های بزرگ فرهنگی آماده کند، به مجموعه‌ای از ساختمان‌های اداری، وزارتخانه، شرکت‌ها و سازمان‌های دولتی تبدیل شد و در حال حاضر این مجموعه تلاش می‌کند به رویکرد اصلی خود در حوزه فرهنگ بازگردد که امری بسیار مبارک است.
محمدجواد حق‌شناس رئیس کمیسیون فرهنگی- اجتماعی شورای شهر تهران نیز درباره فعالیت‌های فرهنگی و هنری که در منطقه ۱۰ انجام می‌شود، گفت: فکر می‌کنم با روندی که به تدریج شکل می‌گیرد، در حال نزدیک شدن به رویکرد اصلی و ذاتی حوزه عباس آباد هستیم. مجموعه‌ای که از زمان شکل گیری قرار بود تبدیل به قلب فرهنگی تهران شود، اما متأسفانه چند دهه گذشته از رویکرد خود فاصله گرفت و به جای اینکه خود را برای رویداد‌های بزرگ فرهنگی آماده کند، به مجموعه‌ای از ساختمان‌های اداری، وزارتخانه، شرکت‌ها و سازمان‌های دولتی تبدیل شد و در حال حاضر این مجموعه تلاش می‌کند به رویکرد اصلی خود در حوزه فرهنگ بازگردد که امری بسیار مبارک است.
رئیس کمیسیون فرهنگی اجتماعی شورای شهر ادامه داد: باعث مسرت و خوشحالی است که شاهد رویش اتفاقاتی هستیم که با کمک و همت اراضی عباس‌آباد و مجموعه‌های وابسته، مردم به تدریج نسبت به آن نگاه تازه‌ای داشته باشند. فعالیت‌های ما در مجموعه باغ کتاب و همچنین شکل‌گیری کتابخانه ملی و فرهنگستان‌ها گام‌های مثبتی بود، اما نگاه موجود در این حوزه‌ها مختص به نخبه‌ها و گروه‌های خاص می‌شد، اما اتفاقی که دوماه پیش در بوستان آب و آتش رخ داد و کنسرتی که در فضای باز شکل گرفت، آغازی امیدبخش بود.
وی درباره اجرای نمایش بزرگ میدانی، آیینی و مذهبی «رسول» نیز عنوان کرد: این نمایش در شرایطی اجرا می‌شود که چنین تئاتری برای اولین بار در کشور با فضایی که هم به لحاظ دکور و هم جمعیت تماشاگران و تعداد بازیگران می‌تواند یک اتفاق قابل توجه در عرصه هنر‌های نمایشی با رویکرد آیینی باشد، اجرا می‌شود.
حق‌شناس با ابراز امیدواری نسبت به ادامه این نوع نمایش‌ها گفت: این تجربه می‌تواند در فصل‌های مناسب سال به خصوص بهار و تابستان تبدیل به فعالیت و مقری دائمی برای تجربه شادی جمعی مردم و فرصت مناسبی برای یک تجربه شهری مناسب باشد.
مسافر آستانه: نمایش میدانی ابداعی است که به دلیل ضرورت اجتماعی شکل گرفته است
حسین مسافرآستانه، کارگردان تئاتر درباره نمایش‌های میدانی نظیر «رسول» گفت: نمایش‌های میدانی از این دست که ابداع آن به دلیل ضرورت‌های اجتماعی صورت گرفته است، به تدریج جای خود را بین شکل‌ها و فرم‌های نمایشی باز کرده و بیشتر در ایران، به این شکل گسترده اجرا می‌شود، البته اجرای نمایش‌های میدانی و مناسبتی در جشن انقلاب اکتبر و سالگرد پیروزی جنگ جهانی دوم با ابعاد بزرگ اجرا می‌شد، اما به نظرم این نمایش‌ها از قالب مناسبت‌های خاص بیرون نیامده‌اند و به عنوان جریان رایج از آن استفاده نشده است.
حسین مسافرآستانه، کارگردان تئاتر درباره نمایش‌های میدانی نظیر «رسول» گفت: نمایش‌های میدانی از این دست که ابداع آن به دلیل ضرورت‌های اجتماعی صورت گرفته است، به تدریج جای خود را بین شکل‌ها و فرم‌های نمایشی باز کرده و بیشتر در ایران، به این شکل گسترده اجرا می‌شود، البته اجرای نمایش‌های میدانی و مناسبتی در جشن انقلاب اکتبر و سالگرد پیروزی جنگ جهانی دوم با ابعاد بزرگ اجرا می‌شد، اما به نظرم این نمایش‌ها از قالب مناسبت‌های خاص بیرون نیامده‌اند و به عنوان جریان رایج از آن استفاده نشده است.
مدیر اسبق پردیس تئاتر خاوران در پاسخ به این پرسش که چگونه امکان ادامه چنین نمایش‌هایی وجود دارد، اظهار کرد: اگر قرار باشد این نوع نمایش‌ها به عنوان گونه‌ای ماندگار شناخته شود، باید در گام اول به تنوع موضوعی دست پیدا کند و تنها در مناسب‌های مذهبی خاص و ویژه اجرا نشود. دوم اینکه، از شکل همایش و مانور خارج شود و به سمت درام حرکت کند، اگر این اتفاق در این گونه نمایشی رخ دهد، قطعا می‌تواند به عنوان یکی از نمونه‌های نمایش مردمی و نمایشی که با قشر وسیعی از جامعه ارتباط برقرار می‌کند، موفق باشد.
کارگردان نمایش آیینی- مذهبی «خورشید کاروان» یادآوری کرد: همین که نمایش «رسول» قصه دارد یک گام به جلو محسوب می‌شود. بهتر است نمایش میدانی بر اساس قصه‌هایی مشهور و شناخته شده از ادبیات کهن ایران باشد که جای آن در درام خالی است. در کشور‌های دیگر ریشه‌های ادبیات کهن جزو منابع تولید نمایش شناخته می‌شود، اما متأسفانه این روز‌ها تنها شاهد استفاده ابزاری و جهت‌دار از شاهنامه هستیم.
مسافر آستانه اضافه کرد: اگر قصه‌ها به شیوه‌ای ساخته و پرداخته شود که از ادبیات غنی ایران استفاده شود و برای مردم لحظات جذابی را خلق کند، قطعاً می‌تواند به عنوان یک جریان به کار خود ادامه دهد.
این کارگردان با تأکید بر لزوم حمایت از هنرمندان عنوان کرد: هنرمند برای ادامه فعالیت‌هایی از این دست نیازمند حمایت است و اگر حمایت به صورت حساب شده و با برنامه باشد، می‌توانیم شاهد حضور اقشار مختلف اجتماع در نمایش‌هایی از این دست باشیم و چنین نمایش‌هایی در ابعاد اجتماعی و در ارتقای فرهیختگی عموم جامعه نقش مؤثری ایفا می‌کند.
وی درباره تأثیرات چنین نمایش‌هایی چنین توضیح داد: اکثر نمایش‌های مردمی که در فضای روباز اجرا می‌شود، بیشتر بر مبنای تفریح و اوقات خوش بوده و اگر اجرای این نمایش بر همین مبنا باشد، اجرای سالانه کفایت می‌کند، اما اگر به حرکت هدف‌دار فرهنگی تبدیل شود و حرفی برای گفتن داشته باشد، قطعاً می‌تواند جریان خوبی را رقم بزند.
انتهای پیام
