سیروس حسنپور، فیلمساز در گفتوگو با خبرنگار ایکنا درباره سریال «بازی نقابها» و چگونگی شکلگیری آن گفت: گام اول تولید این اثر از سوی علی مهام، تهیهکننده و بهنام علیزاده، نویسنده برداشته شد؛ زمانی که این قصه را خواندم آن را اثری متفاوت دیدم و احساس کردم که در این زمینه میتوان سریال خوبی ارائه کرد، فضای این قصه از نظر جغرافیایی و بومی برایم جذاب بود و بدین ترتیب همکاری من با این مجموعه آغاز شد.
وی در ادامه افزود: عمده سریالهای تلویزیونی در فضای مدرن شهری تولید میشوند و متأسفانه کارهایی از جنس استانی و شهرستانی به این سبک کمتر اتفاق میافتد، به همین دلیل ساخت این اثر را آغاز کردم و امیدوارم از این پس فتح بابی برای کارهای بعدی باشد و رسانه ملی هم به این موضوعات بها دهد.
حسنپور ادامه داد: در حال حاضر بین شناخت اقوام از یکدیگر گسست وجود دارد و نیاز است رسانه بهعنوان حلقه اتصال در این زمینه ورود کند، به همین جهت این اثر آیینه تمامنمای اقوام مختلف است که در این سرزمین زندگی میکنند و ما اطلاعات چندانی از آنها نداریم. مثلاً اگر از منظر گردشگری به این اثر نگاه کنید، استان گلستان معطوف توجه است و گردشگران بسیاری از نقاط مختلف کشور به این منطقه سفر خواهند کرد و این بازتاب مثبت این مجموعه تلویزیونی است.
وارد حواشی نشدهایم
این کارگردان در ادامه با اشاره به موضوع وحدت ملی در این سریال گفت: با توجه به اینکه بسیاری از اهالی بندر ترکمن اهل تسنن هستند، در این فیلم به این موضوع توجه ویژهای داشتیم تا مشکلی در این زمینه ایجاد نشود بنابراین تلاش کردیم که وارد حاشیه نشویم و امیدوارم در ادامه مسیر با احتیاطهای لازم، بتوان در مورد سایر اقوام و دیگر استانها هم کار کرد و مردمان این سرزمین از طریق رسانه با آداب و رسوم، فرهنگ و اقلیم هر استان آشنا شوند. صدا و سیما میتواند از طریق این قبیل آثار در زمینه وحدت ملی گام بردارد.
وی با اشاره به دشواری تولید کارهای بومی تصریح کرد: برای ساخت این سریال سختیهای بسیاری محتمل شدیم و به اندازه ساخت دو یا سه اثر زمان گذاشتیم و تلاش کردیم مأموریتمان در این راستا به خوبی انجام شود، تنوع لوکیشن در این اثر بسیار زیاد است. تولید چنین آثاری را باید فراتر از برنامهریزیهای سازمان در نظر گرفت. به دلیل مشکلاتی که در این زمینه داشتیم ساخت این سریال قدری طولانی شد و اگر میخواستیم براساس برنامه سازمان کار کنیم، کیفیت کار پایین میآمد و چون بیشتر دوران ضبط در فصل پاییز و زمستان انجام میشد و روزها کوتاه بود باعث شد زمان تولید طولانیتر شود. صدا و سیما برای چنین کارهایی باید این قبیل موضوعات را لحاظ کند، مثلاً در سریالسازی شهری همه چیز مهیا و روان است اما فعالیت در شهرستانها دشواریهای خاص خود را دارد.
نقش پررنگ زندگی بومی
حسنپور در ادامه در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه آیا توجه به زندگی بومی ایرانی در این سریال مورد توجه بود یا این موضوع در بستر قصه رخ داد، بیان کرد: دقیقاً در بستر قصه بود و ما آن را پررنگتر کردیم، یعنی پیرمردی که در این قصه وجود دارد، نماد نوعدوستی و صلح است و چندان اهل تضاد و تقابل نیست؛ از این رو سعی کردیم در شخصیتپردازی این فرد، این موضوع را رعایت کنیم.در این سریال پایبندی به سنتها مشاهده میشود و ما در صحنه و لباس سعی کردیم به آیین ترکمنها توجه ویژه داشته باشیم.
وی ادامه داد: به عنوان مثال به سبک سنتهای ازدواج ترکمنها توجه کردیم و یا در سبک قالیبافی ترکمنها مراسمی وجود دارد که جالب توجه است و برای اینکه قالی را از دار پایین بیاورند، آیینی را اجرا میکنند و دعایی میخوانند و این مراسم برای ما حائز اهمیت بود و در این قصه به آنها پرداختیم واین آیینها قاعدتاً برای مخاطب هم جذاب است و مخاطب از طریق رسانه با مختصات منطقه آشنا میشود و ممکن است سبب رونق گردشگری در این مناطق شود.
واکنش مثبت مردم
این فیلمساز در ادامه درباره استقبال ترکمنها از این سریال گفت: بازخوردها مثبت بود و ما هم دقیقاً با رویکرد مخاطبپسندی این فعالیت را آغاز کردیم. چون پس از سالها به قوم ترکمن میپرداختیم بسیار مهم بود که این سریال مقبولیت لازم را داشته باشد و امیدوارم زمینهساز اتفاقات خوبی برای در صدا و سیما باشیم.
حسنپور در پاسخ به سؤالی درباره حواشی سریالهای قومی و منطقهای که گاهی برای این قبیل سریالها پیش میآید بیان کرد: سعی کردیم که بیشتر به آداب و رسوم سنتی اشاره کنیم و یکی از تلاشهای من این بود که بتوانیم این مسائل را بهتر تصویر کنیم تا برای مردم قابل درک باشد؛ در ساخت سریال گاهی قصد داریم که کنشهایی پیش بیاوریم که درام داستان پیش رود و باید در جریان داستان این وضعیت به نوعی تبیین شود که قصد اهانت وجود ندارد و اعتماد بیننده جلب شود.
کارگردان سریال «بازی نقابها» ادامه داد: من درباره عشایر کشور هم اثری تولید خواهم ساحت که از چند سال پیش به تصویب رسیده و حدود شش سال است که درصدد ساخت این سریال هستم. این مجموعه مربوط به محمد بهمنبیگی، بنیانگذار آموزش عشایر در ایران است که مستند آن را هم کار کردهام. به نظر من عشایر از ذخایر ایران اسلامی هستند و پرداختن به این موضوع میتواند یکی از فعالیتهای جالب در صدا و سیما باشد.
گفتوگو از داوود کنشلو
انتهای پیام