تفاوت‌های تذهیب و تشعیر؛ هنرهای تزئینی قرآن و ادعیه
گروه هنر ــ تذهیب و تشعیر به عنوان دو هنر زیرمجموعه شاخه نگارگری معمولاً در حاشیه‌سازی و تزئین صفحات قرآن و ادعیه به کار می‌روند اما با این وجود تفاوت‌هایی در ماهیت و شیوه اجرای آنها وجود دارد.
به گزارش خبرنگار ایکنا؛ تذهیب و تشعیر بخشی از هنر نگارگری محسوب می‌شوند که در خدمت تزئینات و حاشیه‌سازی صفحات قرآنی، ادعیه و خط‌نوشته‌ها بوده و در این زمینه هنری به کار می‌روند.
با این وجود تفاوتی در تکنیک اجرایی و اشکال و نقوشی که در این دو هنر ترسیم می‌شوند وجود دارد که زینب رجبی دوانی؛ از جمله بانوان هنرمند فعال در عرصه نگارگری که در پانزدهمین همایش بین‌المللی بانوان قرآن‌پژوه نیز شرکت کرده است در مورد این وجه تمایز توضیح می‌دهد.
وی درباره ویژگی‌های منحصر به فرد هنر تذهیب گفت: تذهیب هنری مجرد و ماهیتاً تزئینی است که معمولاً در تزئینات حواشی صفحات قرآن مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ نقوش این هنر حاوی مجموعه از طرح‌های اسلیمی، گل‌های ختایی و همچنین هندسی است که به شکل قرینه در اطراف یک طرح به اجرا درمی‌آید.
رجبی دوانی تصریح کرد: تفاوتی که این هنر با تشعیر دارد در این است که در تشعیر به جای استفاده از نقوش اسلیمی و هندسی، نقوش انسانی، حیوانی و گیاهی طراحی می‌شود و البته از آنجایی که تشعیر مشتقی از واژه مَشعر به معنای مو است لذا در فضای میانی نقوش انسانی، حیوانی و گیاهی به کار رفته در این هنر با خطوطی منحنی به باریکی یک تار مو نیز مواجهیم که با پیچش‌های خاص خود حاصل چرخش قلمو، اجرا می‌شوند.
این هنرمند نگارگر افزود: البته تشعیر بیشتر در حاشیه‌سازی و تزئینات آثار تصویری و نگارگری و خط نوشته‌هایی همچون اشعار و کلمات قصار به کار می‌رود و همانطور که اشاره شد در زمینه تزئین صفحات قرآنی بیشتر از تذهیب است که استفاده می‌شود.
وی در پایان گفت: در اجرای تشعیر هم نوعاً از ورقه‌های طلا و یا مُرکبی حاصل از مخلوط آب و پودر طلا استفاده می‌شود؛ مسئله‌ای که هنر تشعیر را تبدیل به هنری پُرهزینه می‌کند که نمی‌توان آن را در تعداد زیادی از یک محصول واحد تکرار کرد و معمولاً آثار تشعیر در یک تک نسخه اجرا و عرضه می‌شوند.
انتهای پیام
