رضایی زاده تشریح کرد:
گذشته و آینده نخستین دانشکده طب ایرانی/ تبدیل تقابل گروه‌های پزشکی و طب سنتی به تعامل
گروه سلامت ــ رئیس دانشکده طب ایرانی دانشکده علوم پزشکی تهران، با اشاره به محدودیت منابع در حوزه طب ایرانی آموزش و پژوهش را 2 اولویت اصلی این دانشکده به جای خدمات بالینی خواند.
حسین رضایی‌زاده، رئیس دانشکده طب ایرانی دانشکده علوم پزشکی تهران در گفت‌وگو با ایکنا، با بیان اینکه این دانشکده از سال ۱۳۸۶ با هدف احیای طب سنتی به صورت آکادمیک در ایران تأسیس شد، اظهار کرد: دانشکده طب ایرانی نخستین دانشکده رسمی طب سنتی در ایران بود، پس از این دانشکده، دانشکده‌های دیگری نیز در دانشگاه‌های علوم پزشکی شهید بهشتی، ایران و شاهد، در پی تفاهم نامه‌ای با دانشکده طب ایرانی دانشگاه علوم پزشکی تهران تأسیس شدند.وی افزود: این دانشکده در سه گروه طب ایرانی، داورسازی سنتی و تاریخ پزشکی کار خود را با ۲۴ دانشجو آغاز کرده و تا به امروز ۵۵ نفر متخصص طب ایرانی، ۱۱ نفر از تاریخ پزشکی و ۲۶ نفر متخصص داروسازی سنتی از این دانشکده فارغ‌التحصیل شده‌اند، در حال حاضر نیز ۱۱۶ دانشجو در این دانشکده مشغول به تحصیل هستند.
رضایی‌زاده یکی از دست‌آورد‌های تأسیس این دانشکده را تبدیل تقابل گروه‌های پزشکی رایج و طب سنتی به تعامل و گفتگو دانست و گفت: تا پیش از تأسیس این دانشکده به دلیل اینکه طب ایرانی در سطح جامعه توسط افرادی فاقد تخصص کافی ارائه شده و آن را ضمن مخلوط کردن با موضوعات دینی به وسیله یک هاله قدسی از نقد و بررسی دور کرده بودند عموما پزشکان رایج نسبت آن بی توجه بوده یا با آن مقابله می‌کردند.
وی ادامه داد: پس از تأسیس این دانشکده با توجه به نیازی که وجود داشت، تقابل به تعامل تبدیل و پژوهش‌های مشترک بین طب رایج و سنتی آغاز شد، همچنین یکی از قوانین این دانشکده برای پایان‌نامه‌های دوره دکتری تخصصی حضور یک متخصص پزشکی رایج یا فوق تخصص در فرآیند تدوین و دفاع آن است؛ این مسأله به علاوه میدان پژوهش طب ایرانی که عموما بیمارستان‌ها هستند، موجب این شده است که عموما پزشکی رایج، طب سنتی را به عنوان طب مکمل پذیرفته و شرایط آکادمیک را برای توسعه این طب بهتر کند.
رئیس دانشکده طب ایرانی دانشگاه علوم پزشکی تهران با اشاره به مخالفت‌هایی که از سوی گروه‌های مختلف در میان پزشکان و حوزویان با این طب می‌شود، تصریح کرد: نمی‌توان جلوی مخالفت‌ها را گرفت در همه کشور‌هایی که سنت طب مکمل نیز وجود دارند نیز این مخالفت‌ها می‌شود این یک امر طبیعی است؛ ما با دید مثبت به این مخالفت‌ها نگاه می‌کنیم، وقتی کسی به ابراز مخالفت می‌پردازد، موجب می‌شود اطلاعاتی پیدا کرده و با این حوزه آشنا شود و کسی هم که مورد مخالفت قرار می‌گیرد سعی دارد ادله اقناعی خود را قوی‌تر و پژوهش‌های بیشتری انجام دهد فلذا اگر این مخالفت‌ها در یک مسیر تعاملی پیش رفته و با هدف بالا رفتن آگاهی باشد به بالا بردن این تجارب کمک می‌کند.
رضایی‌زاده با بیان اینکه در حال حاضر از طب سنتی به عنوان یک طب مکمل یاد می‌شود، گفت: در شرایط فعلی طب سنتی یک طب مکمل است؛ چرا که طب رایج مبنای نظام سلامت شده و این طب به آن کمک می‌کند، اما واقعیت این است که عقلای این حوزه هیچ‌یک را نه اصلی و نه مکمل می‌دانند، بلکه قائل به جریان تکاملی دانش بوده و به یک طب تلفیقی و فراگیرباور دارند.
وی افزود: آینده بسیاری از دانشگاه‌های علوم پزشکی، طب تلفیقی و فراگیر بوده و تمامی طب‌های رایج، مکمل را که شواهد کافی دارند را تدریس می‌کنند. آنجا‌هایی هم که مسیر طب تلفیقی پیش می‌رود و مطالعات مشترکی را با پزشکی رایج پیش می‌برد دست‌آورد‌ها بیشتر است.
رئیس دانشکده طب ایرانی وزارت بهداشت در ادامه به اولویت‌های این دانشکده پرداخت و گفت: هنوز 10 سال نمی‌شود، که طب سنتی به صورت آکادمیک در ایران تدریس می‌شود به همین دلیل منابع و ابزار ما در این حوزه کم و محدود است؛ لذا خدمات بالینی در اولویت این دانشکده نبوده پژوهش و آموزش را به عنوان اولویت‌های اصلی آن تعریف کرده‌ایم.
وی ادامه داد: پژوهش به هم راستایی خدمات و تبیین دیدگاه‌ها و افزودن منابع کمک کرده از آن سو آموزش هم به تربیت نیرو برای پژوهش‌های بیشتر کمک می‌کند.
رضایی‌زاده در ادامه با بیان اینکه تصویب و ورود ۲ واحد مجازی طب سنتی در دوره‌های آموزش پزشکی یکی از اتفاق‌های مهم این حوزه است؛ گفت: این اتفاق از سال گذشته آغاز شده و ۲ واحد به صورت مجازی برای ۷ گروه پزشکی، دندان پزشکی، داروسازی، فیزیک توانبخشی، پرستاری، مامایی و تغذیه تصویب شده است.
وی با مثبت ارزیابی کردن دست‌آورد‌های طب ایرانی طی ۱۰سال اخیر گفت: مهمترین دست‌آورد ما تربیت نیرو‌های متخصص بوده و آینده این طب را در دانشگاه‌های علوم پزشکی روشن می‌بینم و به زودی اتفاق‌های مبارکی در این حوزه رخ می دهد که مردم بسیاری از آن منتفع می‌شود.
انتهای پیام
