شعر آیینی بیانگر آرمان‌ها و رسالت پیامبر(ص) باشد
گروه فرهنگی- یک شاعر مشهدی گفت: شعر آیینی باید بیانگر آرمان‌ها و رسالت پیامبر(ص) باشد و مخاطب امروز را با رسالت، نبوت و تاثیری که پیامبر(ص) می‌تواند در زندگی فرد داشته باشد، به کار گیرد.
مصطفی محدثی خراسانی در گفت‌وگو با خبرنگار ایکنا از خراسان رضوی اظهار کرد: شعر خوب در حوزه آیینی، حاصل فکر است و فردی که در حوزه آیینی شعر می‌سراید، باید یک شاعر واقعی باشد و کسی که چنین اشعاری می‌سراید، از روی محبت است. این دو موضوع در شعر آیینی وجود دارد. اما وجه سومی که شعر آیینی را متفاوت می‌کند و قدرت می‌بخشد معرفت است، بدین معنا که شاعرانگی و محبت دو عنصری هستند که به شعر آیینی عمق می‌بخشند.
وی در ادامه افزود: در شعر آیینی باید مقداری معرفت پررنگ‌تر شود و ما در چنین اشعاری صرفا واژه‌های احساسی، توصیفی و ستایشی نسبت به پیامبر(ص) نداشته باشیم بلکه باید تلاش کنیم به بیان آرمان‌ها و رسالت پیامبر(ص) بپردازیم تا به نوعی مخاطب امروز رسالت، نبوت و تاثیری که می‌تواند در زندگی، جهان اسلام و همچنین در برقراری صلح و دوستی و عدالت داشته باشد را به کار گیرد چراکه چنین اشعاری بسیار می‌تواند کاربردی و تاثیرگذار برای مخاطب امروز باشد.
این شاعر تصریح کرد: ادبیات ایران در اکثر دیوان‌های شاعران گذشته آغازی با تحمیدیه، حمد و ستایش خداوند دارد و بعد از آن هم به ستایش و نعت پیامبر(ص) می‌پردازد. در واقع شاعران خود را ملزم می‌دانند که در آغاز کلام خودشان پیامبر(ص) را نعت کنند. جدای از این، کمتر شاعری در شعر فارسی سراغ داریم که اشعار خود را با مضمون پیامبر(ص)، رسالت و نبوت ایشان آغاز نکرده باشد.
وی عنوان کرد: در اشعار آیینی یکی از موضوعاتی که نسبتا خوب به آن پرداخته شده، نبوت است که ما از آن به عنوان سیره نبوی یاد می‌کنیم اما در مجموع شعر آیینی دوره معاصر به نسبت تاثیری که پیامبر(ص) و نبوت به عنوان نقطه اشتراک همه مسلمانان با هر مذهب و گرایش دارند، نسبت به سایر موضوعات آیینی کمتر به آن پرداخته شده و جا دارد که شعر آیینی را از زوایای مختلف و با محوریت نقطه اشتراک مسلمانان جهان خصوصا وضعیتی که در حال حاضر حاکم است بررسی و تلاش شود تا مورد استقبال بیشتری قرار گیرد، چراکه برای تفرقه و دشمنی بین مسلمانان اصول نبی حبل المتین می‌تواند عطوفت و مدارا را بین مسلمانان بیشتر کند.
محدثی خراسانی خاطرنشان کرد: شاعران عرب مانند محمود درویش اشعاری را در خصوص مضمون‌پردازی با پیامبر(ص) رسالت ایشان سرودند. همچنین باید گفت شعر از میراث فرهنگی جهان و ادیان بهره‌مند می‌شود و از پیامبر(ص) به عنوان مضمونی تلمیحی برای بیان بعضی حکمت‌ها و معرفت‌ها در شعر خودشان بهره می‌گیرند.
این شاعر بیان کرد: نظام فرهنگی ما برای شعر برنامه کلان و دراز مدت تضمین شده‌ای ندارد بدین منظور که شعر بیشتر بارش بر دوش شاعران است و با عشق و علاقه خودشان کار می‌کنند و مسیر را پیش می‌برند. نظام فرهنگی ما در اندازه‌ای که فرهنگ جایگاه، تاثیر و کاربرد دارد برنامه‌ریزی نمیکند و باید توجه بیشتری شود و این امر نیازمند حرکت بزرگ در سطح کلان است تا اینکه بتواند خلاهایی که در حوزه شعر وجود دارد را تا حدی جبران کند.
انتهای پیام
