آیتالله محمدصالح کمیلی خراسانی، از اساتید برجسته اخلاق و عرفان شهر مقدس قم در گفتوگو با کانون خبرنگاران ایکنا، نبأ به مناسبت سالروز شهادت شهید محراب، آیتالله عبدالحسین دستغیب(20 آذرماه) درباره نحوه آشنایی با شهید دستغیب گفت: آشنایی بنده با شهید دستغیب از آنجا شروع شد که در حوزه علمیه نجف اشرف بودم و ایشان هم به همین حوزه آمدند و در مدرسه صدر که از مدارس علمیه معروف نجف است، حضور یافتند.
وی ادامه داد: من و دیگر علمای نجف پس از اینکه از حضور ایشان در عراق باخبر شدیم، دستهجمعی به دیدار ایشان در یکی از حجرات مدرسه علمیه صدر رفتیم، در این دیدار متوجه کتاب بزرگی شدم که جلوی ایشان و قابل رؤیت بود. وقتی جمعیت رفتند و تنها شدیم از نزدیک دیدم که این کتاب بزرگ یک کتاب فقهی است.
آیتالله کمیلی خراسانی افزود: با دیدن این کتاب متوجه شدم که در این جمع علما، شهید دستغیب تمایلی نداشتند که مسائل عرفانی مورد بحث و مناظره قرار گیرد؛ چراکه در آن برهه زمانی بسیاری از علما اعتقادی به مباحث عرفانی نداشتند و در حقیقت مرحوم آیتالله دستغیب میخواست به علمای نجف بفهماند که ما هم در همان رشته فقه و فقاهت سررشته داریم تا مجالی برای مخالفت و تضاد آرا بوجود نیاید.
این استاد اخلاق و عرفان شهر مقدس قم درباره شخصیت شهید دستغیب بیان کرد: شهید دستغیب مرد عارفی بود که خیلی ساده زندگی میکرد و قلب پاکی داشت. ایشان انس و الفت ویژهای با دعای کمیل داشت و هنگام قرائت این مناجات در حالتی از عرفان خالصانه و پاک مشاهده میشد.
وی افزود: شهید دستغیب سخنرانیهای بسیار خوبی در نماز جمعه شیراز داشتند. او فقیهی عارف و انقلابیای بود که خیلی به پیروزی انقلاب و نهضت امام خمینی(ره) کمک کرد و همواره همراه امام راحل بود.
توصیه به مطالعه تألیفات شهید دستغیب
آیتالله کمیلی خطاب به جوانان، مطالعه آثار شهید دستغیب را مفید دانست و گفت: توصیهام به جوانان این است که تمام تألیفات ایشان بهویژه کتاب قلب سلیم، گناهان کبیره و تفسیر سوره واقعه را مطالعه کنند که مانند آثار شهید مطهری برای جوانان بسیار آموزنده است.
وی در پایان این گفتوگو بیان کرد: لعن و نفرین بر آنهایی که چنین شخصیتهای بزرگی را ترور کردند، که اگر ایشان میماند، استوانهای محکم برای انقلاب اسلامی بود اما دشمنان نگذاشتند جامعه از وجود پر برکت ایشان بهره ببرد.
آیتاللّه دستغیب پس از یک عمر خدمت به اسلام و مسلمین به آرزوی همیشگی خود، یعنی فیض شهادت، نائل آمد. وی در روز جمعه، 20 آذرماه 1360، در حالی که برای برگزاری نماز جمعه عازم مصلی بود در بین راه به دست منافقی کوردل به شهادت رسید. پس از تشییعی باشکوه، پیکر مطهرش در آرامگاه خاندان دستغیب در جنب مرقد مطهر سیدمیراحمد به خاک سپرده شد.
امیرمحسن سلطان احمدی
انتهای پیام