مقصود از فلسفه کودکان، ایجاد تفکر درونی در آن‌هاست

به گزارش ایکنا از خراسان رضوی، مهدی فردوسی‌مشهدی، دین‌پژوه شب گذشته، 22 آذرماه در نشست تخصصی الهیات و فلسفه برای کودکان و نوجوان که در فروشگاه کتاب انتشارات به‌نشر برگزار شد، اظهار کرد: مقصود ما از فلسفه کودکان در واقع انتقال گذاره‌های فلسفه و یافته‌های فیلسوفانه به کودکان نیست بلکه مقصود ما تفکر است که باید در کودکان شکل گیرد.

وی گفت: در اینجا این سوال مطرح می‌شود که کودکان با سادگی ذهن خود چگونه مفاهیم فلسفی را درک می‌کنند؟ در واقع منظور از فلسفه‌ای که در اینجا از آن یاد می‌شود، فلسفه نیست. مهم‌ترین مسئله روش تعقلی است و از این جهت عنوان فلسفه با روش تعقلی گره خورده است. همچنین در اجتماعات و جوامع، بین نسل حاضر و آینده نیز رابطه‌ای شکل می‌گیرد که می‌توان آن را تعلیمی تربیتی دانست.

این دین‌پژوه اظهار کرد: برخی خرده می‌گیرند که کودک دو ساله چگونه می‌تواند از مفهوم فلسفی برخوردار باشد؛ باید توجه داشت در آثار ترجمه شده، عنوان می‌شود که فلسفه باید به معنای عام آن و نه در معنای خاص آن درنظر گرفته شود.

این استاد دانشگاه گفت: از دوران مشروطیت تاکنون دو خط موازی تعلمی و تزوقی در کنار یکدیگر، سنت ادبیات را شکل می‌دهند. به نوعی که یک دسته از پدیدآورندگان ادبیات کودک و نوجوان، خط ادبیات تعلمی را پی گرفتند که پدیدآورندگان این آثار ناشران، نویسندگان، شاعران و... بودند که به تعلیم کودکان پرداختند. عده‌ای نیز کودکان را یک انبار احساسات دانستند و بر همین اساس به تحریک عواطف آن‌ها پرداختند.

فردوسی‌مشهدی اضافه کرد: عباس شفیعی کدکنی در بین سال 1289 تا 1368 و از سال 1329 تاکنون نیز مصطفی رحماندوست از فعالان حوزه ادبیات کودکان هستند که به تعلیم و تحریک عواطف کودکان پرداخته‌اند.

این استاد دانشگاه بیان کرد: در آمریکا با کودکان به روش گفت‌وگو برخورد می‌کنند و به آن‌ها اجازه می دهند نظراتشان را ارائه دهند و به صورت گفت‌وگویی دو طرفه سوالاتی که در ذهن کوکان وجود دارد را حل می‌کنند. ما نیز باید به این روش عمل کنیم چرا که می‌تواند نتایج خوبی را به دنبال داشته باشد.

انتهای پیام