لقب «عسکری»؛ اوج مظلومیت امام(ع)

به گزارش کانون خبرنگاران ایکنا، نبأ، محمدحسین رجبی‌ دوانی، پژوهشگر تاریخ اسلام و استادیار دانشگاه امام حسین(ع)، به مناسبت سالروز ولادت حضرت امام حسن عسکری(ع) یادداشتی را به رشته تحریر درآورده است که در ادامه از نظر می‌گذرد:

«هشتم ربیع‌الثانی بنا بر نقل مشهور سالروز ولادت خجسته یازدهمین امام و پیشوای بر حق مسلمانان جهان، وجود مقدس حضرت امام حسن عسکری
(علیه‌السلام) است. آن وجود مقدس در چنین روزی به سال ۲۳۲ هجری قمری در شهر مدینه به دنیا آمدند و در همان سنین خردسالی که برخی گفتند که سه ساله یا چهار ساله بودند، همراه با پدر بزرگوار خود به شهر سامرا احضار و در این شهر مستقر شدند.

 در حقیقت امام حسن عسکری (علیه‌السلام) در شهر سامرا نشو و نمو یافتند و به سبب آنکه دستگاه جبار خلافت عباسی و به‌ ویژه خلیفه وقت، متوکل لعنه الله، سخت‌گیری‌هایی زیادی را بر وجود مقدس امام هادی(علیه‌السلام)، پدر آن حضرت اعمال کرده بود و می‌خواست که آن حضرت را از داشتن ارتباط با بدنه جامعه، وکلا و نائبان خود در عالم اسلام محروم و ارتباط آن‌ها را قطع کند. لذا امام هادی(ع) را به پایتخت خود، سامرا آورد که امام عسکری(ع) هم در چنین سنی همراه با پدر به سامرا آمد و همه عمر شریف خود را از این به بعد در این شهر گذراند.

آن وجود مقدس در سن ۲۲ سالگی در سال ۲۵۴ ه.ق و در پی شهادت پدر عظیم‌الشأنش، امام هادی(ع) به امامت رسید و دوران امامت آن حضرت کوتاه‌ترین دوره در بین تمام امامان ما است؛ یعنی شش سال بیشتر طول نکشید و عمر شریف حضرت هم ۲۸ سال بود.

اینکه چرا آن حضرت را عسکری نامیده‌اند ظاهر امر به این نکته برمی‌گردد که آن حضرت همراه با پدر بزرگوارشان در منطقه‌ای نظامی تحت نظارت شدید بودند و چون عرب لشکر و نظامی را «عسکر» می‌خواند به این دلیل عسکری نامیده شده‌اند.

 اما برای خود بنده جای سؤال بود که ما امامانمان را به بهترین القابشان می‌شناسیم مثلاً می‌گوییم علی مرتضی، حسن مجتبی، محمد باقر(علیهم‌السلام) اما چرا به این وجود مقدس که می‌رسیم آن حضرت را عسکری می‌نامیم؛ عسکری بودن یعنی در یک منطقه نظامی بودن که فضیلتی نیست حال آنکه القاب دیگری هم آن وجود مقدس داشته است.

تصور و تحلیل بنده این است که اتفاقاً عسکری که بر سایر القاب آن وجود مقدس غلبه پیدا کرده، نشان‌دهنده عمق مظلومیت این امام است که آن حضرت چنان در فشار و مظلومیت بود که بارها به زندان افتاد و حتی تلاش بر این بود که از ازدواج آن حضرت جلوگیری شود و از پیداش آخرین حجت خدا ممانعت به عمل آید و همچنین فشار زیاد بر آن وجود مقدس باعث شد که تنها امامی باشد که در طول عمر کوتاه خود حتی یک حج و یا یک عمره هم به‌جا نیاورد. لذا عسکری بودن نه به عنوان یک فضیلت بلکه به عنوان بیان عمق مظلومیت و فشارها بر ساحت مقدس آن حضرت است.

 میلاد با سعادت آن امام همام را به ساحت مقدس فرزند عظیم‌الشأنش، منجی عالم بشریت، وجود مقدس امام زمان ارواحنا فداه و عجل الله تعالی فرجه و نائب آن حضرت، رهبری معظم انقلاب حفظه‌الله‌ تعالی و عموم شیعیان و منتظران امام عصر(عج) تبریک عرض می‌کنم».

علیرضا برومند

انتهای پیام