از تربیت در جوار امام خوبی‌ها تا شهادت در سفر به شوق دیدار برادر

به گزارش ایکنا از همدان، در روز اول ذيقعده سال 173 هجری، در شهر مدينه دختری چشم به جهان گشود که قرار شد کریمه اهل بیت(ع) باشد و امامت به وجودش افتخار کند.
نام شریف آن بزرگوار فاطمه و مشهورترین لقب آن حضرت، «معصومه» است، پدر بزرگوارش امام هفتم شیعیان حضرت موسى‌بن جعفر(ع) و مادر مكرمه‌اش حضرت نجمه خاتون‌(س) است، آن بانو مادر امام هشتم نیز هست؛ لذا حضرت معصومه‌(س) با حضرت رضا(ع) از یك مادر هستند.
اين بانوی بزرگوار، از همان آغاز، در محيطی پرورش يافت كه پدر و مادر و فرزندان، همه به فضائل اخلاقی آراسته بودند، دیرى نپایید كه در همان سنین كودكى مواجه با مصیبت شهادت پدر گرامى خود در حبس هارون در شهر بغداد شد، لذا از آن پس تحت مراقبت و تربیت برادر بزرگوارش حضرت على‌بن موسى‌الرضا(ع) قرار گرفت.
در اثر توجهات زياد آن حضرت، هر يك از فرزندان امام كاظم(ع) به مقامی والا دست يافته و زبانزد همگان گشتند؛ ابن صباغ ملكی در اين باره ميگويد: هر يك از فرزندان ابی الحسن موسی معروف به كاظم، فضيلتی مشهور دارد، بدون ترديد بعد از حضرت رضا(ع) در ميان فرزندان امام كاظم(ع)، حضرت معصومه (س) از نظر علمی و اخلاقی، والامقام ترين آنان است.
در سال 200 هجرى قمرى در پى اصرار و تهدید مأمون عباسى سفر تبعیدگونه حضرت رضا(ع) به مرو انجام شد و آن حضرت بدون این كه كسى از بستگان و اهل بیت خود را همراه ببرند راهى خراسان شدند.
یك سال بعد از هجرت برادر، حضرت معصومه(س) به شوق دیدار برادر و ادای رسالت زینبی و پیام ولایت به همراه عده‌اى از برادران و برادرزادگان به طرف خراسان حركت كرد و در هر شهر و محلى مورد استقبال مردم واقع گرفت.
این جا بود كه آن حضرت نیز همچون عمه بزرگوارشان حضرت زینب(س)پیام مظلومیت و غربت برادر گرامیشان را به مردم مؤمن و مسلمان مى‌رساندند و مخالفت خود و اهل‌بیت علیهم السلام را با حكومت حیله‌گر بنى‌عباس اظهار مى‌كرد.
بدین جهت تا كاروان حضرت به شهر ساوه رسید عده‌اى از مخالفان اهل‌بیت كه از پشتیبانى مأموران حكومت برخوردار بودند، سر راه را گرفتند و با همراهان حضرت وارد جنگ شدند، در نتیجه تقریباً همه مردان كاروان به شهادت رسیدند، حتى بنابر نقلى حضرت معصومه(س) را نیز مسموم كردند.
به هر حال، یا بر اثر اندوه و غم زیاد از این ماتم و یا بر اثر مسمومیت از زهر جفا، حضرت فاطمه معصومه (س) بیمار شدند و چون دیگر امكان ادامه راه به طرف خراسان نبود قصد شهر قم را نمودند.
آن بزرگوار به مدت 17 روز در این شهر زندگى كرد و در این مدت مشغول عبادت و راز و نیاز با پروردگار متعال بود. محل عبادت آن حضرت در مدرسه سِتّیه به نام «بیت النور» هم اكنون محل زیارت ارادتمندان آن حضرت است.

شهادت حضرت معصومه(س)
سرانجام در روز دهم ربیع‌الثانى و «بنا بر قولى دوازدهم ربع الثانى» سال 201 هجرى پیش از آن كه دیدگان مباركش به دیدار برادر روشن شود، در دیار غربت و با اندوه فراوان دیده از جهان فرو بست و شیعیان را در ماتم خود به سوگ نشاند، مردم قم با تجلیل فراوان پیكر پاكش را به سوى محل فعلى كه در آن روز بیرون شهر و به نام «باغ بابلان» معروف بود تشییع نمودند.
همین كه قبر مهیا شد در این كه چه كسى بدن مطهر آن حضرت را داخل قبر قرار دهد دچار مشكل شدند، كه ناگاه دو تن سواره كه نقاب به صورت داشتند از جانب قبله پیدا شدند و به سرعت نزدیك آمدند و پس از خواندن نماز یكى از آن دو وارد قبر شد و دیگرى جسد پاك و مطهر آن حضرت را برداشت و به دست او داد تا در دل خاك نهان سازد.
آن دو نفر پس از پایان مراسم بدون آن كه با كسى سخن بگویند بر اسب‌هاى خود سوار و از محل دور شدند، بنا به گفته بعضی از علما به نظر مى‌رسد كه آن دو بزرگوار، دو حجت پروردگار: حضرت رضا و امام جواد(ع) باشند چرا كه معمولاً مراسم دفن بزرگان دین با حضور اولیاء الهی انجام شده است.
پس از دفن حضرت معصومه (س)موسى بن خزرج، بزرگ خاندان «اشعرى» سایبانى از بوریا بر فراز قبر شریفش قرار داد تا این كه حضرت زینب فرزند امام جواد(ع) به سال 256 هجرى قمرى اولین گنبد را بر فراز قبر شریف عمه بزرگوارش بنا كرد و بدین سان تربت پاك آن بانوى بزرگوار اسلام قبله‌گاه قلوب ارادتمندان به اهل‌بیت علیهم السلام و دارالشفای دلسوختگان عاشق ولایت و امامت شد

زيارت حضرت معصومه‌(س) از منظر روايات
درباره فضيلت زيارت حضرت معصومه (س) روايات فراوانی از پيشوايان معصوم رسيده است، از جمله، هنگامی كه يكی از محدثان برجسته قم، به نام سعد بن سعد به محضر مقدس امام رضا (س) شرفياب می شود، امام هشتم خطاب به ايشان می‌فرمايد: ای سعد! از ما در نزد شما قبری است، سعد می‌گويد: فدايت شوم! آيا قبر فاطمه دختر موسی بن جعفر (س) را می‌فرماييد؟ مي فرمايد: آری، هر كس او را زيارت كند، در حالی كه به حق او آگاه باشد، بهشت از آن اوست.
پيشوای جهان تشيع امام جعفر صادق (س) نيز در اين باره مي فرمايد: هر كس او را زيارت كند، بهشت بر او واجب گردد؛ و در حديث ديگری آمده است: زيارت او، هم سنگ بهشت است.

امام رضا‌(ع) و لقب معصومه(س)
حضرت فاطمه معصومه (س) بانويي بهشتی، غرق در عبادت و نيايش، پيراسته از زشتي‌ها و شبنم معطر آفرينش است، شايد يكي از دلايل معصومه ناميدن اين بانو، آن باشد كه عصمت مادرش حضرت زهرا (س) در او تجلی يافته است.
بر اساس پاره ای از روايات، اين لقب از سوی امام رضا (ع) به اين بانوی والامقام اسلام وارد شده است؛ چنان كه فقيه بلند انديش و سپيد سيرت شيعه، علامه مجلسی (ع) در اينباره ميگويد: امام رضا (ع) در جايی فرمود: هركس معصومه را در قم زيارت كند، مانند كسی است كه مرا زيارت كرده است.

كريمه اهل بيت(ع)
حضرت معصومه (س) در زبان دانشمندان و فقيهان گران قدر شيعه، به لقب كريمه اهل بيت ياد می‌شود، از ميان بانوان اهل بيت، اين نام زيبا تنها به آن حضرت اختصاص يافته است، بر اساس رويای صادق و صحيح نسب شناس گرانقدر، مرحوم آيت الله مرعشی نجفی، اين لقب از طرف امام صادق (ع) بر حضرت معصومه (س) اطلاق شده است.
در اين رؤيا، امام صادق (ع) به آيت الله نجفي كه با دعا و راز و نياز، تلاش پيگيري را براي يافتن قبر مطهر حضرت زهرا (س) آغاز كرده خطاب فرمود: برتو باد به كريمه اهل بيت.
بالاترين جايگاه شفاعت، از آن رسول گرامی اسلام است كه در قرآن كريم، از آن به مقام محمود تعبير شده است، همين طور دو تن از بانوان خاندان رسول مكرم اسلام، شفاعت گسترده ای دارند كه بسيار وسيع و جهان شمول است و می‌تواند همه اهالی محشر را فرا گيرد.
اين دو بانوی عالی قدر، صديقه اطهر، حضرت فاطمه زهرا (س) و شفيعه روز جزا، حضرت فاطمه معصومه (س) هستند، در مورد شفاعت گسترده حضرت زهرا (س) همين بس كه شفاعت، مهريه آن حضرت است و به هنگام ازدواج، پيك وحي طاقه ابريشمی از سوی پروردگار آورد كه در آن، جمله خداوند مهريه فاطمه زهرا را، شفاعت گنهكاران از امت محمد (ص) قرار داد، اين حديث از طريق اهل سنت نيز نقل شده است.
پس از فاطمه زهرا (س) از جهت گستردگی شفاعت، هيج بانويی به شفيعه محشر، حضرت معصومه (س) نمی‌رسد، بر همين اساس است كه حضرت امام جعفر صادق (ع) فرمودند: با شفاعت او، همه شيعيان ما وارد بهشت می‌شوند.

فاطمه معصومه (س) سرآمد بانوان
فاطمه معصومه(س) از جهت شخصيت فردی و كمالات روحی، در بين فرزندان موسی بن جعفر(ع) بعد از برادرش، علی بن موسی‌الرضا(ع) در والاترين رتبه جاي دارد، اين درحالی است كه بنا بر مستندات رجالی، فرزندان دختر امام كاظم(ع) دست كم هجده تن بوده‌اند و فاطمه در بين اين همه بانوی گران قدر، سرآمد بوده است.
حاج شيخ عباس قمی آنگاه كه از دختران موسی بن جعفر (ع) سخن می‌گويد، درباره فاطمه معصومه(س) می‌نويسد: بر حسب آنچه به ما رسيده، افضل آنها، سيده جليله معظمه، فاطمه بنت امام موسی (ع) معروف به حضرت معصومه است.
عبادت و زهد، پارسايی و تقوا، راستگويی و بردباری، استقامت ‌برابر ناملايمات، بخشندگی و پاكدامنی و نيز ياد خدا، از صفات برجسته اين خاندان پاك سيرت و نيكو سرشت به شمار می‌رود.
انتهای پیام