مقابله با حب جاه در پذیرفتن مسئولیت؛ سفارش حضرت امیر(ع) به مالک اشتر

به گزارش ایکنا از همدان، حجت‌الاسلام والمسلمین محمدرضا محمدی‌پیام، استاد حوزه و دانشگاه در سومین جلسه تفسیر نامه 53 نهج‌البلاغه که نامه‌ای خطاب به مالک اشتر است، روز گذشته، 2 دی‌ماه در دانشگاه بوعلی‌سینا به همت این خبرگزاری برگزار شد، اظهار کرد: بعد از آنکه حضرت امیر(ع) مالک را به خودسازی سفارش کرد مسئولیت را به او می‌سپارد و امام علی(ع) برای مالک اشتر دعا می‌کند که ختم کار او شهادت باشد.
وی افزود: تصدی مسئولیت‌های ما در هر مقامی که هستیم یک تکلیف است که این تکلیف بار سنگینی را بر دوش ما می‌گذارد لذا لازم است فردی که مسئولیت بزرگی را می‌پذیرد دیگران به یار‌ی‌اش بیایند.
این استاد دانشگاه با اشاره به فراز «وَ اَمَرَهُ اَنْ يَكْسِرَ نَفْسَهُ عِنْدَ الشَّهَواتِ، او را دستور مى دهد که نفس را به وقت خواسته‌هاى نابجا درهم شکند» بیان کرد: به قدرت رسیدن و پذیرفتن یک مسئولیت برای انسان‌ها شهوتی بسیار قوی است که مقابله با آن نیز بسیار دشوار، همانطور که در طول تاریخ افرادی هستند که برای رسیدن به یک مقام حاضر به هر کاری شده‌اند، همچون عمر سعد که برای گرفتن حکومت ملک ری حاضر به کشتن امام حسین(ع) شد.
محمدی‌پیام یادآور شد: این نامه برای مالک اشتر نوشته شده که به سمت مصر برای حکومت روان است، مصر از لحاظ موقعیت و وسعت با ری بسیار متفاوت است لذا امام(ع) در این نامه به حب قدرت که مسئله‌ای بسیار آسیب‌زا است تاکید می‌کنند.
وی با اشاره به اینکه در بین شهوت‌های انسانی آخرین حبی که از دل فرد مومن خارج می‌شود حب جاه است، توضیح داد: به دلیل قدرتمند بودن این شهوت یکی از عناصر خودسازی مقابله با این شهوت است.
محمدی‌پیام با اشاره به وجود نفس «مُسَوِله» در انسان بیان کرد: انسان در لحظه‌ای که مرتکب گناهی می‌شود به اینکه این رفتار او گناه است توجهی ندارد، این ایجاد حالت غفلت در لحظه انجام گناه توسط نفس مسوله انجام می‌شود.

عهده‌دار شدن مسئولیت بزرگ ‌
وی با بیان اینکه اولین پله جهاد، مبارزه با نفس است، گفت: خرد کردن نفس در مواقعی که سرکشی می‌کند اولین گام خودسازی است، امام خمینی(ره) سال‌ها خودسازی کردند تا توانستند انقلابی به این بزرگی را ایجاد کنند، یا شهدا افرادی بودند که سالها بر نفس خود کنترل داشتند تا به آن مقام رسیدند، لذا عهده‌دار شدن مسئولیت بزرگ لازمه‌اش جهاد نفس است.
این استاد دانشگاه گفت: «جمحات» حالتی برای کنترل کردن یک سرکشی است، تلاش و مقاومتی که یک حیوان وحشی در مقابل رام کردن خود دارد را جمحات می‌گویند، نفس انسان نیز دارای چنین حالتی است، شاید به آن دقت نکرده باشیم اما نفس تمام تدابیر لازم را به کار می‌برد تا به آنچه که می‌خواهد برسد.
وی با اشاره به فراز دیگر این نامه گفت: امام(ع) می‌فرماید «فَاِنَّ النَّفْسَ اَمّارَةٌ بِالسُّوءِ اِلاّ ما رَحِمَ اللّهُ نفس امرکننده به بدى است مگر خداوند رحم نماید». «ة» امارة در اینجا «ة» تأنیث نیست بلکه «ة» کثرت است، حضرت امیر(ع) در این فراز با اشاره به شدت و کثرت امرکننده بودن نفس می‌گوید در صورتی که خداوند رحم کند از این امرکنندگی نفس رهایی می‌یابی.
محمدی‌پیام در پایان یادآور شد: رهایی از نفس رحمت خداوند است که در اصل برابر است با هدایت، در آیه 43 سوره احزاب نیز خداوند می‌گوید «لِيُخْرِجَکُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَي النُّورِ وَ کانَ بِالْمُؤْمِنينَ رَحيماً تا شما را از تاریکی ها به سوی نور بیرون آرد و او همواره به اهل ایمان مهربان است» خداوند انسان را با رحمت خود هدایت می‌کند.
انتهای پیام