مراقب نامحرمان مجازی باشیم

به گزارش ایکنا از گیلان، انسان موجودی اجتماعی است و برقراری ارتباط با هم‌نوعان بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی روزمره هر فرد در جوامع بوده و هست.

نوع بشر از گذشته تا به امروز همواره در پی راه‌هایی برای برقراری روابط فردی و گروهی با هم‌نوعان خود بوده تا در این مسیر بتواند نیازهای خود در حوزه‌های مختلف اعم از نیازهای عاطفی تا احتیاجات اقتصادی خود را به خوبی برآورده کند.

به طور کلی مهمترین مؤلفه در تشکیل گروه‌های اجتماعی امکان برقراری ارتباط و تجمع افراد بوده و همواره این تجمعات برای رفاه هرچه بیشتر اعضای خود، قوانین ویژه‌ای داشته است.

در اسلام نیز اجتماع مسلمانان همواره مورد توجه بوده و قوانینی برای تعالی هرچه بیشتر جوامع اسلامی و ارتباط هرچه سازنده‌تر زنان و مردان از سوی خدای متعال و در آیات وحی به آن پرداخته شده است.

یکی از قوانینی که در قرآن کریم مورد توجه خدای متعال بوده، رعایت حریم محرم و نامحرم است، به‌عنوان نمونه در آیه ۳۰ از سوره مبارکه نور می‌خوانیم: «قُلْ لِلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَيَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذَلِكَ أَزْكَى لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا يَصْنَعُون»؛ «به مردان با ايمان بگو ديده فرو نهند و پاكدامنى ورزند كه اين براى آنان پاكيزه‏ تر است زيرا خدا به آنچه مى‌كنند آگاه است».

در جامعه امروز که عصر رسانه‌های دیجیتال است و علاوه بر فضاهای فیزیکی، شاهد شکل‌گیری گروه‌های مختلفی در فضای مجازی هستیم، گروه‌های مختلف دوستی تا کانال‌هایی با موضوعات مختلف از جمله علمی، فرهنگی، اجتماعی تا اقتصادی و ...که امکان عضویت برای زنان و مردان علاقه‌مند به مباحث مختلف را به سهولت فراهم کرده است.

آنچه نباید از نظر دور داشت رعایت قوانین ارتباط زنان و مردان در چارچوب قوانین اسلام است، اینکه مخاطب را نمی‌بینیم یا فقط از طریق نوشته‌های مجازی با هم در ارتباط هستیم نباید بهانه‌ای برای صمیمی شدن با نامحرمان در دنیای مجازی باشد.

خدای متعال در آیه ۵ سوره مبارکه مائده و آیه ۲۵ سوره مبارکه نساء زنان و مردان را از داشتن روابط دوستانه مخصوصاً روابط پنهانی با جنس مخالف برحذر داشته است و آن را مورد مذمت قرار داده است.

در آیه ۵ سوره مبارکه مائده می‌خوانیم «الْيَوْمَ أُحِلَّ لَكُمُ الطَّيِّبَاتُ وَطَعَامُ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ حِلٌّ لَكُمْ وَطَعَامُكُمْ حِلٌّ لَهُمْ وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ الْمُؤْمِنَاتِ وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِكُمْ إِذَا آتَيْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ مُحْصِنِينَ غَيْرَ مُسَافِحِينَ وَلَا مُتَّخِذِي أَخْدَانٍ وَمَنْ يَكْفُرْ بِالْإِيمَانِ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهُ وَهُوَ فِي الْآخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِينَ»؛ «امروز چيزهاى پاكيزه براى شما حلال شده و طعام كسانى كه اهل كتابند براى شما حلال و طعام شما براى آنان حلال است و [بر شما حلال است ازدواج با] زنان پاكدامن از مسلمان و زنان پاكدامن از كسانى كه پيش از شما كتاب [آسمانى] به آنان داده شده به شرط آنكه مهرهايشان را به ايشان بدهيد در حالى كه خود پاكدامن باشيد نه زناكار و نه آنكه زنان را در پنهانى دوست‏ خود بگيريد و هر كس در ايمان خود شک كند قطعا عملش تباه شده و در آخرت از زيانكاران است».

همچنین در آیه ۲۵ سوره مبارکه نسا می‌خوانیم «وَمَنْ لَمْ يَسْتَطِعْ مِنْكُمْ طَوْلًا أَنْ يَنْكِحَ الْمُحْصَنَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ فَمِنْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ مِنْ فَتَيَاتِكُمُ الْمُؤْمِنَاتِ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِإِيمَانِكُمْ بَعْضُكُمْ مِنْ بَعْضٍ فَانْكِحُوهُنَّ بِإِذْنِ أَهْلِهِنَّ وَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ مُحْصَنَاتٍ غَيْرَ مُسَافِحَاتٍ وَلَا مُتَّخِذَاتِ أَخْدَانٍ فَإِذَا أُحْصِنَّ فَإِنْ أَتَيْنَ بِفَاحِشَةٍ فَعَلَيْهِنَّ نِصْفُ مَا عَلَى الْمُحْصَنَاتِ مِنَ الْعَذَابِ ذَلِكَ لِمَنْ خَشِيَ الْعَنَتَ مِنْكُمْ وَأَنْ تَصْبِرُوا خَيْرٌ لَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ»؛ «و هر كس از شما از نظر مالى نمى‏ تواند زنان [آزاد] پاكدامن با ايمان را به همسرى [خود] درآورد پس با دختران جوانسال با ايمان شما كه مالك آنان هستيد [ازدواج كند] و خدا به ايمان شما داناتر است [همه] از يكديگريد پس آنان را با اجازه خانواده‏ شان به همسرى [خود] درآوريد و مهرشان را به طور پسنديده به آنان بدهيد [به شرط آنكه] پاكدامن باشند نه زناكار و دوست‏گيران پنهانى نباشند پس چون به ازدواج [شما] درآمدند اگر مرتكب فحشا شدند پس بر آنان نيمى از عذاب [=مجازات] زنان آزاد است اين [پيشنهاد زناشويى با كنيزان] براى كسى از شماست كه از آلايش گناه بيم دارد و صبر كردن براى شما بهتر است و خداوند آمرزنده مهربان است».

در فرهنگ لغت آمده: «خِدْن: ج أخْدَان : دوست و يار و همدم و این واژه در مذكر و مؤنث يكسان به‌كار مى‌رود». شاید گمان کنیم گوشی یا سیستمی که با آن وارد فضای مجازی می‌شویم، به دلیل شخصی بودن، فضای امنی برای ورود به برخی روابط را آزادانه فراهم می‌کند، گفتن‌ها و شنیدن‌هایی که حتی به هنگام حضور در جمع، فقط خود کاربر درگیر آن باشد، اما نباید غافل بود که شیطان همواره در کمین است.

بنابراین زنان و مردان با ایمان با سرلوحه قرار دادن تعالیم والای وحی در حوزه روابط زن و مرد، هنگام حضور در فضای غیرواقعی و اینترنتی نیز خود را ملزم به قوانین ارتباط با نامحرم می‌دانند و زمینه ورود به روابط خارج از عرف که ممکن است به‌دلیل مجازی بودن، مهم به نظر نیاید را عادی جلوه نمی‌دهند و حجاب چشم و گوش خود را در خواندن‌ها و شنیدن‌ها مورد رعایت قرار می‌دهند.

انتهای پیام