تبرک جستن به تندیس مسیح در فیلیپین+فیلم

به گزارش ایکنا از فیلیپین؛ این مراسم هر سال نهم ژانویه با حضور صدها هزار نفر از کاتولیک‌ها در خیابان‌های مانیل برگزار می‌شود و به زبان فیلیپینی «نازارین سیاه»(ناصری سیاه) (the Traslación of the Black Nazarene)نامیده می‌شود.

راهپیمایی برای حمل مجسمه(تندیس) مسیح(ع) از پارک ملی ریزال(Rizal Park) مانیل آغاز می‌شود و به سمت کلیسای منطقه «کیاپو» به نام کلیسای جامع کوچک ادامه می‌یابد. این مراسم پس از حدود هفت کیلومتر پیاده روی در مدت قریب به 20 ساعت در مسیرهای معینی برگزار می‌شود.

علاوه بر مجسمه اصلی مردم در گروه‌های کوچک یا به صورت انفرادی  نیز مجسمه‌های شبیه مجسمه اصلی را در این مسیر حمل می‌کنند. معمولا این مجسمه‌ها در کلیساهای کوچک مناطق مختلف وجود دارد.

روایت رایزن فرهنگی

محمد جعفری ملک، رایزن فرهنگی ایران در مانیل که امسال از نزدیک شاهد مراسم بوده است، در این زمینه اعلام کرد: «بنا بر آنچه اینجانب شخصا دیدم و همچنین گزارش مطبوعات و رسانه‌ها، ازدحام جمعیت بعضا بالغ بر صدها هزار نفر است. در این مراسم تندیس سیاه عیسی مسیح که به اندازه قد طبیعی یک انسان بالغ است و زیر سنگینی صلیب قطور چوبی که حمل می‌کند خم شده، در مسافتی بالغ بر حدود هفت کیلومتر از پارک ملی خوزه ریزال بزرگ‌ترین پارک مانیل حمل می‌شود. این مراسم معمولا 18 تا 22 ساعت طول می‌کشد و در این مدت نه تنها از تعداد جمعیت کاسته نمی‌شود بلکه همگان شاهد ازدحام جمعیتی هستند که برای لمس مجسمه و رسیدن به آرزوهای خود به شدت تلاش می‌کنند و گاهی این ازدحام تلفات و مجروحیت‌هایی به همراه دارد.

نفر اول از راست: محمد جعفری ملک، رایزن فرهنگی ایران در فیلیپین در کنار حاضران در مراسم «ناصری سیاه»

بنا بر روایات موجود در مذهب کاتولیک، سرانجام مسیح پس از تحمل سنگینی صلیب و شکنجه از طریق خوردن شلاق و سیم‌های خارداری که مانند تاج درست شده و با فشار در پوست سر او فرو رفته بود، توسط همان صلیبی که حمل می‌کرد به صلیب آویخته شد.

مردم کاتولیک فیلیپین به شدت به این مجسمه به عنوان یک مجسمه مقدس اعتقاد دارند و برای همین برای نزدیک شدن به آن حتی اگر خطر آسیب دیدن هم وجود داشته باشند، این خطر را به جان می‌خرند و سعی دارند آن را لمس کنند.

فیلیپینی‌ها با لباس سرخ در مراسم. بر این لباس‌ها نوشته‌های مخصوص روز مراسم درج شده است

 این مردم با پای پیاده کیلومترها راه می‌روند تا شاید در این مسیر بتوانند به حاجت خود برسند و حوله‌ها یا پارچه‌هایی را که همراه خود دارند، با کشیدن بر روی مجسمه متبرک کنند.»

پارچه متبرک گم نمی‌شود

«پابلیتو اباد بای بادو»، استاد الهیات دانشگاه «سنتا توماس» فیلیپین در این باره می‌گوید: یکی از اعتقادات مردم فیلیپین این است که حوله متبرک هر فرد پس از اینکه به مجسمه حضرت عیسی(ع) کشیده و متبرک شد در بین سیل عظیم جمعیت به صاحب آن باز خواهد گشت و به هیچ وجه این حوله یا پارچه متبرک در بین جمعیت گم نخواهد شد .

در حاشیه برگزاری این مراسم دست فروشان نیز به فروش مجسمه‌‌ای شبیه مجسمه اصلی، البسه و لوازم مربوط به این روز می‌پردازند، بیشتر مردم با لباس‌هایی به رنگ زرشکی، سرخ و زرد و با تصاویر حضرت عیسی به خیابان می‌آیند.

کودکان با لباس‌ زرشکی رنگ در مراسم. ترکیب رنگ زرشکی و زرد هم در لباس‌ها مرسوم است

اطلاعات موجود حاکی است که در 20 سال گذشته تراکم جمعیت در فستیوال‌های مذهبی در سراسر جهان به ندرت به تراکم جمعیت این مراسم در فیلیپین رسیده است. از زمان سفر پاپ فرانسیس در ژانویه 1995 میلادی به فیلیپین بر تعداد شرکت‌کنندگان در این مراسم به صورت چشمگیری افزوده شد.

حضور پاپ

پاپ ژان پل دوم رهبر اسبق کاتولیک‌های جهان در سال 1995 میلادی از فیلیپین دیدار کرد، آن دیدار نیز عاملی در افزایش تعداد شرکت کنندگان در فستیوال مذهبی ناصری سیاه بود. گفته شده است، استقرار این مجسمه در کلیسای کیاپو همواره باعث رونق این کلیسا در طول سال‌های متمادی شده است؛ اما با قداست و اهمیت روز نهم ژانویه که روز حرکت مجسمه در هر سال است به گونه‌ای دیگر برخورد شده و می‌شود.

دست فروشانی که در این روز به فروش لباس مرسوم در مراسم مشغولند

مجسمه عیسی مسیح برای مردم مسیحی و کاتولیک فیلیپین نماد عشق و تلاش است و مردم این کشور معتقدند که این مجسمه باعث بخشودگی گناه و شفای بیماری می‌شود؛ بسیاری نیز معتقدند که مجسمه ‌عیسی مسیح کرامات و معجزاتی دارد و بیماران متعددی از جمله بیماران سرطانی لاعلاج را که به آن متوسل شده‌اند، شفا داده است.

سابقه تاریخی

نگاهی به سوابق تاریخی این فستیوال مذهبی نشان می‌دهد که این برنامه از قرن هفدهم آغاز شده است و گرامیداشت آن از نهم ژانویه سال1787 میلادی آغاز شد و آن زمانی بود که این مجسمه از محل اولیه خود یعنی پارک ریزال به کلیسای کیاپو منتقل شد و از آن تاریخ تاکنون که 232 سال می‌گذرد، هر سال بر تعداد متوسلین به آن افزوده می‌شود.

پیاده‌روی فیلیپینی‌ها در مراسم که تا کیلومترها ادامه دارد

گفته می‌شود، این مجسمه در سال 1606 میلادی به فیلیپین حمل شد. این اثر توسط یک مجسمه ساز گمنام مکزیکی از چوب تراشیده و مجسمه مورد نظر در خلال عملیات باز پس گیری مانیل از اشغالگران ژاپنی در خلال جنگ دوم جهانی (سال 1945 میلادی) صدماتی دید؛ اما پس از آن تعمیر شد.

از دلایل اهمیت و تقدس مجسمه برای کاتولیک‌های فیلیپین این است که این مجسمه در آتش سوزی کشتی که آن را حمل می‌کرد و زلزله و سیل و حتی بمباران سالم مانده است؛ البته برخی قسمت‌ها آسیب دیده؛ اما ترمیم شده است لذا این موضوعات  بر جذبه روحانی آن در بین پیروانش افزوده است.

مجسمه شبیه مجسمه اصلی که هم‌زمان با مراسم توسط شرکت‌کنندگان حمل می‌شود

انتهای پیام