اهمیت منابع طبیعی در آیات وحی

به گزارش ایکنا از کهگیلویه و بویراحمد، یکی از موضوعاتی که امروز جامعه بشر را تهدید می‌کند تخریب منابع طبیعی، محیط زیست و مراتع است موضوعی که به یکی از دغدغه‌های اصلی کشورهای مختلف تبدیل شده است.
تخریب منابع طبیعی و بهره‌برداری بی‌رویه از منابع و ذخائر زمین باعث شده است که هر روز شاهد افزایش فرسایش خاک باشیم.
افزایش حجم گازهای گلخانه‌ای، جنگل‌زدایی و بیابان‌زایی و بهره‌برداری بیش از حد از منابع آب زیر زمینی هر یک به نوبه خود زخمی عمیق بر پیکر زمین زده است.
امروز بر حجم تخریب و بهره‌کشی از منابع طبیعی در گوشه و کنار جهان و به خصوص کشور ایران افزوده شده است و همگان واقفند که برنامه‌ای برای حفاظت از منابع طبیعی تجدید‌پذیر مانند آب، خاک و گیاهان وجود ندارد.
تصرف‌های بی رویه و واگذاری‌ها به‌عنوان یکی دیگر از چالش‌های پیش روی منابع طبیعی محسوب می‌شود.
این در حالی است که منابع طبیعی متعلق به همگان است و دست درازی و تخریب آن عواقب شرعی و قانونی دارد.
اهمیت منابع طبعی تا حدی است که در بیش از 1000 آیه در قرآن و نیز در احادیث و روایات متعدد به این موضوع به صورت مستقیم و غیرمستقیم اشاره شده است تا جایی که در قرآن کریم از نابودد کردن و تخریب محیط زیست به عنوان اعتداء (تجاوز) نام برده شده است و بر این اساس کسانی که رفتار ناشایست نسبت به محیط زیست داشته باشند، از رحمت و محبت خداوند محروم خواهند بود.
درست است که خداوند طبیعت را مقهور انسان آفریده و انسان را به عنوان جانشین خود در زمین قرار داده است، اما این به آن معنا نیست که او آزاد باشد تا هر گونه که مایل است رفتار کند. انسان در برابر خداوند و تمامی آفرینش مسئول است. او باید در برابر اراده خداوند تسلیم باشد و با صلح و صفا در کنار طبیعت زندگی کند. به عبارت دیگر، انسانی که جانشین خداوند در زمین است باید همواره در راه حفظ و سلامت طبیعت بکوشد.
حال باید بدانیم که منابع طبیعی نعمت‌های الهی است که متعلق به همه نسل‌های بشر است بنابراین باید به‌گونه‌ای مورد استفاده قرار گیرند که برای نسل‌های آینده نیز حفظ شوند.
پوشش گیاهی در جنگل‌ها و مراتع نقش مؤثری در نفوذ آب‌های حاصل از بارندگی به داخل زمین و پرآب شدن چشمه‌ها و قنات‌ها دارد و به‌دنبال آن خشکسالی و کمبود آب اتفاق نمی‌افتد بنابراین تمامی انسان‌ها در حفاظت از عرصه‌های طبیعی به‌عنوان نیاز آیندگان مسئول هستند.
فرهنگ‌سازی و افزایش مشارکت عمومی در حفظ منابع طبیعی راهکاری مناسب برای جلوگیری از تخریب و تعرض به منابع طبیعی و محیط زیست است همچنین اهمیت حفاظت از محیط زیست و منابع طبیعی به‌عنوان موهبت الهی باید برای اقشار مختلف جامعه تبیین شود.
و البته مسئولان در این رابطه آنگونه که باید به وظیفه خود عمل نکرده‌اند و شواهد نشان می‌دهد برنامه جامع و بلندمدتی برای حفظ و احیای محیط زیست در کشور وجود ندارد.
انتهای پیام