به گزارش ایکنا؛ جلسه اخلاق حجتالاسلام کاظم صدیقی شامگاه روز گذشته، 24 دیماه در مسجد جامع ازگل برگزار شد. صدیقی در ابتدا اظهار کرد: سوره صافات اولین سورهای است از سورههای قرآن که خداوند آن را با چند قسم آغاز کرده است. سوره صافات از سورههای مکی است. از خصایص سورههای مکی این است که مسائل اعتقادی مثل توحید و معاد در آنها بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. در سه آیه ابتدایی صافات خداوند به سه گروه قسم یاد کرده است: یکی به گروهی که در صفها کنار هم هستند. دوم به اموری که راه را صاف میکنند، موانع را بر طرف میکنند، فساد را میزدایند و شیاطین را تار و مار میکنند قسم خورده است. سومین چیزی که به آن قسم خورده تلاوتکنندگان ذکر خداوند است: «وَالصَّافَّاتِ صَفًّا فَالزَّاجِرَاتِ زَجْرًا فَالتَّالِيَاتِ ذِكْرًا؛ سوگند به صفبستگان كه صفى [با شكوه] بستهاند و به زجركنندگان كه به سختى زجر مىكنند و به تلاوتكنندگان [آيات الهى]».
وی ادامه داد: برای اینکه ذکرالله جلوه کند و بندگان خدا با تلاوت آیات الهی قلبشان را در حضور خدا ببینند و جانشان را خانه حق ببینند و نوای خدا و صدای خدا بر جانشان بنشیند و بر زبانشان جریان پیدا کند خداوند قسم سوم را به یادکنندگان ذکر خدا اختصاص داده است. وجود صفوف منظم و در همتنیده و وجود قدرتمند ضاجراتی که بر طرف کننده هر مانعی هستند مقدمه است برای اینکه امنیتی برای دل حاصل شود و دل آرام گیرد. بهترین یاد خدا ذکری است که از جانب خود خدا مطرح شده است. ما دعاهای بسیاری در اختیار داریم اما بهترین نوع ذکر همان ذکری است که از خدا به ما رسیده است. خداوند از قرآن کریم در آیات متعدد به عنوان ذکر یاد کرده است: «وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ؛ و قطعا قرآن را براى پندآموزى آسان كرديم پس آيا پندگيرندهاى هست» (قمر/40).
امام جمعه موقت تهران یادآور شد: هم کل قرآن کریم ذکر است و هم دعاهایی که در قرآن آمده است. یک بخش از سنگرنشینان صافات که خداوند به آنها قسم میخورد افرادی هستند که امیرالمومنین(ع) در خطبه همام از آنها یاد کرده است. ایشان میفرمایند: «اَمَّا اللَّيْلُ فَصافُّونَ اَقْدامَهُمْ تالينَ لاَِجْزاءِ الْقُرْآنِ يُرَتِّلُونَهُ تَرْتيلاً؛ به هنگام شب براى عبادت برپايند، در حالى كه اجزاى قرآن را شمرده و سنجيده تلاوت كنند.» طبق فرمایش امیرالمومنین(ع) این افراد اهل سحر هستند و به شبزندهداری و تهجد میپردازند. با این وجود خودشان را تنها نمیبینند و وقتی به نماز شب بر میخیزند خود را در صفوف ملائکه میبینند. این افراد مییابند که در دل شب چه غلغلهای است. آنهایی که مثل جیفه در بستر افتادهاند از این خبرها بیاطلاع هستند. در دل شب خیلی خبرها هست. فرشتگانی که این افراد را در دل شب بلند کردهاند و نور ذکر را در دلشان روشن کردهاند همه در کنار این افرادی که با خدا خلوت کرده قرار میگیرند و با او همنوایی میکنند.
نائب رئیس شورای مدیریت حوزه علمیه تهران تأکید کرد: ما بیخبریم از اینکه چه نیروهایی عرشی و آسمانی در همه امور با ما همدم و همراه هستند. خدای متعال ملائکه را به تماشای نماز سحرهای بندگان میفرستد و امیرالمومنین(ع) این مطلب را یافتهاند. به همین دلیل در خصوص پارسایان و بیداردلان میفرمایند: «اَمَّا اللَّيْلُ فَصافُّونَ اَقْدامَهُمْ». این بندهای که دل به خدا داده است و سیم قلبش با معبودش متصل شده است، خداوند هم خواص و ملائکه خودش را همراه او برای همخوانی با او فرو میفرستد. اینها در دل شب قرآن میخوانند، وقتی به آیات بهشت میرسند دلشان پر میکشد، وقتی به آیات عذاب میرسند دلشان آب میشود. آنگاه خود را بین خوف و رجا میبینند و به فرموده قرآن کریم: «يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَطَمَعًا؛ پروردگارشان را از روى بيم و طمع مىخوانند» (سجده/16).
وی ادامه داد: معنای دیگر صافاتی که خداوند به آنها قسم خورده است گروهی از ملائکهاند که همواره در محضر حق تعالی صف بندگی دارند. همه ملائکه کارشان عبادت است و هیچگاه فطور و سستی به آنها راه نمیدهد. عبادت ملائکه مختلف است: هم عبادت ذکری دارند و هم عبادت نفسی دارند. عبادت برخی ملائکه «حیا» است؛ یعنی از حیای خداوند سرشان را بالا نمیآورند. پیامبر اکرم(ص) هم اینگونه بودند و از روی حیا چشمشان را میبستند. سایر صفات ارزشی که خداوند برای بندگان مشخص فرموده است، گروهی از ملائکه در آن صف ارزشی ممحّز هستند. گروهی از ملائکه کارشان کرم است. گروهی از ملائکه کارشان آبروداری است. بر حسب روایات، ملائکهای وجود دارند که انتظار رسیدن فرمان الهی و تبعیت از آن را دارند و عبادتشان عبادت انتظار است. خود انتظار هم عبادت است. اینکه ما انتظار ظهور امام زمان(عج) را داریم عبادت است.
حجتالاسلام صدیقی در ادامه تصریح کرد: دیگر صفی که خداوند به آن قسم میخورد افرادی هستند که جان به کف گرفتهاند، دل از دنیا بریدهاند و به عشق از اهل بیت(ع) برای دفاع از حریم اهل بیت(ع) در مقابل دشمنان میایستند: «إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِهِ صَفًّا كَأَنَّهُمْ بُنْيَانٌ مَرْصُوصٌ؛ در حقيقت خدا دوست دارد كسانى را كه در راه او صف در صف چنانكه گويى بنايى ريخته شده از سرباند جهاد مىكنند» (صف/4).
انتهای پیام