«مظلومیت حوزه فرهنگ» عبارتی است که غالباً در هنگام ارائه لایحه بودجه از طرف دولت به مجلس از سوی کارشناسان و نخبگان فرهنگی و برخی نمایندگان مجلس به کرات در همه سالها شنیده شده و کم بودن بودجه حوه فرهنگ در قیاس با سایر حوزهها مسئلهای است که ربطی به شرایط تحریم و تنگنای اقتصادی ندارد و در شرایط گشایش و شکوفایی نیز همواره حوزه فرهنگ در آخرین اولویت قرار داشته است.
لذا مناسب است چرایی تبدیل حوزه فرهنگ به اولویت آخر دولتها و مجالس مختلف، با وجود تأکید فراوان بر فرهنگی بودن انقلاب اسلامی، مورد بحث و بررسی کارشناسان و صاحبنظران قرار گیرد.
دولتها در شعار دم از فرهنگ میزنند نه در عمل
حجتالاسلام والمسلمین حسین ابراهیمی، عضو جامعه روحانیت مبارز و نماینده اسبق مجلس، در گفتوگو با خبرنگار ایکنا درباره قرار گرفتن حوزه فرهنگ و دین در آخرین اولویت همه دولتها در لوایح بودجه سالیانه گفت: دولتها متأسفانه در عمل چندان به فرهنگ بهاد ندادهاند و فقط در شعار و سخنرانی از اهمیت مسئله فرهنگ دم میزنند. دولت سازندگی اعتقاد داشت فرهنگ نیاز به پول ندارد و نهادهای فرهنگی خودشان باید کار فرهنگی و تبلیغی کنند. دولتهای بعدی هم شعار فرهنگ دادند، اما عملاً توجه اندکی به فرهنگ جامعه کردند.
وی ادامه داد: امروز دولت اصلاً حاضر نیست به مجموعههای فرهنگی کمک خاصی کند و اگر اعتباراتی هم تصویب شود، تخصیص پیدا نمیکند. برای نمونه سال گذشته فقط 30 درصد بودجه حوزههای علمیه تخصیص پیدا کرد و این نشان میدهد کار فرهنگی به ویژه در حوزه دینی برای دولت اولویت ندارد.
فرهنگ در جامعه اسلامی زیربنای اقتصاد و سیاست است
حجتالاسلام ابراهیمی اظهار کرد: در حالی که فرهنگ برای جامعه اسلامی زیربنای اقتصاد و سیاست است، اما دولتهای پس از انقلاب به این امر مهم در حد شایسته و مطلوب توجه نکردهاند. اگر هم بودجهای به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اختصاص یابد، باز هم مباحث مربوط به فرهنگ قرآنی و دینی در اولویت آخر هستند و دیگر حوزههای فرهنگی مورد توجه بیشتری قرار میگیرند.
عضو جامعه روحانیت مبارز با بیان اینکه توجه به حوزه فرهنگ جلوی آسیبها در سایر حوزهها را نیز میگیرد، گفت: در واقع هزینه کردن در حوزه فرهنگ ثمرات پایداری دارد که قابل احصا نبوده و نباید تصور کرد که هزینه در بخش فرهنگ هدر دادن سرمایه و پول است.
وی با بیان اینکه توجه حداکثری دولتها به حوزههای اقتصاد و سیاست منحصر شده گفت: از طرفی بیشتر بودجه به امور جاری اختصاص دارد و یک بودجه برنامهای نیست. در واقع دولت آن قدر بزرگ است که 80 تا 90 درصد آن صرف اداره مجموعه دولت، اعم از سه قوه و پرداخت حقوق کارکنان میشود و با میزان باقیمانده عملاً برنامه خاصی را نمیتوان اجرا کرد. با این شرایط حتی اقتصاد کشور نمیتواند شکوفا شود و پروژههای عمرانی با کندی پیشرفت میکند یا گاه متوقف میشود.
فضاسازی سنگین علیه بودجه اندک نهادهای دینی با هدف ایجاد تقابل میان مردم و دین
حجتالاسلام ابراهیمی درباره برخی هجمهها در فضای مجازی درباره بودجه نهادهای دینی و بزرگنمایی اعتبارات این نهادها گفت: قطعاً پشت صحنه این فضاسازی معاندان و دشمنان نظام قرار دارند که با سوء استفاده از مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم به دنبال ایجاد فضای تقابلی میان مردم و نهادهای دینی و در نهایت با خود دین هستند.
وی ادامه داد: این در حالی است که بودجه اندکی به این نهادها اختصاص مییابد که بخش کمتری از آن هم در عمل داده میشود. با این حجم تبلیغات علیه بودجه نهادها و سازمانهای دینی و قرآنی، به عقیده من همان طور که حضرت امام(ره) و رهبر معظم انقلاب فرمودند، فضاهای دینی باید برنامه خود را از دولت جدا کنند.
عضو جامعه روحانیت مبارز در پایان اظهار کرد: تبلیغات و شبههافکنیها در این باره به حدی سنگین است که انسان تصور میکند تصمیمی وجود دارد که اصلاً دین و حوزه دیانت را در کشور محو کنند و شرایط به گونهای در حال پیش رفتن است که نهادهای دینی از گرفتن این اعتبارات پشیمان میشوند.
گفتوگو از مهدی مخبری
انتهای پیام