به گزارش ایکنا، فارس نوشت: در ایام شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) هستیم و مثل همیشه هیئتهای عزاداری در سطح شهر برپا شده است. میدانیم بسیاری از خانوادهها با فرزندان خردسالشان در مراسم عزاداری حضرت فاطمه (س) شرکت میکنند. هرجا هم که کودکان حضور داشته باشند، حتما بازی، گرسنگی، تشنگی، خستگی، بهانهگیری و گریه همراه آنهاست. ممکن است این مسائل بچهها در هیئت شما را آزردهخاطر و ناراحت کند و احساس کنید نمیتوانید بهراحتی عزاداری کنید. به بهانه شهادت حضرت زهرا و شروع شدن هیئات عزاداری، در این یادداشت میخواهیم به موضوع حضور کودکان در هیئتها و نوع برخورد و نگاه شما به این مساله بپردازیم.
تاثیر مثبت هیئت بر کودک بسیار زیاد است
همه ما میدانیم یک انسان از دوران جنینی صداهای محیط اطرافش را میشنود و به صداها واکنش نشان میدهد. پس میتوان نتیجه گرفت حضور کودکان در هیئتهای عزاداری و شادی اهلبیت از همان روزهای بدو تولد نیز بر آنها اثر مثبت میگذارد. بنابراین والدین حق دارند که بخواهند مدام فرزندانشان را به این محیطها بیاورند. شما باید خوشحال باشید که نسل آینده جامعه ما متشکل از این بچههاست و حتی باید از چنین والدینی که سختی حضور در هیئت با کودکان را متحمل میشوند، سپاسگزار نیز باشید.
نیاز مادرها را درک کنید
اگر خودتان فرزندی ندارید، تلاش کنید شرایط دیگران را درک کنید و به راحتی مادران را مورد قضاوت قرار ندهید. سعی کنید خودتان را به جای مادری بگذارید که یک یا چند فرزند دارد و میخواهد در مجالس عزاداری اهلبیت شرکت کند و از آن بهره ببرد. لحظهای به این فکر کنید که حتی ممکن است به دلیل محدودیتها و فشارهایی که به واسطه مادر شدن و پرورش فرزندان به او وارد شده است، بیش از شما و بقیه حضار، به شرکت در این هیئتها نیاز داشته باشد. بنابراین مدام با نگاههای عصبی و زیر لب اعتراض کردن، موجب رنجش آن مادر نشوید.
تاثیر لبخند را فراموش نکنید
سعی کنید در هیئتها به مادری که کودکش در حال گریه کردن است، لبخند بزنید و به او بگویید که آیا کمک میخواهد یا نه؟ این لبخند سادهی یک ثانیهای میتواند تایید محکمی باشد برای مادری که در هیئت شرکت کرده است و دلش قرص شود که اطرافیان نه تنها از حضور کودکش آزار نمیبینند، بلکه در دلشان یک آفرین نیز نثار او و زحمتهایش میکنند.
تذکر نابجا، نگاه معنادار و توجه منفی، ممنوع!
متاسفانه در هیئتهای عزاداری زمانی که یک کودک بازی و سر و صدا میکند، خیلی از افراد شروع میکنند به بهانهگیری. یا حتی وقتی نوزادی گریه میکند، اطرافیان به مادر نوزاد تذکر میدهند یا طوری به مادر نگاه میکنند که گویی حقی از آنها ضایع شده و مادر آن کودک مقصر است. بله، کاملا درست است که والدین باید کودکان را در هیئتها به نحوی کنترل و مدیریت کنند که مزاحم بهرهگیری سایرین از عزاداری نشود، اما فراموش نکنید بیشتر اعمال و رفتار بچهها، غیرقابل پیشبینی است و همیشه نمیتوان آنها را کنترل کرد. سعی کنید حق شرکت و فیض بردن از این مراسمها را برای مادرانی که کودکان خردسال دارند، نیز قائل شوید. اگر کودکی گریه کرد، نگاهتان را به سمت مادر و کودک نچرخانید و به آنها زل نزنید و شروع به پرسیدن سوال و ارائه راهحل برای آرام کردن کودک نکنید. با این رفتار شما مادر معذب میشود و آرامشش را از دست میدهد. به مادر اجازه دهید خودش اوضاع را کنترل کند.
تصویر اهلبیت را خدشهدار نکنید
ممکن است سر و صدای بچهها در هیئت، مانع تمرکز شما برای عزاداری و عبادت شود. آرامش خودتان را حفظ کنید و فراموش نکنید میزبان این هیئتها کسی نیست جز اهل بیت (ع). هرگز نباید با یک رفتار بد، اخم و حتی نگاه سنگین، دل کسی را بشکنید و تصویر ذهنی بچهها و والدینشان را از ائمه خراب کنید.
از وضعیت موجود به بهترین وجه، بهره برید
هوشمند و آگاه باشید و از دل بدترین شرایط موجود، بهترین اتفاق را خلق کنید و بالاترین بهره را ببرید. شما همیشه در هیئتهای عزاداری شرکت میکنید و برای اهلبیت اشک میریزید. با خودتان فکر کنید، حال که در وضعیتی قرار گرفتهاید که بچه یا بچههایی کنارتان نشستهاند و با سر و صدای بازی یا گریهشان نمیگذارند مثل همیشه عزاداری کنید، بهترین کاری که میتوانید انجام دهید، چیست؟ آیا قرار گرفتن در این شرایط بهترین زمان برای تمرین خصیصهای نیست که در ائمه اطهار وجود داشت؟ از این شرایطِ به ظاهر بد استفاده کنید و «مهربانی با کودکان» را تمرین کنید و ببینید چقدر در مقابل کودکان صبورید؟ شما چند دقیقه میتوانید شبیه ائمه باشید؟
هدایا و خوراکیهای کوچک در کیفتان داشته باشید
همیشه در کیفتان هدایای کوچک مانند بادکنک یا خوراکیهایی مثل شکلات و آبنبات داشته باشید و به کودکانی که اطراف شما نشستهاند، هدیه بدهید. به این ترتیب احتمالا برای چند دقیقه بچهها سرگرم و در نتیجه آرام میشوند و از آن مهمتر اینکه، شما موفق به ثبت خاطرهای خوب از هیئتهای عزاداری اهلبیت در ذهن یک کودک شدهاید. کسی چه میداند؟ شاید همین کار به ظاهر کوچک شما بهترین اتفاقِ حضور شما در آن چند ساعت، چند شب یا حتی چند سالی باشد که در هیئت حضور داشتهاید!
انتهای پیام