حجتالاسلاموالمسلمین سیدجواد عظیمی، استاد قرآن کریم، در گفتوگو با ایکنا از قم، گفت: شهریورماه سال 78 چهار نفر از حافظان قرآن و همراهان آنها در مسیر بازگشت از سفر مشهد مقدس جان خود را از دست دادند و در ایام شهادت حضرت زهرا(س) در قم به خاک سپرده شدند.
وی افزود: یکی از این حافظان، غلامعلی شاکرینیا، مدرس و حافظ قرآن کریم بود؛ دیگر از دسترفته این کاروان روحالله قادری، حافظ و طلبه بسیجی بینظیر و دیگری محمد محمدی، آیت اللهی فرزند مرحوم حجتالاسلاموالمسلمین آیتاللهی، از حفاظ و بسیجیان کم نظیر بود که هر کدام از آنها شاخصههای ارزشمندی داشتند.
مرحوم روحالله قادری
وی تصریح کرد: مرحوم قادری در زمانی که بنده مدیر کانون امام جواد(ع) قم بودم هفت جز از قرآن را حفظ بود و پس از ثبت نام در کلاس حفظ این مرکز تا جزء 15 قرآن را حفظ کرد؛ وی استعداد بسیار عجیبی در زمینه حفظ و روشهای حفظ و تثبیت حفظ داشت.
این استاد قرآن بیان کرد: پس از برگزاری یکسری کلاسهای قرآن ایشان را بهعنوان مدرس به این کلاسها فرستادم و ایشان نیز در کلاسداری و تربیت شاگردان بسیار موفق بود؛ همچنین وی تقید خاصی به استفاده از مفاهیم اهل بیت(ع) در تدریس داشت.
وی یادآور شد: ایشان علاقه خاصی به حضرت زهرا(س) داشت و نکته جالب این است رحلت این طلبه قرآنی نیز در همان روزها انجام شد و در ایام شهادت حضرت زهرا(س) نیز به خاک سپرده شد.
عظیمی بیان کرد: وی اخلاق قرآنی کاملی داشت؛ به این نحو که مثلاً گاهی که در جمع مربیان قرآنی حضور مییافت جمع را به جای مباحث فرعی و سخنان گفت و شنود کمثمر به سمت مباحث علمی و قرآنی میبرد.
وی گفت: شیوه وی نیز آن بود که به محض ورود یک سؤال چالشبرانگیزعلمی ـ قرآنی مطرح میکرد و جمع را به حرف میآورد و کل بحث جمع درباره همان مسئله سامان میگرفت.
این استاد قرآن بیان کرد: نکته دیگر آن بود که ایشان تعلق خاطر خاصی به نظام و انقلاب و شخص مقام معظم رهبری داشت؛ همیشه در کلاس درس نیز از ایشان سخن میگفتند و مبانی نظام و انقلاب را برای شاگردان تبیین میکرد؛ بهعنوان مثال به یک آیه میرسیدند بحث تفسیری مقام معظم رهبری را نیز بیان میکردند.
وی گفت: مرحوم قادری همیشه به شکل غیرمستقیم این مباحث را بیان میکرد و نگاه بسیار ژرف و دقیق علمی نیز در مسائل مختلف داشت؛ ایشان به شکل غیرمستقیم این مباحث را بیان میکرد البته در ضمن، شوخطبع هم بود و شخصیت بسیار جذابی داشت ولی هیچ وقت کسی را با دست و زبانش آزار نمیداد؛ لطیفههایش کسی را آزار نمیداد بلکه لطف داشت؛ وقتی ایشان از دست رفتند بسیار متاثر شدم و اصلا رفتن ایشان را باور نمیکردم.
محمدمهدی آیتاللهی
عظیمی اظهار کرد: محمدمهدی آیتاللهی دیگر حافظ قرآن بود که در این سفر نورانی و در مسیر بازگشت به قم جان خود را از دست داد؛ وی از سوم راهنمایی به همراه پدر مرحومش به کانون امام جواد(ع) آمد و پدر ایشان با لحن قرآنی بیان کرد که «علَمِ القرآن»؛ یعنی به فرزند من قرآن بیاموز.
وی گفت: ایشان هم به محض حضور در کلاسها تقید خاصی به تعلیم قرآن داشت و از همه افراد زودتر به کلاس میآمد و میگفت که همانگونه که انتظار نماز ثواب دارد پس انتظار برای تعلیم قرآن نیز همین مقام را دارد و باید به آن احترام گذاشت.
وی اظهار کرد: ایشان علاقه خاصی به یاد گرفتن مباحث داشت و میگفت که فرصت چندانی ندارم و بعد از چند سال باید به دانشگاه بروم و میخواهم در همین مدت حافظ قرآن شویم تا وقتی به دانشگاه میروم روی دانشجویان دیگر نیز تأثیر قرآنی بگذارم.
عظیمی بیان کرد: وی در حفظ قرآن بسیار توانمند بود؛ بهطور کلی خانواده مرحوم آیتاللهی، حافظ بسیار قوی داشتند و ایشان نیز چنین خصلتی داشت؛ یعنی پس از چهار بار قرائت یک آیه آن را کاملاً حفظ میشد؛ پس از تلاوت و تحویل درس نیز به کل قرائات و محفوظات شاگردان دیگر توجه داشت و تا آخر کلاس در محل تدریس حضور داشت.
وی گفت: آقا مهدی در روزهای جمعه هم که پیاده از پل توحید به سمت نماز جمعه قم حرکت میکرد در مسیر با دوستان خود محفوظات را تحویل میداد؛ به طور کلی برنامه حفظ قرآن جزو برنامه روزمره ایشان بود؛ حتی پس از اینکه 12 جز قرآن را حفظ کرده بود برای تحصیل به گیلان رفت و در همان دانشگاه نیز سه جزء دیگر را حفظ کرد؛ همچنین او قرآن را با صدای رسا و بلند میخواند.
غلامعلی شاکرینیا
این استاد قرآن بیان کرد: مرحوم شاکری نیا از اساتید قرآن بود که روح بسیار بزرگی داشت و هر آنچه باور داشت عمل میکرد؛ محال بود که ایشان یه چیزی را باور داشته باشد و انجام ندهد و یا مسئلهای مکروه هم باشد و آن را انجام دهد.
وی گفت: به یاد دارم که در یک برنامه همخوانی قرار بود که آقایان و بانوان اجرایی داشته باشند و ایشان بهدلیل این که ممکن است صدای بانوان کمی بیشتر از صدای آقایان به گوش برسد به دیدار استاد عزیزی که مسئول مهد قرآن بود رفت و از ایشان خواست که از اینکار صرفنظر کند.
وی تصریح کرد: ایشان روش مباحثه قرآنی در حفظ را با شیوهای جالب ابداع کرد و قرآنآموزان وی از موفقترین حافظان قرآن کریم بودند و روح تقوا در وجود این طلبه قرآنی موج میزد.
وی یادآور شد: در آن حادثه جانگذار که دو استاد قرآن و فرزند یکی از بانوان قرآنی نیز به رحمت الهی رفتند موجی از غم و افسوس جامعه قرآنی و دلسوزان و شاگردان و اساتید قم را فراگرفت چون جای خالی برخی انسانها به این راحتی پر نخواهد شد.
وی با ذکر این مطلب که در حق این قرآنیان به خصوص این سه حافظ قرآن کملطفی بسیاری در عرصه رسانهای و فرهنگی شده است، گفت: این افراد، افراد برگزیدهای بودند که اگر امروز در جامعه قرآنی کشور و استان حضور داشتند برکات ماندگاری از خود به جای میگذاشتند که در زمان حیات خود نیز چنین کردند؛ مهد قرآن پیش از تعطیل شدن یک مراسم یادبود برای آنها برگزار کرد اما دیگر خبری از هیچ حرکت فرهنگی در این زمینه نشد.
عظیمی بیان کرد: جامعه ما نیازمند الگو و پاسداشت افرادی است که راه را به جوانان امروز نشان میدهند؛ امروزه سلبریتیهای سینمایی و هنری و برخی افراد ناهنجار در جامعه در رسانهها حضور چشمگیر دارند ولی قطعا حق جوانان ما چنین الگوهایی نیست بلکه آنها باید با شناخت این چهرههای مظلوم که در اوج جوانی این چنین پایمرد در راه قرآن و دین حرکت کردند، مسیر خود را بیابند.
انتهای پیام