عالم بر مبنای عشق بنا شده است

به گزارش ایکنا از هرمزگان، در دنیای واژه‌ها با تمام تضادهایش کلمه‌ای سه‌حرفی با نام «عشق» تمام اذهان را به خود مشغول کرده است، حسی که معنایش دوست داشتن است حال آن فرد باشد یا چیزی احساسی عمیق و یا جاذبه‌ای شدید، هنگامی که آن را بیان می‌کنی با واکنش‌ها متفاوتی از سوی افراد مواجه می‌شوی، احساسی که حصار‌ها را در هم می‌شکند و نیرو‌های بسته و مهار شده را به فعل تبدیل می‌کند و حتی ذهن شخصیت‌های متفکر بشری را به خود مشغول کرده تا جایی که حافظ در شعرش می‌گوید: هرگز نمیرد آن‌که دلش زنده شد به عشق و مولانا نیز می‌گوید: زاده است مرا مادر عشق از اول. صد رحمت و آفرین بر آن مادر باد؛ آری محبت این آینه جهان‌نمای عشق الهی هر جا که بتابد رنگ‌های خاکستری را به دور می‌ریزد و رنگی جدید به آن می‌دهد و شوقی عجیب را در دل برمی‌انگیزد.‌
می‌گویند اسلام دین محبت است لکن محبتی که بر معرفت متکی و پیامبر اسلام محمد مصطفی‌(ص) پیام محبت است، حال این پرسش‌های فرعی در ذهن پدیدار گشته و ذهن را به خود مشغول می‌دارد که محبت و عشق به چه معنا و مفهومی است؟ و آیا در کلام نبوی‌(ص) از عشق سخن به میان آمده است؟ و اگر محبت وجود دارد، دارای چه اقسام و گونه‌ای است؟ و جان کلام عشق چیست؟
با طرح این سؤالات به سراغ عضو هیئت علمی دانشگاه هرمزگان و رئیس حوزه علمیه خواهران استان هرمزگان می‌رویم.
حجت‌الاسلام‌والمسلمین محمد عبادی‌زاده، مدیر حوزه علمیه خواهران استان هرمزگان در گفت‌وگو با ایکنا از هرمزگان، اظهار کرد: یکی از مقوله‌های بسیار مهم که نیاز به بحث و بررسی و تحقیق دارد مسئله عشق در اسلام است.
عشق همان مقوله حب است
مدیر حوزه علمیه خواهران استان هرمزگان بیان کرد: آنچه ما در گفتار بزرگان در مقوله عشق طرح موضوع می‌کنیم این است که عشق در چهار معنا به کار می‌رود، قبل از آنکه اقسام و موارد آن را مطرح کنم ابتدا به معنای لغوی واژه عشق می‌پردازم، که در لسان اهل لغت آن را معادل حب می‌دانند؛ بله عشق از مقوله حب است، اما حب سلسله مراتبی دارد در عالی‌ترین مرحله آن‌که حد مفرط حب به عشق تعبیر می‌شود. پس حب و دوستی در مراحل متعارف آن به محبت و دوستی یاد می‌شود و در مرحله اعلا و بالای آن‌که حد افراط حب است که «عشق» تعبیر می‌شود.
حجت‌الاسلام‌والمسلمین عبادی‌زاده تصریح کرد: عشق همان مقوله محبت است، اما نه محبت ساده و بسیط بلکه محبتی که در عالی‌ترین مرحله آن‌که در شخصیت انسان‌ها تجلی پیدا می‌کند، عشق می‌گویند؛ با توجه به این توضیح عشق را می‌توان در چهار مقوله بررسی کرد که نخستین مرحله و پایین‌ترین حد آن عشق طبیعی می‌گویند که گاهی نیز عشق حیوانی تعبیر می‌کنند.
مدرس حوزه و دانشگاه بیان کرد: در جامعه بشری به اشتباه بیشتر مقصود از عشق مقوله طبیعی حیوانی است که هیچ‌گونه منشأ عقلانی ندارد، در آنجا عاشق صرفاً به دنبال ارضای غریزه و شهوات انسانی خود است و این مقوله درستی نیست که ما تمام تجلی عشق را عشق حیوانی و نفسانی بدانیم.
عضو هیئت‌ علمی دانشگاه هرمزگان‌ با بیان اینکه عشق طبیعی افسار گسیخته است، اظهار کرد: اینجا عاشق به‌دنبال بی‌عفتی است و حتی حریم‌های عفت، حیا، خانواده‌ها و حریم‌های عزت انسانی را لگدمال می‌کند از این جهت عشق حیوانی یک عشق مذموم و بدون حد و مهار است.
وی با تأکید بر اینکه عشق یا حقیقی یا مجازی است، اضافه کرد: در مقابل عشق حیوانی «حقیقی» عشقی با نام «مجازی» است که عشق مجازی را می‌توان طبقه‌بندی کرد.
عالی‌ترین تجلی عشق، عشق حقیقی است
مدیر حوزه علمیه خواهران استان هرمزگان با بیان اینکه بخشی از اقسام عشق مجازی مربوط به همان عشق حیوانی است، اظهار کرد: عشق انسان‌ها به عالم طبیعت اینجا می‌تواند متعلق انسان و یا غیر انسان باشد.
حجت‌الاسلام‌والمسلمین عبادی‌زاده افزود: عشق ورزیدن به جمال زیبا همیشه سرمنشأ حیوانی و نفسانی و غریزی ندارد بلکه می‌تواند سرمنشأ عقلانی نیز داشته باشد مانند عشق به مادر و عشق به فرزند همه این‌ها می‌تواند سرمنشأ عقلانی برای آن در نظر گرفت و آن متعلق به انسان است.
عضو هیئت‌ علمی دانشگاه هرمزگان ابراز کرد: گاهی شما تمام وجودتان عشق به فردی که صاحب کمالات است می‌شود، در واقع عشق شما به آن کمال تعلق‌ گرفته است؛ اما کمالی که در انسان و در یک بشر تجلی پیداکرده است.
پژوهشگر علوم دینی گفت: عشق روحانی عشقی است که با برخورداری از آن انسان به سمت خوبی‌ها و کمال سعود می‌کند.
وی افزود: عالی‌ترین تجلی عشق، عشق به صفات خدا، به افعال الهی است و از این‌جهت انسان در مواردی به گونه‌ای عمل می‌کند که تمام تجلی محبت را در آنجا خرج کرده و نثار به معشوق حقیقی می‌کند.
عشق مختص به انسان نیست
حجت‌الاسلام‌والمسلمین عبادی‌زاده تصریح کرد: جملاتی را که گاهی در کلمات عرفا می‌شنویم مانند ابن‌سینا که به عشق نگاه زیبایی دارد که می‌‎گوید: عالم بر مدار عشق می‌چرخد و عشق مختص به انسان نیست تمام موجودات عالم بهره‌ای از را دارند اگر این‌گونه نبود اصلاً عالم قوام پیدا نمی‌کرد.
وی افزود: چرخش وجود آدمی و هستی بر مدار وجود عشق است و به همین دلیل بزرگی گفت: اگر می‌بینیم الکترون‌ها و پروتون‌ها به دور هسته و مدار می‌چرخند و شیدایی می‌کنند این خود نشان یک جذبه یا همان «عشق» دارد که خو در را دور از هسته نمی‌کند و برمدار هسته می‌چرخند.
عالم طبیعت بر مبنای عشق بنا شده است
عضو هیئت‌ علمی دانشگاه هرمزگان با تأکید بر اینکه عالم طبیعت بر مبنای عشق و حب بنا شده است، اظهار کرد: اگر ما می‌بینیم که این عالم جذبه دارد به این معنا است که سرمنشأ عشق خدای متعال است.
مدرس حوزه و دانشگاه خدای متعال همه هستی را برمدار «عشق» بنا کرده است، اضافه کرد: اگر عشق حقیقی آن کمال مطلق «خدا» نبود این عالم خلقت سراپا نبود و نمی‌توانست به وجود آید و اگر به وجود آمده بر آن مبنا است.
حجت‌الاسلام‌والمسلمین عبادی‌زاده با اشاره به اینکه عشق و حب خدا به مخلوقاتش باعث شد این عالم هستی شکل بگیرد، تصریح کرد: مگر می‌شود خدا که خالق هستی است نسبت به مخلوق خود حب نداشته باشد و او را خلق کند.
قبل از خلقت موجودات «عشق» خدا به موجود تعلق‌گرفته است
وی با بیان اینکه قبل از خلقت موجودات عشق و حب خدا به موجود تعلق‌ گرفته است و سبب ایجاد این عالم حب بوده است، ابراز کرد: شیخ‌الرئیس ابن‌سینا عشق را به‌عنوان علت وجود تمام موجودات می‌شمارد و آن را محبتی می‌داند که مختص به انسان نیست بلکه به تمام موجودات تعلق‌ گرفته است.
این مقام مسئول ادامه داد: خوب بنگرید خواهید دید در تعابیر نورانی روایی داریم که می‌گوید «ان الله جمیل و یحب الجمال» خدا زیباست و زیبایی را دوست دارد و «ان الله جمیل» خدایی که زیبا است «یحب الجمال» است زیبایی‌ها را دوست دارد.
عشق‌آفرین خود عاشق و معشوق است
عبادی با بیان اینکه عشق‌آفرین خود عاشق و معشوق است، تأکید کرد: مگر می‌شود مرکز عشق و زیبایی، زیبایی‌ها را دوست نداشته باشد؛ و یا خداوند تبارک‌وتعالی زیبا نباشد و این‌همه زیبایی‌ها از او خلق شود.
وی اشاره کرد: انسان به‌عنوان مخلوق زیبا است گل دریا زیباست طبیعت آسمان‌ها ستارگان زیبا هستند و این‌همه زیبایی‌ها باید یک سرچشمه داشته باشند.
وی بابیان اینکه سرمنشأ زیبایی‌ها خداست، افزود: اینجاست که می‌توان به این مطلب پی برد که زیبا آفرین خود زیبا است.
عضو هیئت‌علمی دانشگاه هرمزگان با تأکید بر اینکه عشق خدای متعال به مخلوقات و موجوداتش در مرحله خلقت و هم در مرحله دوام تعلق‌گرفته است، افزود: و سبب گشته تا مخلوقات صرف‌نظر از خوبی‌ها و بدی‌ها و جلوه‌های ارزشی ایجاد شود.
مدیر حوزه علمیه خواهران استان هرمزگان ادامه داد: اگر نگاه کنیم خداوند به موجود خودش عشق می‌ورزد صرف‌نظر از اینکه این انسان حسین‌ابن‌علی یا شمر است و بدون در نظر گرفتن تمام این‌ها یک‌چیزی به نام مخلوق به نام موجود است.
حجت‌الاسلام‌والمسلمین عبادی‌زاده ابراز کرد: مرحله بغض الهی نصبت به این موجود مربوط به افعالی است که از این موجود سرزده است و غضب می‌کند و تفاوتی ندارد این موجود هابیل باشد یا قابیل پس بنابراین هنگامی‌که از آن قوام عالم هستی دم می‌زنیم می‌بینیم عشق تجلی پیدا کرده است.
عضو هیئت‌علمی دانشگاه هرمزگان بیان کرد: تمام عشق‌ها در عالم محدود و متناهی است و تنها یک عشق نامتناهی وجود دارد؛ آن عشق نامتناهی و عشق به خداوند است و اگر انسان‌ها از آن دور باشند به عشق نرسیده‌اند، لذا ما تمام اقسام عشق را در مرحله مجاز داریم.

عشق حیوانی مدیریت‌شده زمینه‌ساز عشق حقیقی است
مدیر حوزه علمیه خواهران استان هرمزگان‌ گفت: بعضی‌ها فکر می‌کنند از عشق مجازی به عشق حقیقی برسد درست است، اما از کدام اقسام عشق مجازی، عشق عقلانی و عشق روحانی است یا منظور عشق طبیعی حیوانی مهار شده است.
حجت‌الاسلام‌والمسلمین عبادی‌زاده‌ اظهار کرد: چرا گفته‌اند هر کس ازدواج کرد نصف دینش را کامل کرده است؟ معلوم می‌شود عشق حیوانی مدیریت‌شده تحت فرمان‌ها خداوند باری‌تعالی که آن را ازدواج تعبیر می‌کنیم خود این می‌تواند زمینه عشق حقیقی را ایجاد کند.
پژوهش‌گر علوم دینی با اشاره به اینکه عشق عقلانی به معرفت و زیبایی آثار ذات اقدس الهی مانند در یا کوه و تمام جهان پیرامون می‌تواند زمینه‌ساز عشق حقیقی باشد، گفت:عشق انسان به پدر مادر و همسر همنوع و هم‌وطن به انسان حتی صرف‌نظر از اینکه این انسان چه کسی است این‌ها می‌تواند انسان را به عشق حقیقی یعنی انسان برساند.
عضو هیئت‌علمی دانشگاه هرمزگان بابیان اینکه عشق‌های مجازی همراه باتقوا سودمند است، افزود:اگرچه ممکن است عشق مجازی در شرایط خواص باعث ایجاد تلنگر‌هایی شود و انسان را به عشق حقیقی برساند، اما عشق مجازی سرگشته که به بی‌عفتی معنا می‌کنیم هیچ‌گاه به عشق حقیقی «خدا» نمی‌رسد.
حجت‌الاسلام‌والمسلمین عبادی زاده با تأکید بر اینکه بی‌عفتی هیچ‌گاه نمی‌تواند سرچشمه حب الهی باشد، افزود: هر کس که به دنبال عشق حقیقی است باید به دنبال عشق معقول باشد و حقیقت عشق را جستجو کند.
مدیر حوزه علمیه خواهران استان هرمزگان در پایان گفت: در داستان‌ها آمده است که زلیخا از عشق مجازی به عشق حقیقی رسید؛ آری درست است، ولی زلیخا در مرحله اول آن هنگام که مشغول برنامه‌های حیوانی و سرکش خود بود متوجه خدا نشد، هنگامی به حقیقت عشق رسید که دیگر اثری از عشق حیوانی نبود و آن عشق بود که زلیخا را نجات داد.

انتهای پیام.