حجتالاسلاموالمسلمین علیمراد کیانی، مدرس و فعال فرهنگی در گفتوگو با ایکنا از همدان، اظهار کرد: شخصیت حضرت فاطمه(س)، در ابعاد سیاسی و اجتماعی شخصیت ممتاز و برجستهای است، به گونهای که بهترین الگو برای زنان عالم در تمام زمانهاست.
وی افزود: پیامبر اعظم(ص) در مدح اهل بیت(ع) بهطور ویژه حضرت زهرا(س) میفرمایند: «اگر قرار بود حلم به صورت مردی جلوه کند همانا آن، علی بود، اگر قرار بود فضل به صورت شخصی تجلی یابد همانا آن، حسن بود، اگر قرار بود بخشندگی صورتی داشته باشد همانا آن، حسین بود و اگر قرار بود حسن و خوبی شکلی داشته باشد همانا آن، فاطمه بود؛ بلکه فاطمه فراتر از خوبی است به درستی که دخترم فاطمه بهترین اهل زمین است در شرافت و کرامت».
حجتالاسلام کیانی اضافه کرد: آن کس که قرار است نماد همه زیباییها باشد باید همه ابعاد زندگیاش الگوی زیباییها باشد، تولدش، تربیت و ازدواج و پرورش فرزندانش، ایمان و مبارزاتش در مقابله با شرک و الحاد و سرانجام دفاع از حریم ولایت تا پای جان.
این فعال فرهنگی ادامه داد: فاطمه(س) دختری است که تربیتشدگان دامان او باید ادامهدهندگان مسیر نبوت و تکمیلکنندگان امامت و ولایت باشند به همین سبب لقب امالائمّه میگیرد، فاطمه(س) از نسل رسولی است که خداوند دربارهاش فرموده «همه چیزها را برای تو و تو را برای خودم آفریدم».
وی گفت: فاطمه(س) کسی است که قبل از به دنیا آمدن، بشارت تولّدش را خداوند در معراج، به پیامبر(ص) داد و فرمود «ای پیامبر خداوند [ولادت] فاطمه را از خدیجه، دختر خویلد به تو بشارت میدهد» پس از آن جبرئیل نازل میشود و از ناحیه پروردگار به پیامبر(ص) دستور میدهد، چهل شبانهروز از حضرت خدیجه(س) دوری کند.
کیانی ابراز کرد: پیامبر(ص) بدون این که واقعیت امر را به حضرت خدیجه(س) اطّلاع دهد، دستور الهی را اجرا کرد و در روزهای آخر ماموریت، عمّار یاسر را به خدمت خدیجه(س) فرستاد و به او فرمود به خدیجه بگو گمان نکن که من از تو بریده و تو را رها کردهام، بلکه پروردگارم برای اجرای آن به من دستور فرموده است.
وی گفت: پیامبر(ص) در این چهل روز در خانه فاطمه بنت اسد مادر امیرالمؤمنین(ع) بود و روزها را، روزه و در شب به عبادت مشغول بود پس از سپری شدن چهل روز جبرئیل(ع) فرود آمد و گفت «ای پیامبر، خداوند به تو دستور میدهد که برای هدیه و تحفه او آماده شوی»؛ پیامبر (ص) به او فرمود «تحفه پروردگار چیست؟» جبرئیل گفت «من به آن آگاهی ندارم» در آن وقت، میکائیل فرود آمد و با او ظرفی بود که با پارچهای از سندس پوشیده شده بود، آن را جلوی پیامبر(ص) گذارد.
دستور خداوند به پیامبر(ص) برای خوردن غذای بهشتی
این فعال سیاسی بیان کرد: جبرئیل به پیامبر(ص) گفت «پروردگار به تو دستور میدهد که از این غذا افطار کنی»؛ پیامبر اکرم(ص) روی ظرف را برداشت در آن، خوشهای خرمای تازه و خوشهای انگور بود، رسول خدا از آنها میل فرمودند. بعد از آن، آب نوشید تا سیراب شد.
کیانی بیان کرد: حضرت علی(ع) میفرمایند: «روش پیامبر(ص) این بود که هنگام افطار به من دستور میداد در را باز کنم تا اگر کسی میخواست غذا بخورد، وارد شود؛ ولی در آن شب به من فرمودند کنار در بنشین و کسی را راه نده؛ زیرا خوردن این طعام بر غیر من حرام است.»
این مدرس حوزه اظهار کرد: پس از آنکه پیامبر(ص) از آن غذای بهشتی و الهی خورد، برخاست تا برای نماز آماده شود، جبرئیل او را از نماز خواندن منع کرد و به او فرمود: اکنون وقت نماز نیست؛ بلکه باید به خانه خدیجه(س) روی و با وی همبستر گردی، خداوند اراده فرموده که امشب از صلب شما فرزندی پاک بیافریند، رسول خدا(ص) بهدنبال این فرمان، فوری به طرف خانه خدیجه(س) رفت.
وی افزود: در آن شب، نطفه حضرت فاطمه(س) به امر الهی از صلب نبوّت منعقد شد، دوران حمل گذشت و برخی روزها نوزاد داخل رحم با مادر حرف میزد و این نوید تولد فرزندی پاک و برگزیده را میداد، تا اینکه دوران حمل رو به پایان و زمان زایمان فرارسید حضرت خدیجه(س) سراغ زنان قریش و بنیهاشم رفت و برای پرستاری کمک خواست.
کیانی افزود: زنان قریش گفتند چون حرف ما را گوش ندادی و با محمد یتیم ابوطالب در حالی که فقیر بود ازدواج کردی نمیتوانیم از تو پرستاری کنیم خدیجه(س) با شنیدن این حرفها ناراحت و در فکر فرو رفت، که ناگهان چهار زن سبزهرو، و قدبلند به دیدنش آمدند.
این فعال فرهنگی ادامه داد: حضرت خدیجه(س) از آنان ترسید یکی از آنان گفت نترس ما فرستادگان خدا و خواهران تو هستیم، نام ما ساره، آسیه، مریم دختر عمران و صفورا خواهر حضرت موسی(ع) است، خدا ما را فرستاده تا مراقب تو باشیم، سرانجام کوثر نبی در بیستم جمادیالثانی سال پنجم بعثت متولد شد آری فاطمه کوثر نبوت است.
وی افزود: اوست که خدا قبل از خلقتش وعدهاش را به پیامبر عظیمالشان اسلام داد «انا اعطیناک الکوثر» او ام ابیهاست در عین اینکه دختر رسول است برای خدمت به پدر نقش مادر را ایفاء میکند، فاطمه پاره تن نبیالله است و میوه قلب وی، چنانچه به امیرالمؤمنین(ع) عرض میکند «من میوه قلب پیامبر(ص) و عضوی از اعضای او و شاخه ای از شاخههای آن و دختر سدرهالمنتهی هستم».
بهترین خلق بشر برای تولد فاطمه(س)
کیانی ادامه داد: فاطمه کسی است که بهترین خلق بشر، مأمور است برای تولدش شکرانه الهی به جا آورد و نماز بخواند و شتر قربانی کند، «فَصَلِ لِرَبِکَ وانحَر»، تولد اوست که نوید بخش ابتر بودن دشمنان رسول است «اِنَ شانِئَکَ هُوَ الابتَر».
این مدرس دانشگاه ابراز کرد: آری این فاطمه است که در خانه نبوت متولد شد و تمام دوران کودکی را در کنار ختمی مرتبت گذراند و همراه او مشغول یک مبارزه اعتقادی با شرک و ترویج فرهنگ توحیدی بود، او همان کودکی بود که در دوران کودکی، سختیهای مبارزه خصوصا محاصره اقتصادی و اجتماعی و درد از دست دادن مادر را در کنار پیامبر(ص) با تمام وجود لمس کرد.
وی عنوان کرد: فاطمه(س) در کنار بدترین تهدیدات مهاجرت به مدینه را آغاز کرد و مشقت هجرت و دوری از وطن را به جان خرید و در اوج قربت به ازدواج با جوان مردی در آمد که عصمت عظما بود و اگر نبود وجود چنین جوان مردی، هم کفوی برای فاطمه یافت نمیشد، شوهری که تمام زندگیاش مجاهدت در راه خدا بود، هیچ سالی نبود که در دفاع از حریم دین در میادین نبرد حضور نداشته باشد
کیانی اضافه کرد: حضرت زهرا(س) افسر شکستناپذیر و گرهگشای لشگر اسلام در میدان رزم بود و حضرت فاطمه(س) کسی است که در امر جهاد حامی همسر خود بود، فاطمه(س) کسی بود که در زندگی مشترک بنا را بر تفاهم گذاشت طوری که در شب اول ازدواج در فکر فرو رفته، وقتی امیرالمؤمنین(ع) علت را از ایشان جویا میشود، میفرمایند «من از خانه پدرم به این جا منتقل شدهام و روزی از این جا به سرای آخرت منتقل میشوم».
این فعال سیاسی ابراز کرد: این سخن حضرت زهرا(س) به آن معنی است که من در این ازدواج به فکر زندگی با شما هستم و کوچکترین نگاهی به طلاق و جدایی ندارم، آری فاطمه الگو است برای همه بشریت،کسی که پیرو حضرت صدیقه طاهره است این کلام بهترین پیام برای تعامل در زندگی مشترک است.
وی گفت: فاطمه(س) در سختیهای زندگی یار همسر خود بود نه باری بر دوش او، در طول زندگی مشترک هیچ وقت از شوهر خود در خواستی نکرد که برایش مقدور نباشد، چنانچه روزی امیر المومنین از فاطمه(س) پرسید «فاطمه جان! چرا نگفتی چیزی در خانه نیست تا فراهم آورم؟ فاطمه(س) در جواب عرض داشت: علی جان! من از پروردگارم حیا میکنم که چیزی را که تو بر فراهم آوردن آن توان نداری، آن را از تو بخواهم و فراهم آوردن آن را از شما درخواست کنم».
کیانی خاطر نشان کرد: این رفتار اگر در جامعه اسلامی الگو و در خانوادهها اجرا شود بسیاری از نابسامانیهای نظام خانواده حل و آسیبهای اجتماعی کاهش پیدا مییابد.
این فعال سیاسی ادامه داد: امروزه برخی خانوادهها به خاطر تجملات، تشریفات، سختگیریها و خودخواهیهای بیجای برخی زنان یا مردان از هم پاشیده میشود و دود آن به چشم کودکانی میرود که از ابتدای زندگی خود از مهر پدر یا مادر و یا هر دو بیبهره شده و ممکن است در بزرگسالی به دام بزههایی بیفتند که را نجاتی برایشان نباشد.
وی با بیان اینکه باید تفاهم در زندگی دو سویه باشد، اظهار کرد: مرد باید نیازها و مایحتاج زندگی را درحد توان تامین کند و باعث رنجش زن و فرزند نشود، در سیره زندگانی حضرت امیر(ع) این امر بخوبی مشهود بود چنانکه حضرت میفرماید «به خدا قسم! هرگز کاری نکردم که فاطمه(س) خشمگین شود، او نیز هیچگاه مرا خشمگین نکرد».
کیانی گفت: فاطمه(س) و علی(ع) هیچگاه بر خلاف میل همدیگر کاری نکردند که از همدیگر رنجیده شوند حضرت در یکی از سخنان خود درباره صدیقه طاهره میفرماید «هیچ گاه فاطمه از من نرنجید و او نیز هرگز مرا نرنجاند، او را به هیچ کاری مجبور نکردم، او نیز مرا آزرده نساخت. در هیچ امری قدمی بر خلاف میل باطنی من برنداشت و هرگاه به رخسارش نظاره میکردم تمام غصههایم بر طرف میشد و دردهایم را فراموش می کردم».
این مدرس حوزه ابراز کرد: این همان تفاهم در زندگی مشترک است، بی شک اگر در درون خانه با همسر خود چنین رفتار شود به گوشههایی از سبک زندگی علوی و فاطمی عمل شده است.
حجت الاسلام کیانی با اشاره به اینکه محبت وعشق به همسر در سیره فاطمی وعلوی در اوج خود بود، گفت: فاطمه(س) و علی(ع) به همدیگر عشق میورزیدند و دوری و فراق همدیگر برایشان سخت بود، این محبت دو سویه و خدایی بود، چون پیامبر(ص) وصیت کرد «من (از شما در برابر ابلاغ رسالتم) هیچ پاداشی جز مودت و محبت به نزدیکانم را نمیخواهم».
وی ابراز کرد: محبت به فاطمه(س) و علی(ع) مزد رسالت پیامبر(ص) بود، این محبت و عشق حتی بعد از حیات هم ادامه داشت چنانکه حضرت زهرا(س) در لحظات آخر عمر به همسرش سفارش میکند «ای اباالحسن! برای من لحظهای بیش از زندگانی نمانده است و زمان کوچ و خداحافظی فرارسیده است. سخنان مرا بشنو؛ زیرا پس از این صدای فاطمه را هرگز نخواهی شنید. ای اباالحسن! تو را وصیّت میکنم که مرا فراموش نکنی و پس از وفات من همواره مرا زیارت کنی».
انتهای پیام