جامعه خشن با مدارس پذیرا / نظام تعلیم وتربیت درتاثیر گذاری ضعف دارد
کد خبر: 3791649
تاریخ انتشار : ۳۰ بهمن ۱۳۹۷ - ۱۴:۵۲

جامعه خشن با مدارس پذیرا / نظام تعلیم وتربیت درتاثیر گذاری ضعف دارد

بای با بیان اینکه مدارس در کشور ما تاثیر پذیر هستند تا تاثیر گذار گفت:مدارس از ابهت بالایی برخوردار نیست و با مسایل منفعلانه برخوردمی کنند. به جای اینکه هنجار فرست باشند هنجار پذیر هستند.

به گزارش ایکنا، شبستان نوشت: خشونت در مدارس کم نیست. خشونت معلم با دانش آموزی، خشونت دانش آموزش با همکلاسی یا هم مدرسه ای، خشونت دانش  آموز با معلم و شاهد خشونت خانواده ها نسبت به معلم ها هم هستیم. در این باره با «جعفربای»جامعه شناس و کارشناس آموزشی به گفتگو پرداختیم که در زیر می خوانید:

خشونت در مدارس زیاد شده است این حجم از خشونت از کجا نشات گرفته است؟

در حال حاضر با یک جامعه خشن مواجه هستیم. خشونت از هنگام نطفه جنین تاثیر گذار است. کشمکش هایی که میان پدر و مادر ها به وجود می آید، جنین آنها را درک می کند و می پذیرد این فرآیند تا آینده فرد نیز تاثیرگزار است.

هنگامی نوازد متولد می شود، همراه با کشمش است، چون به جای اینکه زایمان طبیعی باشد، با سزارین کردن و  با تیغ و خشونت وارد دنیا می شود.

هنگام کودکی در اسباب بازی ها و محیط خانوادگی تمام موج خشونت غلبه دارد. خشونت را از جامعه می آموزیم این موج  خشونت در موسیقی ها هم شاهدیم. المان های خشونت زا اجتماعی عبارت است فیلم، موسیقی و تمام هنرهایی که به جای اینکه جامعه را به نشاط و شادی دعوت کنند، به نوعی ترویج خشونت می کنند.

آلودگی هوا هم خشونت، بی قراری و خستگی را تقویت می کند. شاهد انزاجار مردم از محیط و یکدیگر هستیم  و دوست ندارند که ارتباط بگیرند.

حتی سبک معماری در جایی که زندگی می کنیم ترویج خشونت را شاهدیم. آلاینده های محیطی، آلودگی صوتی، پلشتی و زشتی ، رنگ های موجود در جامعه همه تاثیر گذار در بروز خشونت هستند.حتی مبلمان شهری هم دارای مشکل است. در هیچ یک از مبلمان

شهری هارمونی از نظم و آرامش وجود ندارد. لذت درونی ندارد. ارتباط بین فردی روز به روز ضعیف تر است. واژگان که بین والدین رد و بدل می شود بیشتر خشن است. تعداد کلمات زن و شوهر را تحلیل محتوا کردیم. جنبه های منفی بیشتر از مثبت بود.باید در خانواده این واژگان بین اعضای خانواده بیشتر شود.

 

نقش نظام تعلیم و تربیت در این جامعه چیست؟

مدرسه یک نهاد اجتماعی در کنار سایر نهاد هاست. اگر در نظام تعلیم و تربیت هنجارها قویی باشد بر سایر هنجارهای موجود در جامعه می تواند غلبه کند. اگر این نهاد ضعیف عمل کند یا رسالت خود را آنگونه که انتظار می رود به مرحله عمل نگذارد، قطعا به عنوان نهاد ضعیف به جای هنجار فرستی، هنجار پذیر می شود و به ناچار ارزش های بیرونی را می پذیرد. اسیر هنجار های موجود جامعه می شود. در نتیجه سایر نهادها هنجارها می فرستند و مدرسه هنجارهای قالب اجتماعی را می گیرد.

 

یعنی مدارس ما هنجار پذیر هستند و تاثیر گذار نیستند؟

مدارس در کشور ما تاثیر پذیر هستند تا تاثیر گذار باشند. از ابهت بالایی برخوردار نیست. با مسایل منفعلانه برخوردمی کنند.  مدارس باید تاثیر گذار باشند  و هنجار فرست اما هنجار پذیر شده اند. این تاثیر پذیری ها باعث می شود تا گفتمان زنگ تفریح ها معلم ها به جای اینکه حل مسئله یا صحبت از آخرین متد آموزشی باشد بیتشر به بحث های منفی می گذرد. نیروی انسانی آن نهاد هم عضویی از جامعه هستند. امتیاز ویژه هم برای آن قشر دیده نشده است. در نتیجه آنها مجبور هستند منفعل باشند.با انبار باروت پر سر کلاس می روند.چون آستانه پایین تحمل پایین آمده است. شاهد یک نوع سرگردانی، عدم تعادل، فقدان خود مدیرتی و ناتوانی در مدیریت احساسات و هیجانات هستیم.

دلایل ضعف مدارس در این موضوع چیست؟

نظام تعلیم و تربیت هیچ گاه نیامده است که مدیریت هیجانات را به دانش آموز و خانواده ارایه دهد. یاد نداده ایم که کجا گریه کنیم، کجا بخندیم، یاد نداده ایم با مسایل چگونه رو به رو شویم. بیشتر به بهره هوشی افراد توجه کرده ایم.  باید نظام تعلیم و تربیت به ای کیو هم توجه داشته باشد یعنی  تشخیص هیجان های خودو دیگران، توانایی درک هیجان های دیگران و توانایی مدیریت هیجان های خود و دیگران. هر کدام از بخش های این تعریف، مهارتی هستند که باید آموخته شوند.

بی توجه به این مسایل باعث بروز خشونت می شود. امروز کانون مهر، محبت و مرکز ثقل آموزش و فرهنگ امروز دارای خشونت ها در همه سطوح است.

مدرسه تابع جامعه است. خشونت از رئیس اداره به رئیس منطقه و سپس به مدیر از مدیر به  معلم و از معلم به دانش آموز سرایت می کند که شاهد سلسله خشونت ناخواسته هستیم.

برای اینکه مدارس به رسالت واقعی خود و تاثیرگذاری برسند چه باید کرد؟

باید کارویژه ای برای نیروی انسانی در وزارت آموزش و پرورش انجام داد. نهاد ها را نیروی انسانی فعال می کند. اگر کار ویژه همانند تامین رفاهیات، ارایه آموزش های به روز، توانمند سازی تکنیک های شغلی  انجام شود شاید به برخی از اهداف برسیم. متاسفانه این امور در مدارس انجام می شود، اما نمایشی است. به شکل واقعی نیست و این یک اشکال بزرگ نظام تعلیم و تربیت کشور است. آموزش هایی که در دانشگاه فرهنگیان و تربیت معلم داده می شود خیلی با متد روز دنیا فاصله دارد. باید کیفیت آموزش را بالا بیاوریم. آموزش ها فرمالیته است تا چهارسال دانشجو معلم تمام شود. مدرسه ای که درگیر پرداخت پول برق و تلفن است در آن معجزه اتفاق نمی افتد این نهاد چگونه می خواهد تاثیر گذار باشد و راهبری نسل آینده را برعهده بگیرد.

انتهای پیام

captcha