یادواره‌ای برای کوچکترین شهید استان قزوین
گروه اجتماعی ــ یادواره شهید دانش‌آموز «بهمن بیگ‌زاده» کم‌سن‌ترین شهید استان قزوین همزمان با سالروز ولادت باسعادت حضرت زهرا(س)، برگزار می‌شود.
به گزارش ایکنا از قزوین، یادواره شهید دانش‌آموز «بهمن بیگ‌زاده» کم‌سن‌ترین شهید استان قزوین و شهرستان آبیک به منظور زنده نگه داشتن یاد و نام شهدا، یادآوری جانفشانی‌های رزمندگان در طول هشت سال دفاع مقدس و ترویج فرهنگ ایثار و شهادت برگزار می‌شود.
این مراسم، همزمان با سالروز ولادت با سعادت حضرت زهرا(س)، هفتم اسفند ماه در سالن سماییان آبیک با حضور مسئولان، دانش‌آموزان و خانواده‌های شاهد و ایثارگر برپا خواهد شد.
در یادواره فوق، برنامه‌های مختلفی مانند سرود، سخنرانی، پخش کلیپ از زندگی‌نامه شهید بیگ‌زاده و برگزاری نمایشگاه اجرا می‌شود.
به گزارش ایکنا، شهید «بهمن بیگ‌زاده»، سوم آذر ماه سال 49 در روستای چلنی از توابع شهر کرج به دنیا آمد و تا چهارم ابتدایی درس خواند.
این شهید بزرگوار به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت، هفتم اسفند سال ۱۳۶۲، در جزیره مجنون عراق به شهادت رسید و اثری از پیکرش به دست نیامد. پیکر مطهر این شهید بزرگوار 24 اردیبهشت ماه سال 1394 تفحص و به خاک سپرده شد.
مطمئن باشید که من امروز، در راه جاودان‌ها گام نهاده‌ام
شهید بهمن بیگ‌زاده در وصیت‌نامه خویش چنین نوشت: «به نام الله، که زندگی من و مرگ همه ما در دست اوست. سپاس خدا را که جهان و جهانیان را و پیامبران را آفرید و آنها به ما آموختند که چگونه در راه خدا بکوشیم و چگونه با مستکبرین بجنگیم. همه ی محسوسات خود را کنار بگذارید و از همه جا بُریده، به سوی خویشتن برگردید و در غلاف وجود خود، فرو روید و به دقت بنگرید که گذشته ها رفته و آینده هم...
و با خود زمزمه کنید که چه خواهیم شد و تا کِی حیات خواهیم داشت و عاقبت چه مرض و حادثه‌ای به سراغمان خواهد آمد و بالاخره چه روزی و با چه کیفیتی این قفس تن، خواهد شکست و مرغ محبوس روح، پرواز خواهد کرد...
و اما شما ای پدر و مادرم! بدانید و مطمئن باشید که من امروز، در راه جاودان ها گام نهاده ام که انتهای آن -ان‌شاء‌الله- حکومت مستضعفین جهان است. بارها، پیش خودم زمزمه نمودم که شما، برای من زحمت بسیار کشیدید و من هم نتوانستم زحمات شما را جبران نمایم و در حق شما خیلی کوتاهی نموده و دین خود را نسبت به شما به طور صحیح، ادا نکرده‌ام و این را هم می‌دانم که قطعاً به مکانی خواهیم رفت که کسی نمی تواند به این منزلگه دسترسی پیدا کند؛ پس چه بهتر که این زندگی و دنیای رقت بار و پُررنج و شکنجه را رها و به سوی او -تنها معشوق مؤمن- بشتابم. یک حرکت و یک سفر، آن موقعی معنی و مفهوم پیدا می کند که مقصد واقعی در انتظار باشد؛ زیرا مقصد است که به حرکت و تکاپو معنی و مفهوم می دهد. همانطور که علی(ع) می‌فرمایند: «دنیا، خانه عبور و آخرت، خانه اقامت است.» پس این آخرت است که به دنیا معنی می دهد. برادرم! دنیا، جای کار و عمل است و آخرت، مکان نتیجه گیری و حساب پس دادن.
مادرجان و تمام فامیل‌ها! مبادا برای من گریه کنید که دوست ندارم. برادرانم! تقوا را فراموش نکنید؛ اگر با تقوا باشید، در این زندگی پیروزید و قطعاً هم از روی اراده بر هوای نفس خود مسلط هستید. سعی کنید هر عملی که انجام می دهید فقط خالص و برای خدا باشد؛ کار برای خدا، ارزش بسیار دارد».
انتهای پیام
