مرحوم «رنجبر» هیچ چشمداشت مالی به آموزش قرآن نداشت

محمدتقی اکبرپور فردوئی، شاگرد مرحوم رنجبر، در گفت‌وگو با ایکنا از قم، گفت: اخلاص خصوصیت بارز شخصیت مرحوم رنجبر بود. از ابتدا تا آخر که در محضر ایشان بودیم، همیشه حالات و عملکردشان ممزوج با اخلاص بود و آنچه ایشان را ماندگار کرد و به کارهایش برکت داد، عنصر اخلاص بود.
وی اظهار کرد: دومین خصوصیت بارز مرحوم رنجبر، آن بود که ایشان بدون رودروایستی عمل می‌کردند؛ ایشان برای تذکر نسبت به کارهای نادرست از هیچ کسی هراس نداشت.
اکبرپور فردوئی ادامه داد: ایشان گاهی به شدت این نقدها را مطرح می‌کردند ولی به‌دلیل اینکه همه می‌دانستند که تظاهر و تخریب شخصیت دیگران و غرض در کار ایشان نبود و همه مطمئن بودند که این تذکر کاملاً برای اصلاح امر بوده است، به همین دلیل این تذکرات هیچ‌گاه به کسی برنمی‌خورد و همه آن را می‌پذیرفتند.

هیچ چشمداشت مالی به آموزش قرآن نداشت
شاگرد مرحوم رنجبر اظهار کرد: ایشان سال‌ها در عرصه قرآنی تلاش کرد و این تلاش بدون هیچگونه چشمداشتی بود زیرا از همان ابتدا، زندگی خود را با کشاورزی و رنگرزی و نانوایی و... می‌گذارند و تصوری نسبت به تحصیل مال از طریق قرآن به ذهن خود هم خطور نمی‌داد.
وی گفت: مرحوم رنجبر هر کاری را برای رضای خدا انجام می داد و به همین جهت تا این حد رشد کرد؛ نکته جالب اینجاست که امروز برخی از شاگردان ایشان از نظر توانایی‌های علمی و فنی در قرآن، از ایشان سبقت گرفتند زیرا مرحوم رنجبر تحصیلات بالای کلاسیک نداشتند ولی شاگردان ایشان تحصیلات کلاسیک داشتند ولی آن خصوصیتی که ایشان را ممتاز کرد و شاگردان ایشان نیز به آن اذعان داشتند که ایشان را نمونه می‌کرد، خلوص و تلاش زائدالوصف برای تربیت قرآنی شاگردان بود.
اکبرپور فردوئی اظهار کرد: مرحوم رنجبر علاقه خاصی به بنده داشت به‌دلیل اینکه تلاش خود را در عرصه قرآنی انجام می دادم و همیشه به من احترام خاصی می‌گذاشت ولی در یک مسابقه قرآنی در قم که ایشان نیز داور بود امتیاز لازم را کسب نکردم؛ شب که وارد منزل ایشان شدیم مورد اعتراض اخوی بزرگتر واقع شد که چرا به من امتیاز لازم را ندادید ولی ایشان گفتند که او به خوبی تلاوت کرد ولی یک غلط داشت که باعث شد از دور رقابت‌ها حذف شود.

به فکر وحدت امت اسلام بود
شاگرد مرحوم رنجبر تصریح کرد: مرحوم رنجبر به دور از تعصبات خاص مذهبی و با مطالعات خاص تاریخی که داشت سعی می‌کرد که همیشه نگاه معتدلی در زمینه مسائل مذهبی داشته باشد؛ ایشان بیان می‌کرد که کسی حق ندارد به برادران اهل سنت توهین کند زیرا این مردم متهم نیستند؛ ایشان بیان می‌کردند که درست که ممکن است بین ما و آنها اختلافاتی باشد ولی هیچ چیزی نباید وحدت امت اسلامی را خدشه‌دار کند؛ این سخنان که در آن زمان آن هم در یک فضای روستایی تازگی داشت شاید در آن زمان از سوی برخی با برخورد مناسبی روبرو نشد ولی این مساله ثابت کرد که ایشان در آن زمان چه فکر بلند و بزرگی داشت.
انتهای پیام